Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η χώρα χρειάζεται το στήσιμο ενός δημοκρατικού αναχώματος απέναντι στο καθεστώς Μητσοτάκη, το οποίο παρακολουθεί, στερεί στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ελέγχει ασφυκτικά τη νομοθετική και δικαστική εξουσία και λειτουργεί ως ανώνυμη εταιρεία με προτεραιότητα στην εξυπηρέτηση του οικογενειακού συμφέροντος έναντι του λαϊκού κι εθνικού. Για να στήσεις, ωστόσο, αυτό το δημοκρατικό ανάχωμα οφείλεις να έχεις αποδείξει τα δικά σου δημοκρατικά διαπιστευτήρια. Είναι αυτονόητο ότι αυτά δεν υφίστανται στο ΣΥΡΙΖΑ και στη Νέα Αριστερά που έχουν στην καμπούρα τους το πραξικόπημα του μπουζουξίδικου και την αποστασία αντιστοίχως...
Είναι προφανές, προφανέστατο ότι δεν πρόκειται να υπάρξει αυτόνομο ψηφοδέλτιο ΣΥΡΙΖΑ ή Νέας Αριστεράς στις επόμενες εκλογές. Ήδη, άλλωστε, και υπό τον μπαμπούλα τού κόμματος Τσίπρα στην ουσία λειτουργούν ως ενιαία Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Και γιατί όχι άλλωστε αφού ουδέποτε υπήρξαν πολιτικοί οι λόγοι απόσχισης των μεν από τους δε. Όπως και δεν είναι ιδεολογικές οι αιτίες που τους φέρνουν πάλι κοντά. Λέγεται πολιτική επιβίωση κι αφορά κυρίως τα ορφανά τού Αλέξη που μέτρησαν κατά μόνας το πολιτικό τους μπόι και το αποτέλεσμα καταγράφηκε στο μέγεθος νάνου...
Κι ο ίδιος ο Αλέξης κύριε; Πού βρίσκεται, τι κάνει την ώρα που γινόμαστε μάρτυρες ενός ακόμα πραξικοπήματος; Αυτήν τη φορά δεν στέκεται πίσω από την κουίντα να μετακινεί τις μαριονέτες, στην πραγματικότητα δεν βρίσκεται πουθενά...
Δεν μιλά, δεν αντιδρά, δεν, δεν, δεν γιατί είναι αντίθετη προς το rebranding οποιαδήποτε εμπλοκή του σε ζητήματα που διχάζουν την κοινωνία. Παίρνει θέση ουδέτερου παρατηρητή που ευελπιστεί πως κάποια στιγμή θα τον καλέσει η ιστορία να λύσει το γόρδιο δεσμό. Μπορεί και να συμβεί, μπορεί όμως και να καταλήξει Βαγγ. Βενιζέλος έχοντας περάσει κι από το στάδιο του Τσιριμώκου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου