Προφανώς και το καθεστώς Μητσοτάκη με τα εξαπτέρυγά του δεν σχεδιάζουν αλλαγή τού εκλογικού νόμου γιατί νοιάζονται για το καλό τής δημοκρατίας. Δεν μπορείς, άλλωστε, να ισχυρίζεσαι πως σε ενδιαφέρει η καλύτερη λειτουργία των θεσμών την ίδια ώρα που προχωράς στην επανεγκατάσταση στο Μαξίμου του ανιψιού σου στον οποίο χρέωσες τις παρακολουθήσεις φίλων κι εχθρών για να αποποιηθείς της δικής σου ευθύνης. Οφείλουμε, όμως, παραλλήλως να αναγνωρίσουμε ότι η σημερινή πολυκομματική Βουλή μόνο το σεβασμό στους θεσμούς δεν προκαλεί στην κοινωνική πλειονότητα...
Είναι αλήθεια ότι το καθεστώς έχει καταφέρει να περάσει την προπαγάνδα πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Μπορεί να μην θεωρώ, για παράδειγμα, τον Ν. Ανδρουλάκη χαρισματικό αλλά αδυνατώ να πιστέψω ότι για τη δουλειά τού πρωθυπουργού είναι ικανός μόνο όποιος κάνει οικογενειακές μπίζνες ακόμα και σε βάρος των εθνικών συμφερόντων. Από την άλλη, ωστόσο, ο κατακερματισμός τής αντιπολίτευσης δεν βοηθά στο να ικανοποιηθεί η όλο και διογκούμενη λαϊκή απαίτηση για αλλαγή στο τιμόνι τής εξουσίας...
Σε αυτό το πλαίσιο η αύξηση του ορίου εισόδου στη Βουλή, το οποίο ο Μητσοτάκης επιθυμεί για να συσπειρώσει φυγόκεντρες δεξιές δυνάμεις, μπορεί στο τέλος να αποδειχθεί η θηλιά στο λαιμό του αφού εκ των πραγμάτων θα αναδιατάξει τις δυνάμεις και στα κεντροαριστερά του. Μπορεί κι όχι, αλλά σε καμία περίπτωση η αντιμετώπιση ενός τέτοιου ενδεχομένου δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται με φοβικότητα...
Όσοι, άλλωστε, θα μείνουν εκτός Βουλής αν το όριο φτάσει στο 5% ή και παραπάνω είναι πολύ πιθανό να τους συμβεί το ίδιο ακόμα κι αν παραμείνει στο 3%. Δεν είναι δυνατό, άλλωστε, να αυτοπαρουσιάζεσαι ως κυβερνητική δύναμη και να σε απασχολεί κάτι τέτοιο. Εκτός αν είσαι κατά φαντασία κυβερνητική δύναμη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου