Βεβαίως τις προσεχείς ημέρες θα ακούσουμε κι άλλα τραγελαφικά στο ίδιο μήκος κύματος με τις δηλώσεις Μελά πως είναι 80% με τον Στ. Δήμα και 20% όχι, τις οποίες αν έκανε ο μπακάλης τής γειτονιάς ενδεχομένως να θεωρούσαμε φυσιολογικές αλλά όταν γίνονται από μέλη τού εθνικού Κοινοβουλίου παίρνουν το χαρακτήρα προτροπής προς τους νταβατζήδες του "λαδώστε κι άλλο τη μηχανή και θα σας κάνω τη χάρη". Αυτή είναι, δυστυχώς, η ποιότητα αρκετών βουλευτών, οι οποίοι θυμίζουν με τη συμπεριφορά τους περισσότερο εκβιαστές τού κοινού ποινικού δικαίου παρά προστάτες των λαϊκών κι εθνικών συμφερόντων. Ποιός ξέρει, μπορεί στην ψηφοφορία τής προσεχούς Τρίτης ο Π. Μελάς να είναι 90% με τον Στ. Δήμα αν αυξηθεί η προσφορά στον πλειστηριασμό τής ψήφου του και το ίδιο να συμβεί και με άλλους βουλευτές, πόσω μάλλον αν ο Αντ. Σαχλαμαράς υποσχεθεί εκλογές το φθινόπωρο του 2015 και τους δώσει δικαιολογία να αλλαξοπιστήσουν δημοσίως όταν ιδιωτικώς θα έχουν γίνει πλουσιότεροι και με λιγότερα φορολογικά προβλήματα. Κατά τα άλλα η συνταγματική εκτροπή προέρχεται από το ΣΥΡΙΖΑ επειδή ζητά το αυτονόητο σε μια δημοκρατία: η κοινοβουλευτική πλειοψηφία, δηλαδή, να αντιστοιχεί σε αυτή της λαϊκής βούλησης...
Αυτός ο τόπος δεν αντέχει άλλους ροβεσπιερισμούς από πολιτικές κατσαρίδες. Δεν έχει ανάγκη από άλλες κυβερνήσεις Παπαδήμιων, από υπόγειες διεργασίες, καντρίλιες και βυζαντινισμούς. Ο λαός δεν αρκείται ή, τουλάχιστον, δεν θα έπρεπε να αρκείται σε κοινωνικά μερίσματα, ελάχιστα εγγυημένα εισοδήματα και δωρεάν τάμπλετ σε αντάλλαγμα για την οικονομική του γενοκτονία. Το ενάμισι εκατομμύριο των άνεργων, τα εκατομμύρια των επισφαλώς εργαζόμενων-σκλάβων και οι εκατοντάδες χιλιάδες που έφυγαν στο εξωτερικό για μια καλύτερη ζωή απαιτούν κοινωνική δικαιοσύνη εδώ και τώρα. Δεν υποφέρουμε άλλες απειλές από εκείνους που δεν μας έπεισαν ποτέ για τις πολιτικές τους, τις οποίες επέβαλαν με την τρομοκράτηση και τη συκοφάντηση των εναλλακτικών δρόμων σωτηρίας τής πατρίδας. Δοκιμάσαμε το νεοφιλελευθερισμό τους, ήπιαμε το δηλητήριό του και παρά τα υπεσχημένα τους δεν μας θεράπευσε αλλά μας νέκρωσε. Φτάνει, επιτέλους, η στιγμή να ακολουθήσουμε ένα άλλο μονοπάτι, που κι αυτό θα είναι δύσβατο αλλά στο τέρμα του υπάρχει ξέφωτο κι όχι βούρκος. Πλησιάζει η στιγμή των απαραίτητων συγκρούσεων από την παράταξη που έχει την ιδεολογική και ιστορική ευθύνη να τις πραγματοποιήσει...
Η ελίτ θα πολεμήσει λυσσασμένα την Αριστερά, όπως άλλωστε το πράττει και σήμερα, όπως το έπραξε και στο εγγύτερο κι απώτερο παρελθόν. Αυτή, όμως, οφείλει να μη να λυγίσει αλλά, αντιθέτως, με συμπαραστάτη το λαό να μας οδηγήσει σε μια νέα εποχή όπου η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα αποτελεί μια δυσάρεστη ανάμνηση και η δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου και η παροχή ίσων ευκαιριών για τη δημιουργία νέου θα αποτελούν τον καταστατικό χάρτη τής χώρας. Αυτήν τη συνταγματική αναθεώρηση χρειαζόμαστε, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει αλλαγή πολιτεύματος, η οποία βεβαίως χρήζει της λαϊκής επιδοκιμασίας σε σχετικό δημοψήφισμα ώστε να διαθέτει και την ανάλογη νομιμοποίηση. Οτιδήποτε λιγότερο ενδεχομένως να ήταν ανεκτό αν αυτοί που θα μας κυβερνήσουν αύριο αποκαλούνταν σοσιαλδημοκράτες. Θα είναι, όμως, προδοσία αν προέλθει από εκείνους που θέλουν να λέγονται ριζοσπάστες Αριστεροί με μαρξιστική προσέγγιση της ζωής. Οπως κι αν έχει, οι επόμενοι μήνες θα είναι οι πιο φωτεινοί που γνώρισε η χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια κι ας βρισκόμαστε ημερολογιακά στο μεσοχείμωνο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου