Αν ο Σαμαράς "ανακαλύψει" και τον τάφο τού Μεγαλέξανδρου δεν υπάρχει λόγος να ξανακάνουμε εκλογές...

Ας υποθέσουμε, αν κι από ό,τι λένε οι ειδικοί δεν είναι το πιθανότερο σενάριο, πως οι ανασκαφές στην αρχαία Αμφίπολη αποκαλύψουν τον τάφο τού Αλέξανδρου, αυτόν που για...πατριωτικούς λόγους συνηθίζουμε να αποκαλούμε Μεγάλο. Τί σημαίνει αυτό; Πως επειδή η ανακάλυψη θα έχει γίνει επί πρωθυπουργίας σαμαροβενιζέλων θα πρέπει να τους ανταποδώσουμε τη χάρη ξαναψηφίζοντάς τους στις προσεχείς εκλογές; Μόνο σε μια μπανανία θα σκέφτονταν με αυτόν τον τρόπο, αλλά επειδή ακριβώς μας θεωρούν ένα λαό ιθαγενών που γοητεύεται με καθρεφτάκια έχουν στήσει στην κυβέρνηση ένα ολόκληρο πανηγύρι για κάτι για το οποίο είναι αστείο να τους το πιστώσουμε. Οπως ακριβώς δεν θα φταίνε οι σαμαροβενιζέλοι αν αποδειχθούν άνθρακες ο θησαυρός, παρά "μόνο" για το ότι είχαν το θράσος να προσφέρουν θεάματα σε ένα λαό που δεν του έφταναν τα μνημόνια αλλά έπρεπε να του προσθέσουν και ΕΝΦΙΑ κι εμπάργκο στη Ρωσία για να αισθάνεται πλήρως ικανοποιημένη η φράου Μέρκελ...

Το ίδιο, βεβαίως, συμβαίνει και ύστερα από μια σημαντική αθλητική επιτυχία, όταν ο κάθε βλαχοϋπουργός και βλαχοπρωθυπουργός ποζάρει δίπλα στους πραγματικούς πρωταγωνιστές προσπαθώντας να κλέψει κάποιο μερίδιο της δόξας που ποτέ δεν του άνηκε. Πόσω μάλλον όταν οι πρωταθλητές μας προπονούνται υπό συνθήκες που σε προηγμένες χώρες δεν θα τις επέτρεπαν ούτε σε ερασιτέχνες. Δυστυχώς, όμως, υπάρχουν πολλοί εκεί έξω οι οποίοι θα ρίξουν ξανά δαγκωτό στους σαμαροβενιζέλους μόνο και μόνο γιατί θα έχουν "ανακαλύψει" τον τάφο τού Μεγαλέξανδρου ή θα έχουν φωτογραφηθεί δίπλα στον Λούη Τσάτουμα και στον Σπύρο Γιαννιώτη. Όταν βλέπουμε τον Μητσάρα δίπλα σε μια διασημότητα τον σαρκάζουμε, όταν όμως το ρόλο τού Μητσάρα υποδύονται ο πρωθυπουργός κι ο αντιπρόεδρός του τότε όλα αποκτούν έναν άλλο συμβολισμό σε μια χώρα που υποφέρει διαχρονικά από τον θρίαμβο της τυπολατρίας έναντι της ουσίας...

Μακάρι τα ευρήματα στην αρχαία Αμφίπολη να είναι τόσο εντυπωσιακά όσο έχουν προεξοφλήσει ειδικοί και μη. Θα είναι μια ακόμα υπενθύμιση σε ημεδαπούς κι αλλοδαπούς πως σε αυτόν τον τόπο έγιναν θαύματα πριν ακόμα δοθεί ο ορισμός τής λέξης "θαύμα". Το ζητούμενο είναι, ωστόσο, να μην καμαρώνουμε απλώς για τα αρχαία μας τα κάλλη, αλλά να τους δείχνουμε το σεβασμό που τους αρμόζει και, κυρίως, να δούμε τί θα κάνουμε από εδώ και πέρα. Θα εξαντλήσουμε το ρόλο μας στη σύγχρονη ιστορία ως οι γλεντζέδες σερβιτόροι των ευρωπαίων ή θα επιδιώξουμε να δημιουργήσουμε νέα αριστουργήματα, για τα οποία θα μιλούν με θαυμασμό οι ιστορικοί τού μέλλοντος;...

Θα μου πείτε πως ζητώ πολλά από μια χώρα που βιώνει μια οικονομική γενοκτονία. Είναι, ωστόσο, ακριβώς σε τέτοιες εποχές που ανθεί ο πολιτισμός. Οπως είπε, εξάλλου, κι ο Ορσον Γουέλς, στην Ιταλία για τριάντα χρόνια υπό την εξουσία των Βοργίων είχαν πόλεμο, τρομοκρατία, φονικά κι αιματοκύλισμα, έβγαλαν όμως έναν Μιχαήλ Άγγελο, έναν Λεονάρντο ντα Βίντσι, μια Αναγέννηση. Στην Ελβετία αγαπιούνταν αδελφικά, είχαν 500 χρόνια δημοκρατίας και ειρήνης και τί παρήγαγαν; Το ρολόι με τον κούκο". Με λίγα λόγια, οι πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα δεν έχουν καμία, μα καμία δικαιολογία για τη νωθρότητά τους, εκτός από μία: πως δεν υπήρξαν ποτέ πνευματικοί άνθρωποι παρά μόνο ακριβοπληρωμένοι γελωτοποιοί διεφθαρμένων βασιλιάδων...

Υ.Γ.: Ο "Βρομόστομος" παίρνει τις "βρόμικες" λέξεις του και τις πάει διακοπές. Θα επιστρέψει τη Δευτέρα 1η Σεπτεμβρίου, εκτός αν οι εξελίξεις γαργαλήσουν το χέρι του τόσο πολύ που θα του είναι αδύνατο να μην πιάσει το πληκτρολόγιο νωρίτερα. Καλό υπόλοιπο διακοπών σε όλους!