Μην αυταπατάστε. Τα σκάνδαλα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ δεν είναι "απλώς" κακές στιγμές τού καθεστώτος Μητσοτάκη που ανήκουν στο παρελθόν. Ήταν, είναι και θα είναι η καθημερινότητα ενός συστήματος εξουσίας που χάρη στα πελατειακά του δίκτυα σιτίζεται πλουσιοπάροχα αλλά φροντίζει να πετάει και κάνα μπριζολάκι στην εκλογική μάζα για να διασφαλίζει την επιβίωσή του...
Μπορεί, για παράδειγμα, στη φούσκα τού real estate και της κατασκευής ακινήτων κάποιοι να κονομάνε χοντρά αλλά βγάζουν μεροκάματα κι άνθρωποι που δεν ανήκουν σε κυκλώματα και παλεύουν για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Πείτε τον συμμετοχικό καπιταλισμό, πείτε τον και καπιταλισμό τού ξεπλύματος αλλά στο τέλος τής ημέρας πολλοί νιώθουν ικανοποιημένοι...
Αυτό το σύστημα εξουσίας στηρίζεται στην απογοήτευση ή κι απελπισία τής κοινωνικής πλειονότητας. Σε τι και σε ποιον να πιστέψει όταν έχει δοκιμάσει τα πάντα και της έχουν βγει ελαττωματικά; Κυρίως, όμως, βασίζεται στην ψευδαίσθηση πως λίγοι κι εκλεκτοί διαθέτουν την επάρκεια να κυβερνούν και οι υπόλοιποι είμαστε όπως οι πασαδόροι στο βόλεϊ ή οι σερβιτόροι στα εστιατόρια. Ο μύθος τού μεσσία και της αυθεντίας έχει αλλάξει μορφές κατά το διάβα των αιώνων αλλά η φιλοσοφία παραμένει ίδια: "θα σας τάζουμε έναν καλύτερο κόσμο κι εσείς θα μας ακολουθείτε ακόμα και στο γκρεμό"...
Κι όλο αυτό θα συνεχίζεται μέχρι να χτυπήσει τη Γη μετεωρίτης. Εκτός αν αποφασίσουμε να κάνουμε μια βαθιά τομή στην ηθική μας κι αυτή να μην ακολουθεί δύο ή περισσότερες ταχύτητες, δύο ή περισσότερα σταθμά. Σκεφτείτε μόνο πόσο αυστηροί είστε και είμαι απέναντι σε ανθρώπους που για διάφορους λόγους αντιπαθούμε και πόσο ελαστικοί σε αυτούς που συμπαθούμε για πράξεις που είναι λίγο ή πολύ παρόμοιες. Αν δεν είμαστε, όμως, διατεθειμένοι να οργιζόμαστε ανεξαρτήτως συμπαθειών δεν θα μπορέσουμε ποτέ και να κυβερνήσουμε ή να κυβερνηθούμε με όρους ισότητας και δικαιοσύνης. Ίσως, επομένως, ο μετεωρίτης να είναι μια κάποια λύσις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου