Να γίνει ποινικό αδίκημα η αποχή από τις εκλογές...

Η αποχή από την εκλογική διαδικασία θα έπρεπε να είναι αδίκημα, ακόμα και ποινικό, αν θέλουμε να λεγόμαστε πολίτες κι όχι πελάτες που θα υποκύπτουν στο κάθε προεκλογικό επίδομα ενός "καψούρη" πρωθυπουργού. Αν είναι, κι ορθώς, αδίκημα να κλέβεις πέντε ευρώ από το πορτοφόλι κάποιου θα έπρεπε να είναι ομοίως αδίκημα η άρνηση συμμετοχής σε μια δημοκρατική διαδικασία που δεν ήταν και τόσο αυτονόητη σε αυτήν τη χώρα μέχρι το 1974. Ή, έστω, εναλλακτικώς όποιος δεν συμμετέχει στην ψηφοφορία να μην έχει δικαίωμα έκφρασης πολιτικής γνώμης για τα επόμενα τέσσερα χρόνια...

Με την υποχρεωτικότητα της ψήφου δεν ταυτίζω και την υποχρεωτικότητα επιλογής κάποιου κόμματος ή υποψήφιου. Δεν σου αρέσει κανένας ή προτιμάς κάποιο άλλο πολίτευμα; Έλα στην κάλπη και δήλωσέ το με το λευκό ή το άκυρο. Ρίξε, βρε αδερφέ, ένα προφυλακτικό ή ζωγράφισε μια μούντζα. Κάνε κάτι, όμως, άλλο από το να κάθεσαι στον εξώστη και να βρίζεις εκ του ασφαλούς αυτούς που βρίσκονται στην αρένα χωρίς να έχεις καμία συμμετοχή στην επιλογή τους...

Αν όσα προτείνω σας ακούγονται φασιστικά, σας καλώ να αναρωτηθείτε αν θα είχαμε ίσως καλύτερη ποιότητα δημοκρατίας στην περίπτωση που εφαρμόζονταν κι ο κάθε λούμπεν προλετάριος αναλάμβανε την ευθύνη που του αναλογεί και δεν την πάσαρε αλλού. Κι αν, επίσης, αναρωτιέστε πόσο εύλογο είναι η δημοκρατία να επιβάλλεται διά της επιβολής, έρχεστε πολύ αργά. Είναι τόσο εύλογο όσο οι ανθρώπινες κοινωνίες να τιμωρούν τη δολοφονία ή το βιασμό. Κι αν εφαρμοζόταν ένα τέτοιο μέτρο είναι πιθανό σε κάποιο χρονικό διάστημα από σήμερα να αιρόταν η υποχρεωτικότητά του, αφού ο στόχος θα είχε επιτευχθεί: θα ήμασταν πλέον πολίτες κι όχι πελάτες...