Φοβάμαι, φοβάσαι, φοβάται, φοβόμαστε, φοβάστε...νικούν

Οι σαμαροβενιζέλοι και τα μιντιακά τους παπαγαλάκια, τα οποία τις τελευταίες ημέρες έχουν περάσει την προπαγάνδα σε άλλο επίπεδο το οποίο δεν θα είχε καν σκεφτεί ο Γκέμπελς, είναι μάλλον απίθανο να πετάξουν μολότοφ και να σπάσουν τζαμαρίες πολυκαταστημάτων στα φανερά ή να δολοφονήσουν κάποιον εφοπλιστή ή μεγαλοεπιχειρηματία. Γι' αυτήν τη δουλειά χρησιμοποιούν τους ασφαλίτες κουκουλοφόρους τους. Είναι δύσκολο, επίσης, να είναι οι ίδιοι που θα προσεγγίσουν βουλευτές για να τους μεταφέρουν το μήνυμα πως αν κάνουν τη...σωστή επιλογή για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το μέλλον θα τους βρει πλουσιότερους ή ασφαλέστερους από φορολογικές/δικαστικές εκκρεμότητες. Και γι' αυτήν τη δουλειά χρησιμοποιούν κυρίως περιθωριακούς τύπους όπως εκείνος που πρότεινε δωροδοκία στη βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων μέσω facebook, από τους οποίους μπορούν πολύ εύκολα να αποστασιοποιηθούν. Οι σαμαροβενιζέλοι, επομένως, δύσκολα θα καταδικαστούν για τρομοκρατία, δωροδοκία, εκβιασμό κι απάτη. Δεν θα χρειαστεί να κάνουν απεργία πείνας (προς μεγάλη ανακούφιση κυρίως του Β. Βενιζέλου) για να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη, όπως αναγκάστηκε να πράξει ο Νίκος Ρωμανός. Αυτοί οι απατεώνες του κοινού ποινικού δικαίου αισθάνονται άτρωτοι απέναντι στη λογοδοσία στη δικαιοσύνη και στον ελληνικό λαό γιατί, πέρα από όλα τα άλλα μέσα, τους ελέγχουν με το δηλητήριο που φωλιάζει σε κάθε ανθρώπινη ψυχή κι όταν απελευθερώνεται το άτομο οδηγείται στη σκλαβιά. Αν δεν το καταλάβατε ήδη, γράφω σήμερα για το φόβο...

Δεν είναι απαραιτήτως κακό να φοβάσαι. Ισα ίσα που σε αρκετές περιπτώσεις αυτό το ένστικτο αποδεικνύεται σωτήριο. Είναι τραγικό, ωστόσο, ο φόβος να παραλύει τη σκέψη και να μην εκπορεύεται από τις προσωπικές αντιστάσεις τής λογικής τού καθενός απέναντι στο ρίσκο αλλά να επιβάλλεται από εξωτερικούς παράγοντες οι οποίοι ενδιαφέρονται αποκλειστικώς και μόνο για το δικό τους συμφέρον κι αυτό των αφεντικών τους. Πόσω μάλλον όταν τα επιχειρήματα που χρησιμοποιούν σήμερα για να καλλιεργήσουν τον τρόμο είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με αυτά που εξέφραζαν μόλις πριν μία εβδομάδα για να θρέψουν αυταπάτες. Πώς είναι δυνατό μέχρι την προηγούμενη Δευτέρα η Ελλάδα να έβγαινε από την εποχή των μνημονίων, να επέστρεφε στην ανάπτυξη και οι αδικίες να ανατρέπονταν και σήμερα να βρισκόμαστε ένα βήμα μακριά από το "Grexit" σε περίπτωση επικράτησης του ΣΥΡΙΖΑ; Και τα δύο μαζί δεν γίνεται να συμβαίνουν, το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση μας είπε ψέματα, απλώς πρέπει να διευκρινίσει αν αυτό αφορούσε το παρελθόν ή το παρόν. Είναι σαν ένας καρδιολόγος να έχει χειρουργήσει έναν ασθενή, να του έχει δώσει εξιτήριο λέγοντάς του πως η καρδιά του είναι περδίκι και μετά από λίγο να του πει πως δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα και πως αν στη νέα επέμβαση επιλέξει άλλο γιατρό μπορεί να πεθάνει. Σε αυτήν την περίπτωση τί κάνεις φίλε άρρωστε; Ξαναπάς σε εκείνον που δεν σε γιάτρεψε και υποστηρίζει πως για την αποτυχία του φταίει αυτός που δεν σε χειρούργησε ή επιλέγεις να δοκιμάσεις κάτι άλλο μπας και σωθείς, που λέει και η γιαγιά μου;...

Δεν ξέρω αν μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα είναι καλύτερη από τη σημερινή. Εχω πάει τη μαγική γυάλινη σφαίρα μου για σέρβις και δεν με βρίσκεται πρόχειρο για να σας δώσω μια ξεκάθαρη απάντηση. Ούτε σας προτρέπω να αντικαταστήσετε το ένα δηλητήριο, δηλαδή το φόβο, με άλλο, την ελπίδα. Αυτό που γνωρίζω, ωστόσο, είναι πως όταν μια συνταγή έχει αποδειχθεί αποτυχημένη την αλλάζεις με μια καινούρια για να μη μένεις εσαεί νηστικός. Η χώρα χρειάζεται πολιτική αλλαγή εδώ και τώρα κι όσοι δήθεν αντιμνημονιακοί κι αριστεροί διατείνονται πως πρέπει αυτήν τη στιγμή να ψηφίσουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να πάμε σε εκλογές την άνοιξη ή μετά από το καλοκαίρι, βρε αδερφέ, για να κάνει κι ο λαός τα μπάνια του δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να ρίχνουν νερό στη μυλόπετρα του συστήματος. Αποτελούν τη χειρότερη εκδοχή των νταβατζήδων τού πόπολου γιατί του αυτοσυστήνονται ως "αριστεροί τής ευθύνης", ενώ δεν είναι κάτι διαφορετικό από χρήσιμοι ηλίθιοι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ή αργυρώνητοι προδότες τού προλεταριάτου στη χειρότερη, Δούρειοι Ιπποι με αριστερή κουλτούρα την οποία "ξεπούλησαν στο γιουσουρούμ για ένα κοστούμ". Οι θεοδωράκηδες, οι λυκούδηδες, οι ψαριανοί και οι τατσόπουλοι αυτής της χώρας, που χρησιμοποιούν τον υπαρκτό όντως λαϊκισμό τού ΣΥΡΙΖΑ για να δικαιολογούν τις δικές τους ακριβοπληρωμένες υπηρεσίες στο κατεστημένο, είναι ικανοί να εκφέρουν οποιοδήποτε λογικοφανές επιχείρημα προκειμένου να αποκρύβουν αυτό που είναι ολοφάνερο: πως θα ψήφιζαν ακόμα και τον διάβολο για Πρόεδρο εφόσον αυτός ήταν ο εκλεκτός τής ελίτ. Οι αστικοί καλοί τους τρόποι ενοχλούνται από τα νταούλια και τις λύρες τού Αλέξη Τσίπρα γιατί θεωρούν δικό τους προνομιακό πεδίο να χορεύουν σαν τις αρκούδες κάθε φορα που οι αρκουδιάρηδες κεφαλαιοκράτες τούς βαρούν το ντέφι...