Κανένας λύκος δε φύλαξε ποτέ τα πρόβατα...

Αυτός ο λαός είναι πολύ πιο σοφός από όσο θέλουν να τον παρουσιάζουν οι αφέντες του. Δεν είναι τυχαίο, επομένως, όταν ισχυρίζεται πως πρέπει να φυλάγεσαι από τους "φίλους" σου. Το κατανοεί, άλλωστε, και η πλειονότητα των εργαζομένων σήμερα, βλέποντας το ανώτατο συνδικαλιστικό τους όργανο να μην κάνει τίποτα περισσότερο από το να προσπαθεί να κρατά τα προσχήματα. Η απεργία των εργαζομένων στο μετρό πρόσφερε χρυσή ευκαιρία στο εργατικό κίνημα να συσπειρωθεί και να προχωρήσει σε μια παλλαϊκή γενική απεργία, νεκρώνοντας κάθε κυβερνητικό σχέδιο για την εφαρμογή χουντοειδών μέτρων, όπως αυτό της επίταξης. Ωστόσο, η εξωνημένη υπό το Γ. Παναγόπουλο ηγεσία τής ΓΣΕΕ προτιμά, ακόμα και την ώρα που η εξουσία θέλει να ταπεινώσει τους εργαζόμενους, να κρατά μια πολιτικώς ορθή στάση, η οποία στην ουσία ωφελεί μόνο εκείνους που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα σε αυτήν τη χώρα προς όφελος των πιο αδύναμων...
Κομίζω γλαύκας ες Αθήνας αν ισχυριστώ πως οι επικεφαλής των συνδικαλιστών δεν εκφράζουν κανένα παρά μόνο τους εαυτούς τους και τα στενά κομματικά τους συμφέροντα. Γι' αυτό και στη χώρα μας συμβαίνει η παγκόσμια πρωτοτυπία να μη λαμβάνει μέρος σε γενικές απεργιακές συγκεντρώσεις ο πρόεδρος της ανώτατης εργατικής συνομοσπονδίας γιατί φοβάται μήπως τον δείρουν εκείνοι τους οποίους υποτίθεται πως υπερασπίζεται! Προφανώς και λύση δεν είναι ορισμένοι να ξεσκίσουν ξανά το πουκάμισο του Γ. Παναγόπουλου. Αυτό, άλλωστε, έγινε στο παρελθόν χωρίς να "βάλει μυαλό" ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Ούτε εκτιμώ πως μια διαδοχή του από το Ν. Φωτόπουλο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, ο οποίος πιστεύει ότι είναι κάτι ανάμεσα σε Τσε Γκεβάρα και κομματόσκυλο, θα αναζωογονήσει το συνδικαλιστικό κίνημα. Αντιθέτως, θα το απαξιώσει ακόμα περισσότερο...


Η λύση βρίσκεται στα πρωτοβάθμια σωματεία, στη βάση δηλαδή του κινήματος, τα οποία αν οργανωθούν καλύτερα και συνεννοηθούν περισσότερο μεταξύ τους τότε καμιά επίταξη κανενός Αντ. Σαχλαμαρά δεν πρόκειται να προκαλέσει τίποτα περισσότερο από ειρωνικά χαμόγελα. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο Γ. Παναγόπουλος δεν θα έχει το δικαίωμα να απολαμβάνει παχυλές αποζημιώσεις από τη συμμετοχή  του σε διοικητικά συμβούλια κι ο ρόλος του δεν θα είναι πλέον αυτός του Δούρειου Ιππου, αλλά εκείνος που του αξίζει, της διακοσμητικής τσουκνίδας δηλαδή...