Υπάρχει κι ένα καλό όταν ένα καθεστώς σε κυβερνά επί χρόνια: οι ιδεοληψίες του δοκιμάζονται στην πράξη κι αποδεικνύονται φενάκη. Κι αν για το μεταναστευτικό θα αποδειχθεί σε δύο μήνες ότι δεν θα έχει επιλυθεί επειδή εμείς αποφασίσαμε να μην εφαρμόζουμε το διεθνές δίκαιο, στα πανεπιστήμια έχει ήδη καταστεί πασίδηλο ότι οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες πήγαν κουβά. Ποιος θυμάται σήμερα την πανεπιστημιακή αστυνομία ή ποιος πέφτει από τα σύννεφα για το ότι τα πρώτα, τρομάρα τους, πανεπιστήμια που αναγνωρίστηκαν ήταν τα ΙΕΚ των χορηγών Μητσοτάκη ενώ το Χάρβαρντ και η Σορβόννη δεν ενδιαφέρθηκαν να επενδύσουν στην Κολομβία της Ευρώπης;...
Μέσα στον κακό χαμό για τον ΟΠΕΚΕΠΕ η κυβέρνηση πέρασε την προηγούμενη εβδομάδα ένα νόμο με τον οποίο οι φοιτητές αντιμετωπίζονται σαν να είναι επικίνδυνοι κρατούμενοι ή στρατιώτες. Στην ουσία ποινικοποιείται η ελευθερία έκφρασης με το πρόσχημα των λίγων μπαχαλάκηδων οι οποίοι θα μπορούσαν και σήμερα να συλληφθούν αν υπήρχε η στοιχειώδης πολιτική βούληση...
Την ώρα που οι εγκληματίες τού λευκού κολάρου με βουλευτική ασυλία αμνηστεύονται στιγματίζεται το πιο προοδευτικό κομμάτι τής ελληνικής κοινωνίας. Για ευνόητους λόγους φυσικά αφού η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι το πρώτο διεφθαρμένο κι αυταρχικό καθεστώς που ακολουθεί αυτή τη στρατηγική...
Φυσικά κι ο πρωθυπουργός γνώριζε ότι η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν θα αντιμετώπιζε τη βία ή ότι τα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου δεν θα ασχολούνταν με τη μπανανία του. Ο Μητσοτάκης χρησιμοποιεί την προπαγάνδα για τους πολλούς και το δημόσιο χρήμα για τους λίγους κι αυτό είναι ένα σχέδιο που υλοποιεί από την πρώτη του ημέρα στην πρωθυπουργία όταν με το επιτελικό κράτος συγκέντρωσε όλες τις εξουσίες στο γραφείο του...
Τώρα, μάλιστα, ζητά από την αντιπολίτευση συνεννόηση, στην ουσία απειλώντας την πως αν δεν επιδείξει καλή διάθεση θα μιλήσει το Predator. Δεν έχει κανένα νόημα, συνεπώς, να τελειώσουμε με τον Μητσοτάκη αν δεν τελειώσουμε και με τα υποζύγιά του τα οποία είναι το ίδιο συμβιβασμένα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου