Αν θέλετε το μετρό να τερματίσει στον ταξικό εμφύλιο, κάντε στάση να κατεβώ...

Οταν αγοράζουμε χαλασμένο προϊόν από το σούπερ μάρκετ, κατηγορούμε τον ταμία που μας χρέωσε λες και είναι μέτοχος της πολυεθνικής που το παρασκεύασε . Οταν καθυστερεί η πτήση μας, τα βάζουμε με τον υπάλληλο που μας κόβει το εισιτήριο σα να ήταν αυτός ο ιδιοκτήτης τής αεροπορικής εταιρείας. Ομοίως, όταν απεργούν τα μέσα μεταφοράς τούς πρώτους που θα καταγγείλουμε θα είναι οι εργαζόμενοι σε αυτά κι όχι την κυβέρνηση που εξομοιώνει πατάτες με ντομάτες μόνο και μόνο για να προκαλεί τον αποκαλούμενο κοινωνικό αυτοματισμό, δηλαδή ταξικό εμφύλιο, και να αφήνονται στο απυρόβλητο οι πραγματικοί δυνάστες τού λαού. Πόση υποκρισία, αλήθεια, μπορεί να χωρέσει στα στόματα όλων εκείνων που κλαυθμηρίζουν τις τελευταίες ημέρες για την ταλαιπωρία τού επιβατικού κοινού λόγω της απεργίας των εργαζομένων, αλλά δε λένε κουβέντα όταν κλείνουν, για παράδειγμα, σταθμοί τού μετρό για "λόγους ασφαλείας" όταν είναι να γίνει μια απεργιακή συγκέντρωση κι έτσι αποκόβεται η πρόσβαση στο κέντρο τής Αθήνας ή όταν νεκρώνει η πρωτεύουσα για να μπορεί να κάνει τον περίπατό της στην Ηρώδου τού Αττικού η Ανγκ. Μέρκελ;... 

Χρησιμοποιώ κατά κόρον τη δημόσια συγκοινωνία, αγοράζω τη μηνιαία κάρτα μεταφοράς κι εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Επομένως, κανένας δε μπορεί να μου καταλογίσει πως γράφω εκ του ασφαλούς ή για να υπερασπιστώ το ατομικό μου συμφέρον όταν ισχυρίζομαι πως το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων είναι ένα φασιστικό έκτρωμα. Προφανώς θα πρέπει να γίνει ξεσκαρτάρισμα στο δημόσιο τομέα, ακόμα κι απολύσεις άχρηστων, και να γίνουν μειώσεις αποδοχών, με αντικειμενικά κριτήρια όμως κι όχι στη λογική να τους βράσουμε όλους στην ίδια χύτρα. Το ζητούμενο, άλλωστε, δε μπορεί να είναι να ψοφήσει και η κατσίκα τού γείτονα, αλλά να παλέψουμε μαζί του ώστε να πάρουμε πίσω τις κατσίκες που μας έκλεψε η ελίτ κι ακόμα περισσότερες, όσες δικαιούμαστε για το μόχθο μας. Αν, εξάλλου, οι κυβερνώντες μας είχαν στο μυαλό τους την κοινωνική δικαιοσύνη όταν νομοθετούσαν το ενιαίο μισθολόγιο, θα εξίσωναν και τους μισθούς των βουλευτών και των υπουργών, που κι αυτοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι, με εκείνους ενός μηχανοδηγού ή ενός δασκάλου. Σε μια κοινωνία, ωστόσο, που θα έδινε προτεραιότητα στη μόρφωση των παιδιών της, στην θεραπεία των ασθενών της ή στη γενικότερη ποιότητα ζωής των πολιτών της οι καθηγητές, οι γιατροί και οι οδηγοί θα αμείβονταν πολύ καλύτερα από τους υπαλληλίσκους τού κατεστημένου. Ετσι δεν είναι;...

Γιατί δε δοκιμάζουν ο Γ. Στουρνάρας ή ο Κ. Χατζηδάκης να ζήσουν έστω ένα μήνα με τα χρήματα με τα οποία επιβάλλουν στους...υπηκόους τους να τα βγάζουν πέρα, ώστε να καταλάβουν τί εστί βερίκοκο; Ακουσα στο ραδιόφωνο μήνυμα ακροατή, σύμφωνα με το οποίο τον χαρτζιλικώνει ο γιος του που βγάζει το "αστρονομικό" ποσό των 480 ευρώ το μήνα γιατί ο ίδιος δε μπορεί να επιβιώσει αλλιώς. Αυτήν την Ελλάδα δημιουργούν όσοι παριστάνουν τους εγγυητές τού νόμου και της τάξης ή φρίττουν με εκείνους που αποκαλούν αυθαίρετο το "Mall" ή τους προειδοποιούν για το αυτονόητο, πως όταν έρθει ο καιρός δηλαδή να "καρπίσει" η δικαιοσύνη σε αυτόν τον τόπο, θα εύχονται να βρεθούν ενώπιον ειδικών δικαστηρίων και να μην έχουν την τύχη τού Αμερικανού πρεσβευτή στη Λιβύη...