Η βία ως αυτοσκοπός στη βία τής εξουσίας...

Δε δημοσιεύω την παραπάνω φωτογραφία γιατί θεωρώ είδηση το γεγονός ότι μια μάνα θρηνεί το νεκρό παιδί της στη Συρία. Είδηση θα ήταν το αντίθετο. Το κάνω, όμως, γιατί δεν υπάρχει εναργέστερος τρόπος για να προβάλλεις την κτηνωδία τού όποιου πολέμου και να καταλάβουν όσοι πιστεύουν ότι οι μάχες είναι, απλώς, ασκήσεις τού νου και της στρατηγικής ή όσοι είναι εθισμένοι στα διάφορα "βίντεο γκέιμς" ότι η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σκληρή από τον εικονικό τους κόσμο. Δεν είμαι από εκείνους που αποκλείουν εκ των προτέρων την όποια καταφυγή στα όπλα προκειμένου να διεκδικήσουμε το δίκιο μας. Αλίμονο, όμως, αν έχουμε χρίσει τη βία ως αυτοσκοπό τής συμπεριφοράς μας κι αν έχουμε πιστέψει ότι μόνο με αυτή θα δικαιωθούμε. Γιατί αν το κάνουμε, δεν αποκλείεται σε λίγο καιρό να δούμε και στην Ελλάδα, όπως έχουν δει προηγούμενες γενιές ελλήνων, μάνες να αγκαλιάζουν τα νεκρά παιδιά τους-θύματα ενός πολέμου που θα μπορούσε να είχε κερδηθεί με χίλιους δυο άλλους τρόπους...

Πολύ φοβάμαι πως σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν θα γίνουμε μάρτυρες μιας επανάστασης συνειδητοποιημένων πολιτών, αλλά μιας εξέγερσης του λούμπεν προλεταριάτου που δεν θα έχει τίποτα άλλο να χάσει πια παρά τις αλυσίδες του. Οταν μείνουν οι περισσότεροι άνεργοι, τα σπίτια κατασχεθούν και οι τραπεζικοί λογαριασμοί στερέψουν είναι πολύ πιθανό να βιώσουμε στην Ελλάδα καταστάσεις που πιστέψαμε ότι τις είχαμε αρχειοθετήσει ή ότι ταίριαζαν περισσότερο σε τριτοκοσμική χώρα. Δεν το λέω γιατί είμαι της άποψης πως πρέπει να "κάτσουμε στα αβγά μας" και να περιμένουμε πότε θα μας εξοντώσουν εντελώς ή ότι θα πρέπει να περιμένουμε το πόπολο να αποκτήσει ταξική συνείδηση προκειμένου να ξεκινήσει η επανάσταση. Αντιθέτως, πρέπει να βγούμε όλοι στους δρόμους και τώρα, σε μια γενική απεργία διαρκείας που θα φέρει την αλλαγή που προσδοκούμε. Αν, όμως, ξεπεράσουμε τα μικροαστικά μας συμπλέγματα μόνο όταν χάσουμε και τις τελευταίες μας οικονομίες, τότε όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοιχτά: από τη συγκρότηση μιας επαναστατικής κυβέρνησης της Αριστεράς μέχρι την αναρχία των καλάσνικοφ ή τη χρυσαυγίτικη τυρρανία. Διαλέγετε και παίρνετε...