Θα "αναπνέουμε" χρυσό με τσέπες γεμάτες με αέρα κοπανιστό...

Οσοι αντιτίθενται σε επενδύσεις ή..."επενδύσεις" δεν είναι πάντοτε αθώες περιστερές που ενδιαφέρονται αποκλειστικώς για το περιβάλλον ή για το δημόσιο συμφέρον. Αν θέλετε, τις περισσότερες φορές ή και οι περισσότεροι είναι άνθρωποι που θίγονται τα ατομικά τους συμφέροντα και προκειμένου να αποκτήσουν τη λαϊκή επιδοκιμασία επικαλούνται υπέρτερα αγαθά. Αυτή είναι και η περίπτωση με τα περίφημα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, για χάρη των οποίων και "φυσικά" της ανάπτυξης θα καταστραφεί ένα ολόκληρο δάσος. Η πλειονότητα των κατοίκων που διαμαρτύρεται έχει τους δικούς της ιδιοτελείς λόγους για να το κάνει. Οσο κουτοπόνηρα, ωστόσο, κι αν είναι τα κίνητρά τους άλλο τόσο κουτοπόνηρα είναι και τα κίνητρα των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται στην περιοχή και οι οποίοι χρησιμοποιούν την αστυνομία, τα μίντια, ακόμα και τον πρωθυπουργό τής χώρας για να αποκομίσουν υπερκέρδη από μία επένδυση από την οποία η Ελλάδα και οι εργαζόμενοί της δεν έχουν παρά ελάχιστα να αποκομίσουν...

Σαφώς και πρέπει να απεμπλακεί η επιχειρηματικότητα από τη γραφειοκρατία και τη δαιμονοποίηση. Δεν είναι έγκλημα να επενδύεις, είναι ωστόσο κακουργηματικό επικαλούμενος τη δημιουργία μερικών θέσεων εργασίας να γράφεις στα παλιά σου τα παπούτσια όλα τα υπόλοιπα. Ο άνθρωπος αναπνέει με οξυγόνο, όχι με χρυσό γι' αυτό και δεν θα έχει κανένα νόημα να έχει πολύτιμα μέταλλα στις τσέπες του αν βρίσκεται στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου με αναπνευστήρα γιατί θα έχει καταστρέψει όλα τα δάση. Λένε, επίσης, πως το Αιγαίο και το Ιόνιο είναι θάλασσες γεμάτες πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Και τί θα γίνει δηλαδή; Θα σπείρουμε δεξαμενές και τάνκερ στα ομορφότερα νησιά τού κόσμου για να παίρνουμε ως χώρα ένα ελάχιστο ποσοστό από τα υπερκέρδη ξένων πολυεθνικών;...
Οι υπέρμαχοι των με κάθε κόστος επενδύσεων ισχυρίζονται πως η χώρα χρειάζεται χρήματα άμεσα. Αν δεν κάνω λάθος, όμως, τα πρώτα έσοδα από τον ορυκτό πλούτο δεν θα έρθουν νωρίτερα από μια δεκαετία από τώρα. Αντί, ωστόσο, η κυβέρνηση να προχωρά σε κινήσεις που θα γεμίσουν το δημόσιο ταμείο σήμερα, φορολογώντας το μεγάλο κεφάλαιο για παράδειγμα όπως του αρμόζει, ονειρεύεται Ελ Ντοράντο και για να κάνει το όνειρό της πραγματικότητα φυλακίζει και ρίχνει χημικά ακόμα και σε ανήλικους. Πλούτος υπάρχει και τώρα σε αυτήν τη χώρα, δεν υπάρχει λόγος να της αποστερήσουμε τις ομορφιές της μόνο και μόνο για να γίνουν οι πλούσιοι πλουσιότεροι την ώρα που οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι...