Είναι πολύ εύκολο να καταγγέλλεις στα λόγια το ναζισμό και την ελληνική του χρυσαυγίτικη εκδοχή, φαίνεται όμως πως είναι πολύ δύσκολο να το κάνεις και στην πράξη. Αυτό ισχύει και για τα διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, τα οποία από τη μία καταδικάζουν, με σχετικά ρεπορτάζ και συνεντεύξεις, τους εκπροσώπους τής πιο μαύρης μισαλλοδοξίας, από την άλλη όμως χρησιμοποιούν κατ' εξοχήν ναζιστικές μεθόδους προκειμένου να ρίξουν λάσπη σε όσους έχουν το "θράσος" να ισχυρίζονται πως η τρομοκρατία των μονοδρόμων δεν είναι τίποτα άλλο από το ύστατο καταφύγιο των υπό κατάρρευση κατεστημένων. Οταν, επομένως, χρησιμοποιείς κατ' επανάληψη το "λέγε λέγε, κάτι μένει" του υπουργού Προπαγάνδας τού Χίτλερ, Γ. Γκέμπελς είναι τουλάχιστον υποκριτικό να παριστάνεις τον υπερασπιστή τής δημοκρατίας και της ελευθερίας απέναντι στη ναζιστική θηριωδία...
Δεν είναι απλώς δικαίωμα αλλά υποχρέωση των δημοσιογράφων να είναι αυστηροί απέναντι στον οποιοδήποτε, πόσω μάλλον όταν αυτός διεκδικεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός τής χώρας. Γι' αυτό και είναι υποχρέωσή τους να περιμένουν απαντήσεις από τον Αλέξη Τσίπρα και τους βουλευτές τού ΣΥΡΙΖΑ σε ερωτήματα που εκείνοι θα ήθελαν να αποφύγουν. Προφανώς και θα πρέπει να εξειδικεύσουν στον ελληνικό λαό το εναλλακτικό τους πρόγραμμα και να δώσουν εξηγήσεις σε ασάφειες, όπως για παράδειγμα για τη φορολόγηση ζημιογόνων επιχειρήσεων. Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες γινόμαστε μάρτυρες ενός ρεσιτάλ μαύρης προπαγάνδας από την πλευρά και των διαπλεκόμενων δημοσιογράφων σε βάρος αποκλειστικώς και μόνο ενός ανθρώπου κι ενός κόμματος. Λες κι όσα έχουν πράξει και ισχυρίζονται οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν ούτε ένα ψεγάδι κι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μοναδικός λεπρός σε μια, κατά τα άλλα, αμόλυντη Σπιναλόγκα. Λες κι ο Αντ. Σαμαράς δεν έχει παρουσιάσει τρία "Ζάππεια" για την οικονομία, με το τελευταίο μόλις πριν από ένα μήνα περίπου, τα οποία έχει "φτύσει κατάμουτρα" η τρόικα. Ή λες και η Ανγκ. Μέρκελ έχει κάνει δεκτή ακόμα και την ήσσονος πραγματικής σημασίας πρόταση του Β. Βενιζέλου περί παράτασης εφαρμογής των μέτρων τού μνημονίου κατά ένα έτος...
Θέλετε να είμαστε ρεαλιστές; Αν υπάρχει μια σχετική βεβαιότητα για το τί μέλλει γενέσθαι, αυτή έχει να κάνει με το ότι η εφαρμογή τού μνημονίου, το οποίο είναι και το προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, μας οδηγεί εκτός ευρώ. Ρωτήστε όποιον οικονομολόγο θέλετε, είτε αριστερό είτε δεξιό, κι αν σας πει πως είναι δυνατό να σωθεί με άγρια λιτότητα μια χώρα που διανύει τον πέμπτο χρόνο ύφεσης, τότε απευθυνθείτε σε πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών και ζητήστε να του αφαιρέσουν το δίπλωμα! Γι' αυτό και η καταγγελία τού μνημονίου, η σχεδόν ολική, αν όχι ολική, διαγραφή τού χρέους, η χρηματοδότηση από εναλλακτικές πηγές, όπως η Ρωσία και η Κίνα ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου, σε περίπτωση που η τρόικα σταματήσει το δανεισμό (δεν είναι βεβαιότητα, είναι ενδεχόμενο), η υψηλή φορολόγηση των πλουσίων βάσει αντικειμενικών τεκμηρίων και σε επίπεδο φυσικών προσώπων κι όχι επιχειρήσεων, με τελικό σκοπό τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και την παραγωγή νέου μόνο ως παράλογες ιδέες δεν είναι δυνατό να θεωρούνται σε μια χώρα οι πολίτες τής οποίας έχουν μάθει να σέρνονται πίσω από ψευδεπίγραφα διλήμματα, τα οποία αποσκοπούν στη διαιώνιση της θυματοποίησής τους κι όχι φυσικά στη σωτηρία τους...
