Σαν να ζητάς από φυματική σαρανταποδαρούσα να είναι Αριστερή στα λόγια και στις πράξεις...

Από τις μεγαλύτερες παγίδες που στήνουν στον εαυτό τους οι πολιτικοί αρχηγοί είναι οι σύμβουλοι που επιλέγουν. Μια κακή επιλογή μπορεί πολύ εύκολα να τους αποξενώσει όχι μόνο από την κοινωνία, αλλά κι από τον ίδιο τους τον εαυτό και να πιστέψουν ότι είναι άλλοι από αυτούς που πραγματικά είναι. Θύμα μιας τέτοιας αυτοϋπονόμευσης είναι κι ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος έχει αρχίσει να πιστεύει το επικοινωνιακό παραμύθι που του έχουν πλάσει οι επικοινωνιολόγοι του για να παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη διαφορετικός από αυτός που πραγματικά είναι...

Σε ένα ακόμα κρεσέντο αυτογελοιοποίησής του υποσχέθηκε να περιορίσει τις κοινωνικές ανισότητες τις οποίες ο ίδιος είχε χαρακτηρίσει μόλις δύο μήνες νωρίτερα φυσικό φαινόμενο. Σε λίγο θα μας πει πως μπορεί να διώχνει και τα σύννεφα μακριά και να αποτρέπει σεισμούς και καταποντισμούς...

Ενδεικτική, επίσης, της άγνοιας Μητσοτάκη για τους κινδύνους στους οποίους τον μπλέκει ο εαυτός του είναι και η εμμονή του να θωπεύει τους νοικοκυραίους με νόμο, τάξη κι ασφάλεια όταν ο ίδιος και η οικογένειά του είναι βουτηγμένοι μέχρι το κεφάλι στα σκατά. Ακόμα κι αν ο πρόεδρος της ΝΔ αποδείξει- αν και τα στατιστικά στοιχεία τον διαψεύδουν- ότι επί ΣΥΡΙΖΑ έχουν αυξηθεί, για παράδειγμα, οι κλοπές και οι ληστείες, και η ατομική του εμπλοκή στα σκάνδαλα Siemens και Κήρυκα Χανίων και η κομματική σε θαλασσοδάνεια από τράπεζες, ΚΕΕΛΠΝΟ, "Ερρίκος Ντυνάν", οι επαφές Αυγενάκη με μαφιόζους ή η νέα ταύτιση με τους καναλάρχες προκαλούν πολύ μεγαλύτερη- και δικαιολογημένη- κοινωνική δυσφορία...

Από την άλλη, ωστόσο, διαπιστώνω μια δυσκολία στην κυβέρνηση να ζητήσει ένα καθαρό "συγγνώμη" χωρίς "ναι μεν, αλλά". Τελευταία κρούσματα είναι η πρωτογονικής σύλληψης ταλαιπωρία τού επιβατικού κοινού για την ηλεκτρονική κάρτα και η παραδοχή τής υπερφορολόγησης των μικρομεσαίων γιατί δεν μπόρεσαν κι εκείνοι να πατάξουν δραστικώς τη φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή...

Δικαιολογίες υπάρχουν για όλα- πράγματι ευθύνεται και η πολιτική ορθότητα των προσωπικών δεδομένων και ήταν προτιμότερο να προστατευτούν τα πιο ευπαθή στρώματα από το να πληρώσουν κι αυτά το μάρμαρο του ελλείμματος πολιτικής βούλησης και ικανότητας να χτυπηθεί το μεγάλο κεφάλαιο. Μόνο που οι πολιτικοί με αξιώματα και μπέσα πρώτα σκύβουν το κεφάλι ενώπιον των "βασανιστηρίων" στο λαό και μετά υψώνουν δάχτυλο για να δείχνουν κάπου αλλού. Το να ψάχνεις, όμως, για αξιοπρέπεια και φιλότιμο σε ανθρώπους που ασκούν εξουσία είναι σαν να ζητάς από μια φυματική σαρανταποδαρούσα, που θα έλεγε κι ο Ευκλ. Τσακαλώτος, να είναι Αριστερή στα λόγια και στις πράξεις...