Ο Σαμαράς αυτοπυροβολήθηκε, αλλά ψάχνει να βρει ποιός τον πυροβόλησε...

Οι μισθοί και οι συντάξεις μειώνονται, οι φόροι αυξάνονται, το κράτος πρόνοιας εξαλείφεται, η πλειονότητα των ελλήνων είτε βρίσκεται στην ανεργία είτε φεύγει στο εξωτερικό προκειμένου να επιβιώσει και η δημόσια περιουσία ξεπουλιέται στο γιουσουρούμ για ένα κοστούμ. Κατά τα άλλα, σύμφωνα με το γνωστό "βαθύ" αναλυτή Αντ. Σαχλαμαρά, η κοινωνία δηλητηριάζεται από την άκρα αριστερά και την άκρα δεξιά. Αλίμονο, πάντως, αν πίστευα ότι ο πρωθυπουργός μας πιστεύει αυτά που λέει για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Απλώς, προσπαθεί να κερδίσει χρόνο την ώρα που η τρόικα ζητά κι άλλο αίμα στην αρένα. Τα πράγματα, άλλωστε, είναι λιγότερο περίπλοκα από όσο φαίνονται: η ελληνική κοινωνία δηλητηριάζεται από τις ακραίες νεοφιλελεύθερες πολιτικές, οι οποίες για να επιβληθούν χρησιμοποιείται ο κρατικός αστυνομικός αυταρχισμός κι ο ιδιωτικός των ακροδεξιών μορφωμάτων, που κερδίζουν ολοένα και περισσότερο έδαφος...
Ο Αντ. Σαχλαμαράς θα μπορούσε σήμερα να είναι το απόλυτο αφεντικό στην πολιτική σκηνή τής χώρας, αν είχε το θάρρος να επιμείνει στην αρχική του τοποθέτηση πως το μνημόνιο σκοτώνει την πραγματική οικονομία. Κι αυτό όχι γιατί είχε δίκιο στο μείγμα τής πολιτικής που πρότεινε και το οποίο απάλλασσε τον πλούτο από την υποχρέωσή του να φορολογηθεί, αλλά γιατί είχε εντοπίσει πως οι πολιτικές λιτότητας είναι φάρμακο που σκοτώνει, ειδικώς σε περίοδο ύφεσης. Ο σημερινός πρωθυπουργός, όμως, προτίμησε τον εύκολο δρόμο τού συμβιβασμού με τα εγχώρια και ξένα αφεντικά προκειμένου να πραγματοποιηθεί το όνειρό του να γίνει ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου. Προτίμησε, δηλαδή, την εφήμερη δόξα και να βάλει στο παιχνίδι την Αριστερά και την ακροδεξιά από το να αποδειχθεί ο μόνος πολιτικός για τον οποίο ο λόγος του είναι δέσμευση. Αν σήμερα, επομένως, νιώθει καυτή την ανάσα τού Αλέξη Τσίπρα δεν έχει παρά τον εαυτό του να κατηγορήσει κι όχι τη "δηλητηριασμένη" πραγματικότητα που κι ο ίδιος συνετέλεσε ώστε να δημιουργηθεί...