Δεν έχω επισκεφθεί ποτέ το Αγιο Ορος και ούτε έχω ιδιαίτερη όρεξη να το κάνω, όχι τουλάχιστον στο προσεχές μέλλον. Ενας τόπος μέσα στη φύση, γεμάτος με τραγοπαπάδες, χωρίς καμία γυναίκα, όπου επικρατεί απόλυτη ηρεμία και οι άνθρωποι κοιμούνται με το που δύει ο ήλιος δεν αντιπροσωπεύει ακριβώς τη δική μου φαντασίωση για τον παράδεισο! Προφανώς και δεν είναι παράλογο κάποιος να αγαπά την ύπαιθρο, να θεωρεί πως οι μοναχοί είναι ό,τι πλησιέστερο έχει δει σε θεό, να μην του αρέσουν τα θηλυκά και να τα θεωρεί του διαβόλου, να λατρεύει τη γαλήνη και να μην ενδιαφέρεται για ξενύχτια. Σε αντίθεση με τους θρησκόληπτους δεν δαιμονοποιώ τις επιθυμίες. Δεν μου αρέσει η εικόνα, ωστόσο, ενός ηγέτη τής Αριστεράς να περιδιαβαίνει τις μονές λέγοντας, σαν άλλος σαλονικιός, πως "σαν το Αγιο Ορος δεν έχει" μόνο και μόνο για να προσεταιριστεί το θρησκευτικό ποίμνιο...
Αν θέλουμε η κυβερνώσα Αριστερά να μην είναι απλώς ρέπλικα της σοσιαλδημοκρατίας και κακόγουστη αντιγραφή τής λαϊκής δεξιάς, αλλά να φέρει το νέο σε αυτόν τον τόπο δεν είναι δυνατό να κάνει παντιέρα της τις μικροκομματικές σκοπιμότητες. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να έχει όντως μαγευτεί από το συναγελασμό του με δειλούς που δεν έχουν το κουράγιο να αντιμετωπίζουν τους "πειρασμούς" πρόσωπο με πρόσωπο και μόλις επιστρέψει στην Αθήνα να αποκηρύξει την αθεΐα του και να δηλώσει πιο χριστιανός ορθόδοξος κι από τον Ιερώνυμο. Δεν θα με πείραζε, ωστόσο, με την ευκαιρία τής επίσκεψής του να ζητούσε, για παράδειγμα, την κατάργηση του άβατου και τη δίκαιη φορολόγηση της "εκκλησιαστικής" περιουσίας αντί να σιγοντάρει τα φορολογικά αιτήματα των, κατά τα άλλα, "απαλλαγμένων" από τα εγκόσμια πάθη ρασοφόρων συνομιλητών τού θεούλη, οι οποίοι βαφτίζουν το κρέας ψάρι κι αδυνατούν ακόμα να κατανοήσουν ότι ο Ιησούς αγαπούσε τη Μαγδαληνή και δεν την απεχθανόταν...
Δεν είναι φυσικά ευθύνη τού Αλέξη Τσίπρα το ότι η εκκλησία σε αυτήν τη χώρα είναι κράτος εν κράτει ούτε το ότι πολλοί εκπρόσωποί της αναμειγνύονται ανερυθρίαστα στην κοσμική ζωή. Είναι νωπές ακόμα, άλλωστε, οι μνήμες από τα καραγκιοζιλίκια με την αναγραφή τού θρησκεύματος στις ταυτότητες και τις άλλες γελοιότητες της θλιβερής εποχής Χριστόδουλου, ο οποίος αδιαφορούσε τόσο πολύ για τα πλούτη που αποφάσισε να τα αφήσει όλα στο σπίτι του όταν πήρε το μακρύ ταξίδι για το...χώμα. Αδικεί, όμως, πρωτίστως τη δική του νοημοσύνη ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης αν πιστεύει ότι με το ταξιδάκι του στην Αθωνική Πολιτεία θα πείσει την Ελένη Λουκά και τους ομοίους της να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές. Οι άνθρωποι που σταυροκοπιούνται νύχτα ημέρα, μαζεύουν εικονίσματα όπως τα παιδιά χαρτάκια τής "PANINI" και κάθε δεύτερη φράση τους είναι "θεού θέλοντος" έχουν κάνει τις επιλογές τους εδώ και χρόνια και σε αυτές δεν περιλαμβάνονται η "Αριστερά τού Κυρίου", οι "αναρχοάπλυτοι άθεοι" και οι "σατανικοί άπιστοι"...
Ποιός ο λόγος, επομένως, για τον "κουλ Αλέξη" να εξευτελίζεται φιλώντας κατουρημένες ποδιές ηγούμενων όταν αυτό το κάνει, και πολύ καλύτερα μάλιστα αφού είναι ορίτζιναλ θεούσος, ο Αντ. Σαχλαμαράς, ο οποίος ξέρει απέξω κι ανακατωτά και τους στίχους και τις μελωδίες από τα τροπάρια; Η χώρα δεν χρειάζεται έναν ακόμα συντηρητικό πρωθυπουργό, η μόνη διαφορά τού οποίου από τους υπόλοιπους αρτηριοσκληρωτικούς θα είναι το αριστερό παρελθόν του. Εχει ανάγκη από προοδευτικές πολιτικές σε όλους τους τομείς, όπως το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας και την απαλλαγή μας από το στίγμα τού "Ιράν τής Ευρώπης". Σε διαφορετική περίπτωση ας βάλει κι ο Αλέξης Τσίπρας εικόνες τής Παναγίας να μας κυβερνούν κι ας συνομιλεί κάθε τόσο με το μεγαλοδύναμο, όπως οι Σαμαράδες και οι Μπαλτάκοι, με τα αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας...
Αν θέλουμε η κυβερνώσα Αριστερά να μην είναι απλώς ρέπλικα της σοσιαλδημοκρατίας και κακόγουστη αντιγραφή τής λαϊκής δεξιάς, αλλά να φέρει το νέο σε αυτόν τον τόπο δεν είναι δυνατό να κάνει παντιέρα της τις μικροκομματικές σκοπιμότητες. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να έχει όντως μαγευτεί από το συναγελασμό του με δειλούς που δεν έχουν το κουράγιο να αντιμετωπίζουν τους "πειρασμούς" πρόσωπο με πρόσωπο και μόλις επιστρέψει στην Αθήνα να αποκηρύξει την αθεΐα του και να δηλώσει πιο χριστιανός ορθόδοξος κι από τον Ιερώνυμο. Δεν θα με πείραζε, ωστόσο, με την ευκαιρία τής επίσκεψής του να ζητούσε, για παράδειγμα, την κατάργηση του άβατου και τη δίκαιη φορολόγηση της "εκκλησιαστικής" περιουσίας αντί να σιγοντάρει τα φορολογικά αιτήματα των, κατά τα άλλα, "απαλλαγμένων" από τα εγκόσμια πάθη ρασοφόρων συνομιλητών τού θεούλη, οι οποίοι βαφτίζουν το κρέας ψάρι κι αδυνατούν ακόμα να κατανοήσουν ότι ο Ιησούς αγαπούσε τη Μαγδαληνή και δεν την απεχθανόταν...
Δεν είναι φυσικά ευθύνη τού Αλέξη Τσίπρα το ότι η εκκλησία σε αυτήν τη χώρα είναι κράτος εν κράτει ούτε το ότι πολλοί εκπρόσωποί της αναμειγνύονται ανερυθρίαστα στην κοσμική ζωή. Είναι νωπές ακόμα, άλλωστε, οι μνήμες από τα καραγκιοζιλίκια με την αναγραφή τού θρησκεύματος στις ταυτότητες και τις άλλες γελοιότητες της θλιβερής εποχής Χριστόδουλου, ο οποίος αδιαφορούσε τόσο πολύ για τα πλούτη που αποφάσισε να τα αφήσει όλα στο σπίτι του όταν πήρε το μακρύ ταξίδι για το...χώμα. Αδικεί, όμως, πρωτίστως τη δική του νοημοσύνη ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης αν πιστεύει ότι με το ταξιδάκι του στην Αθωνική Πολιτεία θα πείσει την Ελένη Λουκά και τους ομοίους της να ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ στις προσεχείς εκλογές. Οι άνθρωποι που σταυροκοπιούνται νύχτα ημέρα, μαζεύουν εικονίσματα όπως τα παιδιά χαρτάκια τής "PANINI" και κάθε δεύτερη φράση τους είναι "θεού θέλοντος" έχουν κάνει τις επιλογές τους εδώ και χρόνια και σε αυτές δεν περιλαμβάνονται η "Αριστερά τού Κυρίου", οι "αναρχοάπλυτοι άθεοι" και οι "σατανικοί άπιστοι"...
Ποιός ο λόγος, επομένως, για τον "κουλ Αλέξη" να εξευτελίζεται φιλώντας κατουρημένες ποδιές ηγούμενων όταν αυτό το κάνει, και πολύ καλύτερα μάλιστα αφού είναι ορίτζιναλ θεούσος, ο Αντ. Σαχλαμαράς, ο οποίος ξέρει απέξω κι ανακατωτά και τους στίχους και τις μελωδίες από τα τροπάρια; Η χώρα δεν χρειάζεται έναν ακόμα συντηρητικό πρωθυπουργό, η μόνη διαφορά τού οποίου από τους υπόλοιπους αρτηριοσκληρωτικούς θα είναι το αριστερό παρελθόν του. Εχει ανάγκη από προοδευτικές πολιτικές σε όλους τους τομείς, όπως το διαχωρισμό κράτους-εκκλησίας και την απαλλαγή μας από το στίγμα τού "Ιράν τής Ευρώπης". Σε διαφορετική περίπτωση ας βάλει κι ο Αλέξης Τσίπρας εικόνες τής Παναγίας να μας κυβερνούν κι ας συνομιλεί κάθε τόσο με το μεγαλοδύναμο, όπως οι Σαμαράδες και οι Μπαλτάκοι, με τα αποτελέσματα που όλοι βιώνουμε στην καθημερινότητά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου