Πότε ήταν η τελευταία φορά που ο Κ. Μητσοτάκης απευθύνθηκε στους ευρωπαίους ομολόγους του ζητώντας τους στήριξη στα εθνικά μας θέματα, από τα ελληνοτουρκικά και το λιβυκό ως το μεταναστευτικό και το κυπριακό; Για να μην αναφερθώ στη μηδενική του διαβούλευση με τους υπόλοιπους πολιτικούς αρχηγούς. Αν τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά θα το καταλάβαινα. Δεν πηγαίνουν, όμως, έτσι δεν είναι;...
Ούτε, βεβαίως, μπορεί να ισχύει το επιχείρημα πως η κυβέρνηση είναι αυτοδύναμη και μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Οι όποιες παραχωρήσεις στα κυριαρχικά μας δικαιώματα ή και στην εθνική μας κυριαρχία δεν θα έχουν ημερομηνία λήξης το 2027 αλλά θα μας δεσμεύουν για πάντα. Είναι, άλλωστε, προφανές ότι η παράταξη που παραπονιόταν για το ότι δεν είχε ενημέρωση σε κάθε φάση που οδήγησε στη Συμφωνία των Πρεσπών- με την οποία δεν χάθηκε ούτε σπιθαμή εθνικής γης- δεν δικαιούται να επικαλείται επιχειρήματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα των εκλογικών κύκλων...
Είναι φανερό, ολοφάνερο ότι ο πρωθυπουργός διεξάγει μια Ι.Χ. εξωτερική πολιτική η οποία δεν έχει ως προτεραιότητα την επίτευξη των εθνικών μας συμφερόντων. Κι αν είναι, επίσης, λογικό η όποια διαπραγμάτευση να εμπεριέχει και συμβιβασμούς αυτοί δεν μπορούν να προχωρήσουν δίχως τη συνευθύνη τής πλειονότητας του κοινοβουλευτικού πολιτικού μας συστήματος αν θέλουμε να είναι και δίκαιοι και βιώσιμοι. Δυσκολεύομαι, άλλωστε, να φανταστώ πώς μια συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο, για παράδειγμα, με όρους και προϋποθέσεις που θα εξυπηρετούν κατά βάση τη φαμίλια θα βρει 151 ψήφους στη Βουλή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου