Πολύ φοβάμαι για το κομματικό μας σύστημα πως δεν υπάρχουν αθώοι στην πώληση πολεμικού υλικού στη Σαουδική Αραβία, αυτό το τόσο σκοταδιστικό καθεστώς που με το ζόρι επέτρεψε στις γυναίκες να οδηγούν και το οποίο ο Αριστερός πρωθυπουργός μας χαρακτήρισε στη Βουλή πάνω από μία φορά σύμμαχό μας. Ο Β. Παπαδόπουλος είναι τόσο εκπρόσωπος της Σαουδικής Αραβίας όσο είναι μια καμήλα πιθανό να επιβιώσει στο Βόρειο Πόλο. Και η ΝΔ δεν εκπροσωπεί μεσάζοντες και υπόδικους κουμπάρους επιχειρηματίες με την ίδια έννοια που ο Θανάσης Βέγγος μπορεί να θεωρείται διαχρονικό πρότυπο ομορφιάς...
Ο Αλ. Τσίπρας δημοσιοποίησε στην ουσία τη Δευτέρα την απόφασή του να πέσει, αν πέσει, μαζί με τον Π. Καμμένο, λαμβάνοντας το ρίσκο να καταρρεύσει στην περίπτωση που ο κυβερνητικός του εταίρος δεν αποδειχθεί τόσο αθώος όσο θα ήθελε ο πρωθυπουργός να είναι. Προστέθηκε, δηλαδή, άλλη μια απόδειξη ότι εδώ και πολύ καιρό η κυβερνητική συνοχή δεν στηρίζεται στην επιχείρηση διάσωσης του ελληνικού λαού, αλλά στο πάθος για τη διατήρηση της καρέκλας...
Αύριο μεθαύριο αυτή η κυβέρνηση θα ιδιωτικοποιήσει και το νερό, αλλά το αφήγημά της θα είναι πως παλεύει κόντρα στο νεοφιλελευθερισμό και θα δαιμονοποιεί τον Κ. Μητσοτάκη καταλογίζοντάς του πίστη σε αυτά που η ίδια ψηφίζει με δάκρυα στα μάτια. Κι ερωτώ: ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους, αν όχι στην υποκρισία;...
Είχα γράψει στην αρχή τής θητείας αυτής της κυβέρνησης πως το ηθικό της πλεονέκτημα δεν θα χαθεί όταν προκύψει ένας Τσοχατζόπουλος στις τάξεις της. Ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες θα βρεθεί κάποιο απολωλός πρόβατο...
Εκεί που θα κρινόταν η μάχη της κατά τής διαφθοράς και της διαπλοκής θα ήταν από το πώς θα αντιμετώπιζε τέτοιου είδους κρούσματα: θα τα αποκάλυπτε ή θα βοηθούσε στην αποκάλυψή τους ή θα τα έθαβε κάτω από το χώμα για να μην τα βρει κανείς ή για να μην τους δώσει τη σημασία που θα τους άξιζε; Δυστυχώς, η βρόμικη υπόθεση Παπαδόπουλου μαρτυρά πως οι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μιμούνται ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και στη συγκάλυψη σκανδάλων, απαξιώνοντας ακόμα περισσότερο την πολιτική ζωή τού τόπου και στρώνοντας το έδαφος σε αυτοκαταστροφικές επιλογές τού εκλογικού σώματος...
Ο Αλ. Τσίπρας δημοσιοποίησε στην ουσία τη Δευτέρα την απόφασή του να πέσει, αν πέσει, μαζί με τον Π. Καμμένο, λαμβάνοντας το ρίσκο να καταρρεύσει στην περίπτωση που ο κυβερνητικός του εταίρος δεν αποδειχθεί τόσο αθώος όσο θα ήθελε ο πρωθυπουργός να είναι. Προστέθηκε, δηλαδή, άλλη μια απόδειξη ότι εδώ και πολύ καιρό η κυβερνητική συνοχή δεν στηρίζεται στην επιχείρηση διάσωσης του ελληνικού λαού, αλλά στο πάθος για τη διατήρηση της καρέκλας...
Αύριο μεθαύριο αυτή η κυβέρνηση θα ιδιωτικοποιήσει και το νερό, αλλά το αφήγημά της θα είναι πως παλεύει κόντρα στο νεοφιλελευθερισμό και θα δαιμονοποιεί τον Κ. Μητσοτάκη καταλογίζοντάς του πίστη σε αυτά που η ίδια ψηφίζει με δάκρυα στα μάτια. Κι ερωτώ: ποια είναι η διαφορά μεταξύ τους, αν όχι στην υποκρισία;...
Είχα γράψει στην αρχή τής θητείας αυτής της κυβέρνησης πως το ηθικό της πλεονέκτημα δεν θα χαθεί όταν προκύψει ένας Τσοχατζόπουλος στις τάξεις της. Ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες θα βρεθεί κάποιο απολωλός πρόβατο...
Εκεί που θα κρινόταν η μάχη της κατά τής διαφθοράς και της διαπλοκής θα ήταν από το πώς θα αντιμετώπιζε τέτοιου είδους κρούσματα: θα τα αποκάλυπτε ή θα βοηθούσε στην αποκάλυψή τους ή θα τα έθαβε κάτω από το χώμα για να μην τα βρει κανείς ή για να μην τους δώσει τη σημασία που θα τους άξιζε; Δυστυχώς, η βρόμικη υπόθεση Παπαδόπουλου μαρτυρά πως οι ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μιμούνται ΝΔ- ΠΑΣΟΚ και στη συγκάλυψη σκανδάλων, απαξιώνοντας ακόμα περισσότερο την πολιτική ζωή τού τόπου και στρώνοντας το έδαφος σε αυτοκαταστροφικές επιλογές τού εκλογικού σώματος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου