Κατανοώ την αναγκαιότητα σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως και το ότι εξαιτίας τής παραβίασής τους καταδικαζόμαστε συνεχώς από το αρμόδιο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πολιτική, ωστόσο, σημαίνει πολλές φορές την επιλογή μεταξύ δύο δεινών κι αριστερή πολιτική η επιλογή τού χρησιμότερου για την πλειονότητα των πολιτών...
Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι δυνατό κάθε τρεις και λίγο να αποφυλακίζεις βαρυποινίτες ή κι άτομα με ελαφρύτερες ποινές οι οποίοι μέσα στη φυλακή όχι μόνο δεν έχουν σωφρονιστεί, αλλά έχουν γίνει και χειρότεροι. Κι όσο κι αν μας στενοχωρεί, είναι προτιμότερο μέχρι το σύστημα να γίνει από τιμωρητικό σωφρονιστικό να χτιστούν νέες φυλακές, ώστε όσοι διαβιώνουν σε αυτές να μην αισθάνονται ζώα, από το να επιστρέφουν οι κρατούμενοι σε μια κοινωνία έτοιμοι για να ξαναεγκληματήσουν σε αυτή. Ακόμα κι από πρακτική άποψη κι αν το δει κανείς ο φυλακισμένος είναι πιθανότερο να σωφρονιστεί σε ένα αξιοπρεπές περιβάλλον όπου θα του παρέχουν τουλάχιστον τα ουσιώδη...
Κακώς, πάντως, σπεύδει ο Κ. Μητσοτάκης να απορρίψει το νόμο Παρασκευόπουλου και κάθε άλλη ευεργετική διάταξη για τους φυλακισμένους. Οι αποκαλύψεις για σκοτεινές υποθέσεις τού ίδιου, της συζύγου του Μαρέβας, του οικογενειακού κουμπάρου Μαρινάκη, η Siemens, ο Κήρυκας Χανίων, το σπίτι τού Βολταίρου και τόσα άλλα που πιθανόν να μάθουμε σύντομα τον καθιστούν, αν μη τι άλλο, υποψήφιο κάτοικο των φυλακών Κορυδαλλού, παρέα με τον Άκη κι άλλους...
Αν ήμουν στην θέση του, επομένως, θα εγκατάλειπα την ακροδεξιά καμπάνια για τάξη κι ασφάλεια και θα γινόμουν πιο δικαιωματιστής κι από τους συριζαίους για να σώσω το τομάρι μου. Αν σώζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου