Οι πατριάρχες δεν αναγνωρίζουν γυναικοκτόνους...

Φυσικά ακόμα κι αν νομοθετηθεί ο ποινικός κολασμός των γυναικοκτονιών αυτές δεν πρόκειται να σταματήσουν την ίδια στιγμή. Και βεβαίως, επίσης, και οι γυναίκες είναι άνθρωποι οπότε καλύπτονται από τις ανθρωποκτονίες. 

Όποιος, ωστόσο, επικαλείται αυτά τα επιχειρήματα για να μην υιοθετήσει νομοθεσία που έχει την κάλυψη του ΟΗΕ κι έχει υιοθετηθεί από άλλες χώρες υποκρίνεται τον συμπονετικό όταν στην πραγματικότητα αποκαλύπτει στερεότυπα αιώνων. Αν δεν αναγνωρίσουμε την ιδιαίτερη απαξία ενός εγκλήματος που έχει καθαρά φυλετικά και πατριαρχικά χαρακτηριστικά στην ουσία θα δικαιώνουμε εσαεί το "την σκότωσε γιατί την αγαπούσε"...

Κι αν η αναγνώριση της γυναικοκτονίας δεν αρκεί για την αντιμετώπιση του φαινομένου, η αυστηροποίηση των ποινών όχι μόνο δεν είναι αποτελεσματική αλλά μας αποξενώνει ως χώρα από τα διεθνή πρότυπα. Ποιος πιστεύει, αλήθεια, ότι ο φονιάς των Αγίων Αναργύρων την ώρα που σκότωνε την κοπέλα σκεφτόταν πως θα το κάνει γιατί θα πάει δέκα χρόνια φυλακή κι όχι ισόβια; Μόνο όποιος χτίζει καριέρα πάνω στο φόβο, στο λαϊκισμό και στη θώπευση των πιο χυδαίων αντανακλαστικών. Μόνο ο Κ. Μητσοτάκης δηλαδή...

Ο φονιάς των Αγίων Αναργύρων δεν θα μείνει ατιμώρητος αφού, κατά πάσα πιθανότητα γιατί στην Ελλάδα ζούμε, θα καταδικαστεί για ανθρωποκτονία εκ προθέσεως. Η πολιτεία, ωστόσο, που αντιμετωπίζει την πιο ακραία μορφή ενδοοικογενειακής βίας ως μια ακόμα εκδοχή φόνου δεν χτυπά καμπανάκια στην κοινωνία για την οποία νομοθετεί. 

Προφανώς δεν αθωώνει τους φονιάδες ούτε, όμως, στηλιτεύει το ιδιαιτέρως επονείδιστο της πράξης τους. Κι αν αυτό είναι ένα ζήτημα που πρώτα λύνεται στο σπίτι ή στο σχολείο το να αδιαφορεί η έννομη τάξη μας για την επίλυσή του μάλλον την απαξιώνει...