Πολιτική ηγεμονία της Νίκης...

Δεν είναι προτιμότερο η ακροδεξιά να είναι ενσωματωμένη κι άρα οριοθετημένη στη ΝΔ από το να είναι αυτόνομη και, ω μη γένοιτο, πλειοψηφική; Είναι. Ξέρετε τι είναι, όμως, προτιμότερο από το να υιοθετείς την ακροδεξιά ατζέντα, στην ουσία για ψηφοθηρικούς λόγους, για να ισχυρίζεσαι πως έτσι της παίρνεις τη μπουκιά από το στόμα; Να την καταδικάζεις ανοιχτά με λόγια και, κυρίως, με πράξεις που ενσωματώνουν έννοιες όπως η  κοινωνική δικαιοσύνη, η ισότητα, η αξιοκρατία και η ισοπολιτεία αντί να παίζεις το κρυφτούλι ή να την χαϊδεύεις...

Όταν έχεις κάνει σημαία σου το 41% και βαυκαλίζεσαι την πολιτική σου ηγεμονία δεν κρύβεσαι πίσω από τα παντελόνια και τις φούστες των ψεκασμένων θρησκόληπτων της Νίκης. Βγαίνεις καθαρά και ξάστερα και λες πως βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα κι ο υπουργός Εξωτερικών ενός κράτους δικαίου δεν παρεμβαίνει στην καλλιτεχνική έκφραση. Σε διαφορετική περίπτωση μετατρέπεις το Ιράν σε κράτος- πρότυπο και πετάς στα σκουπίδια το φιλελεύθερο προσωπείο σου...

Όταν, όμως, εργαλειοποιείς τη Συμφωνία των Πρεσπών, το μεταναστευτικό ή το γάμο των ομόφυλων ζευγαριών χάνεις την αξιοπιστία σου και σε όσους έλκονται από μισαλλόδοξες απόψεις. Γι' αυτό και τώρα δυσκολεύεται η κυβέρνηση Μητσοτάκη να παραστήσει τη φιλελεύθερη σε ένα ακροατήριο που περιμένει από αυτή να σταθεί αντάξια του μίσους που έχει σπείρει στην ελληνική κοινωνία κι από όταν ο σημερινός πρωθυπουργός ήταν αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης. Γι' αυτό, όμως, και είναι περισσότερο απαραίτητο από ποτέ το κοινό προοδευτικό μέτωπο, ιδίως όταν οι προγραμματικές συγκλίσεις των κομμάτων που θα μπορούσαν να το απαρτίσουν είναι πολύ περισσότερες από τις αποκλίσεις τους...