Σοσιαλισμός ή επιδόματα...

Δεν υπάρχει κυβέρνηση που να μην έχει υποκύψει στον πειρασμό των προεκλογικών παροχών. Το έκανε, άλλωστε, κι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2019 επισπεύδοντας την καταβολή τής 13ης σύνταξης από τα Χριστούγεννα στο Πάσχα για να προλάβει τις κάλπες. Το ίδιο, επίσης, συμβαίνει με τα διάφορα επιδόματα, όπως ήταν και τα κοινωνικά μερίσματα που διένεμε επίσης ο ΣΥΡΙΖΑ κάθε Χριστούγεννα. Αν, όμως, η κυβερνώσα Αριστερά είχε ως δικαιολογία τα μνημόνια που δεν της άφηναν μεγάλη ελευθερία κινήσεων, ποια είναι η αντίστοιχη σήμερα της ΝΔ; Μάλλον καμία...

Δεν θα αρνηθώ κανένα pass που δίνεται. Στην ουσία, άλλωστε, είναι ένα μικρό μέρος δικών μου χρημάτων που έδωσα και δώσαμε για να έχουν υπερκέρδη οι εθνικοί μας ολιγάρχες. Όποια κυβέρνηση, ωστόσο, δεν στοχεύει στη δίκαιη αναδιανομή τού πλούτου, στις ίσες ευκαιρίες για την παραγωγή νέου και συνεπακόλουθα στη μείωση μέχρι την εξαφάνιση των ταξικών ανισοτήτων παρά μοιράζει κόκαλα στο πόπολο δεν είναι μια κυβέρνηση ωφέλιμη για την κοινωνική πλειοψηφία. Είναι λογικό, μάλιστα, μια τέτοια κυβέρνηση να ασελγεί κι επί των θεσμών προκειμένου να έχει την ουρά της καλυμμένη για τις βρομιές της...

Όπως κι αν έχει, ένας πολίτης, με όλη τη σημασία τής λέξης, δεν είναι δυνατό να ψηφίζει με μοναδικό κριτήριο τη δική του τσέπη, χωρίς να λογαριάζει ούτε καν την τσέπη τού γείτονα. Πόσο δύσκολο είναι να κατανοήσουμε πως αν ο γείτονάς μας είναι φτωχός είναι πιθανό να πεινάσουμε κι εμείς και η ασφάλειά μας να τεθεί υπό διακινδύνευση; Μάλλον πολύ, αν κρίνω από τον επιφανειακό τρόπο που ψηφίζουμε διαχρονικά...