Ούτε μέχρι τις ευρωεκλογές...

Τα τρία τέταρτα των ομιλιών των νεοαποστατών θα μπορούσαν να είχαν εκφωνηθεί κι από τον Στέφανο Κασσελάκη, με λιγότερο πουμαρό και περισσότερες πρακτικές προτάσεις. Το υπόλοιπο ένα τέταρτο έβγαζε, απλώς, τον προσωπικό κομπλεξισμό γι' αυτόν που τους πήρε το κόμμα μέσα από τα χέρια. Τίποτα, ωστόσο, δεν αποδείκνυε την ανάγκη να διασπαστεί η αξιωματική αντιπολίτευση για να φτιαχτεί ένα μόρφωμα το οποίο στην καλύτερη περίπτωση θα μπορούσε να αποτελεί την υπεραριστερή στη θεωρία τάση της, αφού στην πράξη στηρίζει (και) τους servicers, πέρα από το αφήγημα Μητσοτάκη...

Τα πολιτικά κόμματα δημιουργούνται ή έχουν λόγο ύπαρξης μόνο όταν απαντούν σε κοινωνικές ανάγκες. Σε διαφορετική περίπτωση εξαϋλώνονται γρηγορότερα από την ικανοποίηση των προσωπικών απωθημένων που τα δημιούργησαν. Εν προκειμένω, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν άλλαξε ιδεολογία ούτε διακήρυξη ούτε καταστατικό. Άλλαξε μόνο πρόεδρο που δείχνει μεγάλη διάθεση να τον ξανακάνει κυβέρνηση αντί να σκιαμαχεί με ανεμόμυλους. Μπορεί να μην είναι ρομαντικό, δεν υπάρχει ωστόσο κανένας ρομαντισμός και στην αποστασία...

Η Ν(έα) ΑΠ(οστασία) δεν θα φτάσει μέχρι τις ευρωεκλογές. Τα ανεμομαζώματα ευκαιρίας γίνονται πολύ εύκολα διαβολοσκορπίσματα προσωπικών φιλοδοξιών που δεν τέμνονται παρά μόνο περιστασιακά. Έχουν κάνει, όμως, ήδη πολύ κακό στην κυβερνώσα Αριστερά με τη φαγωμάρα τους, όπως έκαναν και τα τελευταία δέκα χρόνια οι περισσότεροι από αυτούς. Το τοπίο, ωστόσο, ξεκαθαρίζει κι ο καθένας τώρα θα μετρήσει το δικό του μπόι. Δεν μπορεί, πλέον, να κρύβεται πίσω από το μπόι τού άλλου για να νομίζει πως έχει λόγο ύπαρξης...