Χωρίς λόγο αγχώνονται ο Β. Βενιζέλος, ο Φ. Κουρέλης, ο Ανδρ. Λοβέρδος και οι λοιποί εκπρόσωποι της κεντροαριστεράς για το ποιός θα την εκπροσωπήσει καλύτερα. Από τη στιγμή που η μεσαία τάξη εξαφανίζεται, το πολιτικό κέντρο δεν έχει κανένα νόημα. Αυτό υφίσταται μόνο ως χώρος συνδιαλλαγής ανάμεσα στους έχοντες και κατέχοντες κι αυτούς που αρκούνται στα ψίχουλα προκειμένου να κάνουν πλάτες στο σύστημα. Μόνο που με γοργούς ρυθμούς οι μικρομεσαίοι γίνονται φτωχοί κι επομένως είναι λογικό να καταφεύγουν σε πιο ριζοσπαστικές λύσεις. Το μεγάλο στοίχημα, επομένως, είναι αυτό το ποτάμι να κινηθεί προς την αριστερά κι όχι προς την ακροδεξιά. Αυτός είναι ο πραγματικός χώρος που πρέπει να καλυφθεί, αλλά πού να το καταλάβουν αυτό όσοι αναλύουν το σημερινό πολιτικό σκηνικό με δεδομένα τού παρελθόντος, τα οποία δεν υπάρχουν πια;...
Αυτό σημαίνει, επίσης, πως θα είναι τεράστιο πολιτικό σφάλμα του ΣΥΡΙΖΑ αν αντί να εκμεταλλευτεί την οργή των πολιτών για να τους αφυπνίσει ταξικά, επιχειρήσει να κάνει στροφή προς το κέντρο. Θα είναι σα να εγκαταλείπεις ένα πάρτι που έχει μαζέψει πολύ κόσμο για να πας στην έρημο, όχι γιατί θέλεις την ησυχία σου, αλλά γιατί περιμένεις πως ανάμεσα στις καμήλες και στην άμμο θα βρεις περισσότερο κόσμο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πέρα από όλα τα άλλα, δεν έχει και συμφέρον να μετατραπεί σε ΠΑΣΟΚ, αφού οι ανάγκες τής κοινωνίας είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές προηγούμενων δεκαετιών. Αν δεν το καταλάβει, θα έχει αφήσει τη Χρυσή Αυγή να κάνει παιχνίδι μόνη της με την πλειονότητα του εκλογικού σώματος. Ο,τι κι αν σημαίνει αυτό για τις μελλοντικές εξελίξεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου