Το μαχαίρι θα φτάσει ως το κόκαλο...είπε ο Τοτός!

Οταν άκουσα το Β. Βενιζέλο να δηλώνει στη Βουλή χαζογελώντας και με το αυτάρεσκο ύφος που τον χαρακτηρίζει πως κρατά στο προσωπικό του αρχείο αντίγραφα των αμυντικών σχεδίων τής χώρας δεν το πίστεψα! Νόμισα πως η αντιπάθειά μου για το πρόσωπο αυτού του φαυλότατου πολιτικού, που από την αρχή τής καριέρας του δεν κάνει τίποτα άλλο από το να γλείφει τους ισχυρούς και να καβατζώνει τους δικούς του ανθρώπους, είναι τόσο ισχυρή που επηρεάζει ακόμα και την ακοή μου, η οποία του χρεώνει πράγματα που σε δημοκρατικότερες χώρες θα στοιχειοθετούσαν το αδίκημα της εσχάτης προδοσίας και στις πιο "μπρουτάλ" θα τιμωρούνταν ακόμα και με την θανατική ποινή. Κι όμως, τίποτα δεν θα έπρεπε να με εκπλήσσει σε αυτήν την παρωδία χώρας, το Κοινοβούλιο της οποίας χρειάζεται να συζητά ημέρες επί ημερών για να αποφασίσει πόσες κάλπες θα χρησιμοποιηθούν σε μια ψηφοφορία του και τί θα περιέχουν τα ψηφοδέλτια...
Θα ήμουν αφελέστατος κι ανιστόρητος αν πίστευα ότι θα φτάσει το μαχαίρι μέχρι το κόκαλο στην προκαταρκτική επιτροπή που αποφασίστηκε μετά κόπων και βασάνων και μόνο για το καμένο χαρτί που λέγεται Γ. Παπακωνσταντίνου. Φάνηκε, άλλωστε, κι από τη χθεσινή απουσία τού Αντ. Σαχλαμαρά από τη Βουλή και τη στάση που κράτησαν Ν.Δ. και ΜΝΗΜΑΡ πως σε αυτόν τον τόπο το μόνο που έχει σημασία είναι το πώς θα εφαρμοστεί το μνημόνιο, το οποίο από τη στιγμή που είναι ανεφάρμοστο αν θέλουμε στο τέλος να μείνουν κάποιοι έστω ζωντανοί θα οδηγήσει σε ένα νέο μνημόνιο. Μου προκαλούν αηδία δηλώσεις όπως αυτές του Γ. Στουρνάρα πως το 2013 θα είναι μια πολύ δύσκολη χρονιά, αλλά το 2014 θα δούμε το φως στην άκρη τού τούνελ. Το ίδιο ισχυρίζονταν οι ιερόδουλες των εγχώριων και διεθνών νταβατζήδων και για το 2012, το 2011 και το 2010. Δεν ανέχομαι να υποτιμούν τόσο ξεδιάντροπα τη νοημοσύνη μου αυτοί που κάνουν τα αδύνατα δυνατά ώστε να μην πληρώσουν ούτε ένα ευρώ παραπάνω σε φόρους οι διάφορες ελίτ, οι οποίες τρώνε και πίνουν στην υγειά των υπνωτισμένων κορόιδων...
Ο χθεσινός τραγέλαφος στη Βουλή είναι μια ακόμα απόδειξη ότι το συγκεκριμένο τουλάχιστον πολιτικό προσωπικό είναι αδύνατο να σώσει την πλειονότητα του ελληνικού λαού, όχι μόνο γιατί δεν το θέλει αλλά και γιατί δε διαθέτει και την ικανότητα για να το καταφέρει. Τί γίνεται επομένως; Θα παραδώσουμε την εξουσία στους φασίστες που σκοτώνουν μετανάστες γιατί τους εμποδίζουν με τα ποδήλατά τους, όπως συνέβη στα Πετράλωνα; Ή, μήπως, έχουμε ιστορική υποχρέωση να αποτινάξουμε το ζυγό με τις δικές μας δυνάμεις κι όπως μπορεί ο καθένας μας στο πλαίσιο μιας αντιστασιακής συλλογικότητας; Η χώρα πρέπει να οδηγηθεί σε εκλογές με στόχο την ανάδειξη αυτοδύναμης αριστερής κυβέρνησης, η οποία με εκατομμύρια λαού στους δρόμους θα βροντοφωνάξει ένα μεγάλο "nein" στην Ανγκ. Μέρκελ και θα βοηθήσει στη λύτρωση και των λαών των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών, που στενάζουν κάτω από τη "μπότα" τού νεοφιλελευθερισμού. Σε διαφορετική περίπτωση, σε ένα χρόνο από τώρα θα έχουμε έναν άλλο υπουργό Οικονομικών (τα πρόσωπα είναι αναλώσιμα μπροστά στο "μεγαλείο" τού ταξικού μίσους) να μας υπόσχεται το φως στην άκρη τού τούνελ το 2015. Στη χειρότερη εκδοχή, οι πιο σκουρόχρωμοι ανάμεσά μας θα πηγαίνουν σωρηδόν στους πλαστικούς χειρουργούς προκειμένου να γλιτώσουν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης τα οποία θα έχουν ετοιμάσει οι κυβερνώντες φασίστες για όσους δεν ταυτίζονται με την ασχήμια τής ψυχής τους...