Δεν είναι απλώς δικαίωμα αλλά υποχρέωση των δημοσιογράφων να είναι αυστηροί απέναντι στον οποιοδήποτε, πόσω μάλλον όταν αυτός διεκδικεί να είναι ο επόμενος πρωθυπουργός τής χώρας. Γι' αυτό και είναι υποχρέωσή τους να περιμένουν απαντήσεις από τον Αλέξη Τσίπρα και τους βουλευτές τού ΣΥΡΙΖΑ σε ερωτήματα που εκείνοι θα ήθελαν να αποφύγουν. Προφανώς και θα πρέπει να εξειδικεύσουν στον ελληνικό λαό το εναλλακτικό τους πρόγραμμα και να δώσουν εξηγήσεις σε ασάφειες, όπως για παράδειγμα για τη φορολόγηση ζημιογόνων επιχειρήσεων. Ωστόσο, τις τελευταίες εβδομάδες γινόμαστε μάρτυρες ενός ρεσιτάλ μαύρης προπαγάνδας από την πλευρά και των διαπλεκόμενων δημοσιογράφων σε βάρος αποκλειστικώς και μόνο ενός ανθρώπου κι ενός κόμματος. Λες κι όσα έχουν πράξει και ισχυρίζονται οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί δεν έχουν ούτε ένα ψεγάδι κι ο Αλέξης Τσίπρας είναι ο μοναδικός λεπρός σε μια, κατά τα άλλα, αμόλυντη Σπιναλόγκα. Λες κι ο Αντ. Σαμαράς δεν έχει παρουσιάσει τρία "Ζάππεια" για την οικονομία, με το τελευταίο μόλις πριν από ένα μήνα περίπου, τα οποία έχει "φτύσει κατάμουτρα" η τρόικα. Ή λες και η Ανγκ. Μέρκελ έχει κάνει δεκτή ακόμα και την ήσσονος πραγματικής σημασίας πρόταση του Β. Βενιζέλου περί παράτασης εφαρμογής των μέτρων τού μνημονίου κατά ένα έτος...
Θέλετε να είμαστε ρεαλιστές; Αν υπάρχει μια σχετική βεβαιότητα για το τί μέλλει γενέσθαι, αυτή έχει να κάνει με το ότι η εφαρμογή τού μνημονίου, το οποίο είναι και το προεκλογικό πρόγραμμα της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, μας οδηγεί εκτός ευρώ. Ρωτήστε όποιον οικονομολόγο θέλετε, είτε αριστερό είτε δεξιό, κι αν σας πει πως είναι δυνατό να σωθεί με άγρια λιτότητα μια χώρα που διανύει τον πέμπτο χρόνο ύφεσης, τότε απευθυνθείτε σε πρωτοετείς φοιτητές οικονομικών και ζητήστε να του αφαιρέσουν το δίπλωμα! Γι' αυτό και η καταγγελία τού μνημονίου, η σχεδόν ολική, αν όχι ολική, διαγραφή τού χρέους, η χρηματοδότηση από εναλλακτικές πηγές, όπως η Ρωσία και η Κίνα ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου, σε περίπτωση που η τρόικα σταματήσει το δανεισμό (δεν είναι βεβαιότητα, είναι ενδεχόμενο), η υψηλή φορολόγηση των πλουσίων βάσει αντικειμενικών τεκμηρίων και σε επίπεδο φυσικών προσώπων κι όχι επιχειρήσεων, με τελικό σκοπό τη δίκαιη αναδιανομή του πλούτου και την παραγωγή νέου μόνο ως παράλογες ιδέες δεν είναι δυνατό να θεωρούνται σε μια χώρα οι πολίτες τής οποίας έχουν μάθει να σέρνονται πίσω από ψευδεπίγραφα διλήμματα, τα οποία αποσκοπούν στη διαιώνιση της θυματοποίησής τους κι όχι φυσικά στη σωτηρία τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου