Τα τατουάζ γίνονται χένα και οι ιδεολογίες αόρατο μελάνι...

Αν κάποιος είναι Αριστερός ή δεξιός στα 18 δεν σημαίνει απαραιτήτως πως είναι αξιέπαινος αν είναι Αριστερός ή δεξιός και στα 48 του ή στα 78. Η ζωή δεν μένει στάσιμη, γεννά νέα δεδομένα κι αν πιστεύεις ότι η ιδεολογία σου δεν προσαρμόζεται σε αυτά καλά κάνεις και την αλλάζεις. Είναι, όμως, αυτή η περίπτωση αρκετών πολιτευτών που αλλάζουν τα κόμματα σαν τα πουκάμισα; Μάλλον όχι...

Για να είμαι δίκαιος, ούτε τα κόμματα, με την εξαίρεση του ΚΚΕ- που δεν το τιμά, πάντως, έστω κι αν πιστεύουν το αντίθετο στον Περισσό-, έχουν μπετόν αρμέ ιδέες, αρχές κι αξίες. Το σατιρικό "αυτές είναι οι αρχές μου κι αν δεν σας αρέσουν, έχω κι άλλες" βρίσκει εφαρμογή και σε αυτά. Τι σχέση έχουν η καραμανλική ΝΔ της μεταπολίτευσης με τις εθνικοποιήσεις με τη σημερινή ακροδεξιά και νεοφιλελεύθερη ΝΔ, ο αντιμνημονιακός ΣΥΡΙΖΑ με το σημερινό ή το παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ με το γιουσουφάκι τής Μητσοτάκης Α.Ε.;...

Όταν, επομένως, έχεις κόμματα- σούπερ μάρκετ πώς να μην έχεις και πολιτευτές που τα επιλέγουν με βάση την πιθανότητα εκλογής κι ανάδειξής τους κι όχι με βάση τις καταστατικές τους αρχές; Το ένα φέρνει το άλλο και τα δύο ένα Κοινοβούλιο μειωμένης ηθικής ευθύνης. Όταν, συνεπώς, εκλείπει η ιδεολογία αφθονεί ο οπορτουνισμός κι όπου αφθονεί ο οπορτουνισμός τα τατουάζ γίνονται χένα και οι αρχές χρηματιστήριο αναξίων...