Πολύ καλά έπραξε ο Σ. Φάμελλος και πρότεινε δύο νέους ανθρώπους για τις θέσεις των γραμματέων. Το ίδιο ισχύει και για τη σημαντική ανανέωση της Πολιτικής Γραμματείας. Ποιος πιστεύει, ωστόσο, ότι το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μόνο η Ρ. Σβίγκου κι ο Γ. Βασιλειάδης και η λύση του είναι ο Στ. Καλπάκης και η Αν. Σαπουνά; Σίγουρα όχι όσοι αποχώρησαν από το κόμμα κι αυτό το Σαββατοκύριακο βλέποντας ό,τι φυσικά βλέπει κι ο μαρμαρωμένος βασιλιάς κι ετοιμάζει δικό του κόμμα: πως ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κλινικά νεκρός...
Νομίζω πως έχω γράψει χιλιάδες φορές γιατί συμβαίνει αυτό και ποιοι είναι οι υπαίτιοι αυτής της πολιτικής τραγωδίας. Δεν έχει ξανασυμβεί, άλλωστε, κόμμα να αποφασίσει τη συλλογική αυτοκτονία του γιατί ο προηγούμενος πρόεδρος δεν θα είχε πολιτική καριέρα αν τα κατάφερνε ο διάδοχός του...
Μπορεί να ήταν θολό το όνειρο αλλά ήταν αλήθεια το πάθος, όπως θα τραγουδούσε ο Δ. Σαββόπουλος, τουλάχιστον των εκατομμυρίων κάποια στιγμή ψηφοφόρων που εμπιστεύτηκαν το ΣΥΡΙΖΑ. Κι όλοι αυτοί, όλοι εμείς δεν μπορούμε να παραχαράσσουμε την ιστορία για να δικαιώνονται αυτοί που έριξαν τη χώρα στα βράχια. Ναι, ο Αλ. Τσίπρας αποδείχθηκε δημαγωγικό κακέκτυπο του Ανδρ. Παπανδρέου, δεν ήταν αυτός όμως που χρεοκόπησε τη χώρα ούτε αυτός που δεν την έβγαλε από τα μνημόνια ούτε εκείνος που δεν συναίνεσε στην επίλυση ενός εθνικού θέματος προκειμένου να κερδοσκοπήσει εκλογικά...
Τόσο, όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ όσο κι ο Τσίπρας είναι πλέον οχήματα χωρίς καύσιμα και, κυρίως, δίχως σταθμούς ανεφοδιασμού. Είναι φανερό ότι δεν είναι σε θέση να προσελκύσουν νέα στελέχη και περιορίζονται στην ανακύκλωση λιγότερο ή περισσότερο φθαρμένων...
Μπορεί, άλλωστε, στην Κουμουνδούρου να κοροϊδεύουν τον κόσμο πως το Νοέμβριο ψήφισαν 70.000 για πρόεδρο και πριν μία εβδομάδα 20.000 για Κεντρική Επιτροπή αλλά τα γραφεία δεν είναι ούτε γεμάτα ούτε, πολλώ δε μάλλον, χαρούμενα. Είναι άδεια, αραχνιασμένα και βρομάνε τη γραφειοκρατίλα που πρόδωσε τους προοδευτικούς πολίτες, άφησε την Ελλάδα χωρίς αξιωματική αντιπολίτευση και προσέδωσε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη χαρακτηριστικά καθεστωτικής μονιμότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου