Το σοβαρότερο επιχείρημα υπέρ του το οποίο μπορεί να χρησιμοποιήσει ο Αλ. Τσίπρας και δικαιολογημένα όταν έρθει η ώρα τής κάλπης συμπυκνώνεται στο ερώτημα "αν δεν ψηφίσετε εμένα, ποιόν θα ψηφίσετε"; Με την εξαίρεση του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θα κατεβεί στις εθνικές εκλογές, δεν υπάρχει αυτήν τη στιγμή στο πολιτικό σκηνικό κάποια εναλλακτική λύση στο ΣΥΡΙΖΑ η οποία να προκρίνει έναν υλοποιήσιμο εναλλακτικό δρόμο. Ενδεχομένως αυτό να ισχύει και για τον Γιάνη Βαρουφάκη, μόνο που εκείνος έδειξε ότι διαθέτει το σθένος να παλέψει για τις ιδέες του μέχρι τέλους...
Πόσο τιμητικά είναι, ωστόσο, όλα αυτά για εκείνους που ανάλαβαν την εξουσία το 2015 λέγοντας πως θα σκίσουν μνημόνια και θα είναι ημέρα μεσημέρι, πως είναι κάθε λέξη τού Συντάγματος αυτής της χώρας και πως θα δώσουν ένα τέλος στη διαπλοκή; Η πρώτη φορά Αριστερά ξεκίνησε την πορεία της με μια δυναμική που όμοιά της δεν είχε γνωρίσει ο τόπος ούτε το 1974. Τότε οι Έλληνες ναι μεν ήταν ενθουσιασμένοι με την πτώση τής χούντας, αλλά και φοβισμένοι για τυχόν επανάκαμψή της, γι' αυτό και συμβιβάστηκαν με τη λύση Καραμανλή...
Το 2015, όμως, ο λαός βγήκε στους δρόμους διψώντας για πραγματική αλλαγή, δίχως φόβο αλλά με πολύ πάθος. Από όλα αυτά σήμερα έχει μείνει μία ηττημένη και παραδομένη στο νεοφιλελευθερισμό κυβέρνηση η οποία μοιράζει επιδόματα φτώχειας για να καμουφλάρει το γεγονός ότι υλοποιεί πολιτικές που ασμένως θα υλοποιούσε κι ο άθλιος Κούλης για να κρατηθεί στην εξουσία...
Η αντιπολίτευση είναι αυτή που είναι, φαύλη κι ανίκανη, και τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία ζητούν ξανά την ψήφο μας και κατηγορούν για τα πάντα την τριετία ΣΥΡΙΖΑ λες και οι ίδιοι είχαν παραδώσει τον παράδεισο. Καταντά, ωστόσο, πολύ μονότονο και κουραστικό να ακούς τον πρωθυπουργό κάθε φορά που στριμώχνεται- και συμβαίνει συχνά τελευταία- να επικαλείται το ότι δεν είναι πορφυρογέννητος και τη Siemens για να στριμώξει με τη σειρά του τον Κ. Μητσοτάκη...
Ο λαός τα ξέρει ήδη όλα αυτά, γι' αυτό και τον ψήφισε δις μέσα στο 2015. Δεν θα κερδίσει επομένως ξανά εκλογές με την ίδια ρητορική παρά μόνο αν εκείνος αποδειχθεί πολύ καλύτερος από τα τζάκια και τους μιζολήπτες. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, όμως, αποδεικνύεται απλώς ο μονόφθαλμος μπροστά στους τυφλούς, με τάσεις, μάλιστα, πλήρους απώλειας της πολιτικής του όρασης...
Πόσο τιμητικά είναι, ωστόσο, όλα αυτά για εκείνους που ανάλαβαν την εξουσία το 2015 λέγοντας πως θα σκίσουν μνημόνια και θα είναι ημέρα μεσημέρι, πως είναι κάθε λέξη τού Συντάγματος αυτής της χώρας και πως θα δώσουν ένα τέλος στη διαπλοκή; Η πρώτη φορά Αριστερά ξεκίνησε την πορεία της με μια δυναμική που όμοιά της δεν είχε γνωρίσει ο τόπος ούτε το 1974. Τότε οι Έλληνες ναι μεν ήταν ενθουσιασμένοι με την πτώση τής χούντας, αλλά και φοβισμένοι για τυχόν επανάκαμψή της, γι' αυτό και συμβιβάστηκαν με τη λύση Καραμανλή...
Το 2015, όμως, ο λαός βγήκε στους δρόμους διψώντας για πραγματική αλλαγή, δίχως φόβο αλλά με πολύ πάθος. Από όλα αυτά σήμερα έχει μείνει μία ηττημένη και παραδομένη στο νεοφιλελευθερισμό κυβέρνηση η οποία μοιράζει επιδόματα φτώχειας για να καμουφλάρει το γεγονός ότι υλοποιεί πολιτικές που ασμένως θα υλοποιούσε κι ο άθλιος Κούλης για να κρατηθεί στην εξουσία...
Η αντιπολίτευση είναι αυτή που είναι, φαύλη κι ανίκανη, και τα ίδια πρόσωπα που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία ζητούν ξανά την ψήφο μας και κατηγορούν για τα πάντα την τριετία ΣΥΡΙΖΑ λες και οι ίδιοι είχαν παραδώσει τον παράδεισο. Καταντά, ωστόσο, πολύ μονότονο και κουραστικό να ακούς τον πρωθυπουργό κάθε φορά που στριμώχνεται- και συμβαίνει συχνά τελευταία- να επικαλείται το ότι δεν είναι πορφυρογέννητος και τη Siemens για να στριμώξει με τη σειρά του τον Κ. Μητσοτάκη...
Ο λαός τα ξέρει ήδη όλα αυτά, γι' αυτό και τον ψήφισε δις μέσα στο 2015. Δεν θα κερδίσει επομένως ξανά εκλογές με την ίδια ρητορική παρά μόνο αν εκείνος αποδειχθεί πολύ καλύτερος από τα τζάκια και τους μιζολήπτες. Μέχρι στιγμής τουλάχιστον, όμως, αποδεικνύεται απλώς ο μονόφθαλμος μπροστά στους τυφλούς, με τάσεις, μάλιστα, πλήρους απώλειας της πολιτικής του όρασης...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου