Στη χώρα, ωστόσο, που δεν μας περνά καν από το μυαλό να χαρακτηρίσουμε ακόμα και τον φονιά άνθρωπο αυτά είναι ψιλά γράμματα. Το μόνο, όμως, που καταφέρνει η πολιτεία και οι πολίτες της που βλέπουν τη δικαιοσύνη ως εκδίκηση και νομιμοποιούν με τη συμπεριφορά τους την αυτοδικία είναι να γίνονται τα τέρατα που καταδικάζουν...
Η "αγία οικογένεια" έχει πιαστεί πάνω στον Κουφοντίνα όπως ο θαλασσοδαρμένος από το σωσίβιο. Το πιθανότερο είναι πως ο "Λουκάς τής 17Ν" με τόσες κάμερες που τον ακολουθούν να μην κλέψει ούτε τσίχλα από το περίπτερο. Για το μητσοτακέικο, ωστόσο, συνιστά το νούμερο ένα κίνδυνο για τη χώρα. Λυπάμαι που θα το στενοχωρήσω, αλλά πολύ περισσότερο φοβάται ο ελληνικός λαός μια πρωθυπουργία Μητσοτάκη παρά κάποιο νέο έγκλημα Κουφοντίνα...
Σε μια ευνομούμενη πολιτεία, εξάλλου, κρίσεις όπως το ποιος μπορεί να παίρνει άδεια από τη Βουλή δεν θα έπρεπε να απασχολούν το πολιτικό προσωπικό, αλλά να αφήνονται στους καθ' ύλη αρμόδιους. Γιατί θα πρέπει, για παράδειγμα, οι επιτυχίες ή οι αποτυχίες τής ΕΛ.ΑΣ. ή οι αποφάσεις συμβουλίων φυλακών να εξαρτώνται από το ποιος κατέχει την εκτελεστική εξουσία και να μην αφήνονται οι θεσμοί να λειτουργούν αυτόνομα;...
Το ίδιο ισχύει και για τη δημόσια διοίκηση, με αποτέλεσμα στην Ελλάδα να "απολαμβάνουμε" την παγκόσμια πρωτοτυπία μηχανισμοί να ξηλώνονται και να οικοδομούνται όχι μόνο όταν αλλάζει κυβέρνηση, αλλά και υπουργός τής ίδιας κυβέρνησης. Σε αυτό το πλαίσιο, είτε δραπετεύσει είτε επιστρέψει στη φυλακή ο Κουφοντίνας οι παθογένειες μιας χώρας τύποις ευρωπαϊκής θα παραμείνουν χάσκουσες, με τα κόμματα να αντιπαρατίθενται για σκιές γαϊδάρων την ώρα που ο ελέφαντας τού λαϊκισμού, του πολιτικού κόστους, του εθνικισμού, της τρομολαγνείας και της μισαλλοδοξίας βρίσκεται στο δωμάτιο και ποδοπατά οτιδήποτε υγιές πάει να φυτρώσει σε αυτόν τον τόπο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου