Προσπαθώ να μην είμαι άδικος με τους ανθρώπους, ακόμα κι όταν είναι τραπεζίτες! Οφείλω, επομένως, να ομολογήσω ότι ο Λ. Παπαδήμιος είναι συνεπέστατος, κάτι που σπανίζει από το δημόσιο βίο τής χώρας. Ο τέως πρωθυπουργός βρισκόταν πάντοτε στις υπηρεσίες τού χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, από όποιες θέσεις κι αν πέρασε πριν γίνει ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου. Γι' αυτό και δεν εκπλήσσομαι από δημοσίευμα του αμερικανικού πρακτορείου "Reuters", το οποίο δε νομίζω πως χρηματοδοτείται μυστικώς από το ΣΥΡΙΖΑ, που επικαλούμενο πηγές τής Κομισιόν αναφέρει πως πίσω από τη μετεκλογική απειλή Μπαρόζο περί εξόδου τής Ελλάδας από την ευρωζώνη δεν ήταν άλλος από το Λ. Παπαδήμιο, ο οποίος του ζήτησε να την εξαπολύσει προκειμένου να ασκηθεί πίεση για το σχηματισμό κυβέρνησης...
Οποιος σοκαρίστηκε (και) από αυτήν την αποκάλυψη μάλλον θα ζούσε μέχρι τώρα στον κόσμο τού Marlboro είτε συντροφιά με άλλες εθιστικές ουσίες που θολώνουν τη σκέψη. Το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν ήταν τίποτα άλλο από ακόμα μια ένδειξη για το ποιός ήταν ο πραγματικός ρόλος τού Λ. Παπαδήμιου στο ελληνικό δράμα και πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη των κομμάτων τα οποία στήριξαν μια κυβέρνηση προτεραιότητα της οποίας ήταν η διάσωση του τραπεζικού συστήματος κι όχι του ελληνικού λαού. Δεν θα έφτανα, πάντως, στο σημείο να χαρακτηρίσω τον τέως πρωθυπουργό δωσίλογο κι αυτό γιατί, για να μιλήσω νομικώς, δεν του αναγνωρίζω δόλο αλλά ενσυνείδητη αμέλεια, δηλαδή "απλώς" αποδοχή τού ενδεχομένου οι μνημονιακές συνταγές να σκοτώσουν την πλειονότητα των πολιτών...
Από το Λ. Παπαδήμιο...μάλλον απαλλαγήκαμε. Αν είναι, όμως, μετά από τις εκλογές να προκύψει μια κυβέρνηση με τα ίδια, πάνω κάτω, χαρακτηριστικά και με πρωθυπουργό κάποιον που να ασπάζεται ή να προέρχεται απευθείας από την τραπεζιτική φιλοσοφία τής ζωής, τότε και είναι σαφώς προτιμότερο να οδηγηθούμε σε μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση. Δεν το εύχομαι, ωστόσο σκεφτείτε πόσο απείρως τρομακτικότερο είναι το ενδεχόμενο να εγκατασταθεί πάλι στο Μέγαρο Μαξίμου κάποιος που είτε είναι αποδεδειγμένως ενδοτικός είτε, ακόμα χειρότερα, υπάλληλος εγχώριων και ξένων κερδοσκοπικών συμφερόντων...
Οποιος σοκαρίστηκε (και) από αυτήν την αποκάλυψη μάλλον θα ζούσε μέχρι τώρα στον κόσμο τού Marlboro είτε συντροφιά με άλλες εθιστικές ουσίες που θολώνουν τη σκέψη. Το συγκεκριμένο δημοσίευμα δεν ήταν τίποτα άλλο από ακόμα μια ένδειξη για το ποιός ήταν ο πραγματικός ρόλος τού Λ. Παπαδήμιου στο ελληνικό δράμα και πόσο μεγάλη είναι η ευθύνη των κομμάτων τα οποία στήριξαν μια κυβέρνηση προτεραιότητα της οποίας ήταν η διάσωση του τραπεζικού συστήματος κι όχι του ελληνικού λαού. Δεν θα έφτανα, πάντως, στο σημείο να χαρακτηρίσω τον τέως πρωθυπουργό δωσίλογο κι αυτό γιατί, για να μιλήσω νομικώς, δεν του αναγνωρίζω δόλο αλλά ενσυνείδητη αμέλεια, δηλαδή "απλώς" αποδοχή τού ενδεχομένου οι μνημονιακές συνταγές να σκοτώσουν την πλειονότητα των πολιτών...
Από το Λ. Παπαδήμιο...μάλλον απαλλαγήκαμε. Αν είναι, όμως, μετά από τις εκλογές να προκύψει μια κυβέρνηση με τα ίδια, πάνω κάτω, χαρακτηριστικά και με πρωθυπουργό κάποιον που να ασπάζεται ή να προέρχεται απευθείας από την τραπεζιτική φιλοσοφία τής ζωής, τότε και είναι σαφώς προτιμότερο να οδηγηθούμε σε μια τρίτη εκλογική αναμέτρηση. Δεν το εύχομαι, ωστόσο σκεφτείτε πόσο απείρως τρομακτικότερο είναι το ενδεχόμενο να εγκατασταθεί πάλι στο Μέγαρο Μαξίμου κάποιος που είτε είναι αποδεδειγμένως ενδοτικός είτε, ακόμα χειρότερα, υπάλληλος εγχώριων και ξένων κερδοσκοπικών συμφερόντων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου