Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δίνουν το δικαίωμα στον οποιονδήποτε να εκφράζεται. Δεν είναι, όμως, όλοι εξοικειωμένοι με τις απαιτήσεις τού δημόσιου λόγου, θα έλεγα αντιθέτως πως τους περισσότερους τους χαρακτηρίζει η πλήρης άγνοια γιατί απλούστατα δεν τους χρειάζεται στον εργασιακό τους βίο. Υπό αυτή την έννοια έχει λογική να εκφράζονται δημοσίως με τον ίδιο τρόπο που μιλούν στον κολλητό τους στην καφετέρια ή με κάποιον με τον οποίο έχουν θυμώσει πρόσωπο με πρόσωπο.
Είναι ανεπίτρεπτο, ωστόσο, να επιδιώκουν από ανθρώπους που έχουν επαγγελματική εμπειρία στο δημόσιο λόγο να συμπεριφέρονται είτε σαν τσιρλίντερ είτε σαν χούλιγκαν. Απλούστατα ο καθένας είναι υπόλογος για όσα λέει και γράφει κι αν αυτά κάποιες φορές εμπίπτουν στην ποινική νομοθεσία οφείλει και να είναι έτοιμος να δέχεται τις συνέπειες. Οι τζάμπα μάγκες δεν (θα έπρεπε να) ευδοκιμούν ούτε στην ιντερνετόσφαιρα...
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που δεν τρώγεται ούτε κρύο ούτε ζεστό ούτε και χλιαρό. Πολλώ δε μάλλον όταν έχει να κάνει με ανθρώπινες ζωές. Σε διαφορετική περίπτωση ας επαναφέρουμε τη θανατική ποινή, ας καθιερώσουμε τη συλλογική- κάποιοι το έχουν κάνει ήδη σε σχέση με τους Ισραηλινούς- και την οικογενειακή ευθύνη κι ας πορευόμαστε με αρχές κι αξίες που όταν οι άλλοι τις καταπατούν είναι ολέθριο σφάλμα κι όταν το κάνουμε εμείς οι ίδιοι αυτοσυγχωρούμαστε και προχωράμε...
Η Λένα Σαμαρά αξίζει να αναπαυτεί εν ειρήνη. Όπως αξίζει και σε κάθε άνθρωπο, ό,τι κι αν έχει πράξει στη ζωή του, αφού τα κρίματά μας δεν μπορούν να να τα φάνε ούτε τα σκουλήκια που θα καταβροχθίσουν τα κορμιά μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου