Χαλαρώστε, θα χαθείτε έτσι κι αλλιώς...

Το ότι εν έτει 2024 οι άνθρωποι εξακολουθούν να σκοτώνονται για μερικά εκτάρια γης παραπάνω είναι ίσως και μια ένδειξη ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι τελικώς και τόσο άσχημη ιδέα. Αν η φυσική μας νοημοσύνη δεν μας έχει απομακρύνει και τόσο πολύ από τον άνθρωπο των σπηλαίων, ίσως να μας βοηθήσει να το πετύχουμε η τεχνητή. Μέχρι, πάντως, να συμβεί αυτό θα είμαστε τόσο ανόητοι ώστε αντί να επιδιώκουμε την ειρήνη θα αναζητάμε ποιος έριξε πρώτος την πέτρα για να δικαιολογούμε το ότι έχουμε χτίσει έναν ακόμα πλανήτη με τις πετριές μας...

Αν το ερώτημα που θέτουμε και για τη Μέση Ανατολή, που όντως θέτουμε, είναι ποιος έκανε την αρχή ώστε να δικαιώσουμε όσους ακολούθησαν δεν θα βγάλουμε ποτέ άκρη. Όπως, επίσης, αν καταδικάζουμε αποκλειστικώς τον αμερικανικό και βρετανικό ιμπεριαλισμό, αλλά όχι και τον ρωσικό ή τον κινεζικό και το αντίστροφο. Άκρη θα βγάλουμε μόνο αν αποφασίσουμε να βάλουμε ένα τέρμα στο οφθαλμός αντί οφθαλμού και καθίσουμε σε ένα τραπέζι και συζητήσουμε ήσυχα κι απλά...

Από τη στιγμή που έτσι κι αλλιώς μια ημέρα θα είμαστε όλοι νεκροί, πόσο γελοίο είναι να σκοτωνόμαστε νωρίτερα για πράγματα που δεν θα μας χρησιμεύουν σε τίποτα όταν θα είμαστε τροφή για τα σκουλήκια; Κι αν οφείλουμε να παλεύουμε κάθε ώρα και λεπτό για να κάνουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο, έστω και για να κρατιόμαστε απασχολημένοι, πόσο φαιδρό είναι να αγωνιζόμαστε για εδάφη, τιμές και δόξες που είναι τόσο εφήμερες όσο η διάρκεια της ζωής μας; Γι' αυτό και θα πρότεινα σε όλη την οικουμένη να χαλαρώσει λίγο, ούτως ή άλλως από την απληστία μας η γη δεν θα κατοικείται κάποια στιγμή πολύ συντομότερα από όσο πιστεύουμε σήμερα...