Γιατί ο λαός αντιπαθεί τους πολιτικούς; Για το ότι λένε ψέματα είναι η πρώτη και η πιο εύκολη απάντηση που έρχεται στα χείλη όλων μας. Οι πιο συνειδητοποιημένοι μπορεί και να ισχυριστούν πως εικόνα του είναι και του μοιάζουν, ενώ οι πιο λούμπεν ενδεχομένως να τους προσδώσουν τα χαρακτηριστικά που οι θρησκόληπτοι δίνουν στο σατανά. Αν θέλετε τη γνώμη μου, αυτό που με τρομάζει περισσότερο στον τρόπο που ασκείται η πολιτική στην Ελλάδα είναι ο καιροσκοπισμός. Κανένας από εμάς δεν διαθέτει την πνευματική υπεροχή για να ορίσει με απόλυτους όρους τί είναι αλήθεια και τί ψέμα. Δεν χρειάζεται, ωστόσο, παρά στοιχειώδης μνήμη για να θυμηθείς τί έλεγε κάποιος πριν και τί μετά και να αξιολογήσεις τη χρονική συγκυρία τής κωλοτούμπας προκειμένου να διαπιστώσεις αν άλλαξε γνώμη γιατί έγινε σοφότερος με τον καιρό ή, "απλώς", είναι τόσο φαύλος που χρησιμοποιεί τα διάφορα επιχειρήματα όπως ένας προικοθήρας τις πλούσιες κυρίες...
Την προηγούμενη εβδομάδα ο πάλαι ποτέ "ρέιντζερ" απερχόμενος πλέον δήμαρχος Πειραιά, Β. Μιχαλολιάκος έκανε επίκληση στο ιστορικό ήθος τής Αριστεράς για να κατευθυνθούν οι ψήφοι της στον ίδιο κι όχι στον γκάνγκστερ που τελικώς κέρδισε το Δήμο. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που στα νιάτα του, τη δεκαετία τού '80, μαζί με την παρακρατική οννεδίτικη συμμορία του κυνηγούσε κι έδερνε Αριστερούς με πέτρες, ξύλα και καδρόνια, ελεημονούσε πια για την ψήφο τους μήπως και κατάφερνε να διατηρηθεί στο δημαρχιακό θώκο. Σε κεντρικό επίπεδο, οι ίδιοι άνθρωποι που το 2009 ζητούσαν άμεσα βουλευτικές εκλογές, όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τη Ν.Δ. στις ευρωεκλογές με την ίδια πάνω κάτω διαφορά την οποία πέτυχε κι ο ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή και με τα ίδια μειωμένα ποσοστά σε σχέση με την ακριβώς προηγούμενη αναμέτρηση, σήμερα έχουν το θράσος όχι μόνο να ψέγουν την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί κάνει ακριβώς το ίδιο με αυτούς, αλλά και να την κατηγορούν για συνταγματική εκτροπή. Και, το κορυφαίο όλων, οι ίδιοι φαύλοι άνθρωποι που νοθεύουν επί δεκαετίες τη βούληση του λαού με τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματά τους και οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να δίνουν μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, θυμήθηκαν τώρα τα χαρίσματα της απλής αναλογικής κι έχουν την αναίδεια να κουνούν το δάχτυλο στην Αριστερά για την καθυστερήμενη δήθεν δημοκρατική ανάνηψή τους...
Με χαροποιεί ιδιαιτέρως το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν πέφτει στην παγίδα τού καιροσκοπισμού κι αποδέχεται την πρόκληση της κατάργησης του αντισυνταγματικού μπόνους. Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, εξευτελίζει ακόμα περισσότερο όλους εκείνους που, κατά πώς τους συμφέρει, άλλοτε κατηγορούν την Αριστερά πως δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο κι άλλες φορές στέκονται με σεβασμό μπροστά στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες της την ώρα που οι κάθε εποχής γερμανοτσολιάδες υπηρετούσαν και υπηρετούν με χυδαιότητα ντόπιους και ξένους αφέντες. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών τολμούν ακόμα να συγκρίνουν την Αριστερά με τη Χρυσή Αυγή, την ίδια στιγμή κατά την οποία ο ιδρυτής τού πρώτου κόμματος πλέον στη Γαλλία, Ζ.Μ. Λεπέν χαρακτήρισε προσφάτως τον ιό έμπολα ευλογία γιατί σκοτώνει τους αφρικανούς και μειώνει το μεταναστευτικό ρεύμα στην Ευρώπη, ενώ ταυτοχρόνως στην Ελλάδα τα ορφανά τού Χίτλερ λυμαίνονται τις λαϊκές γειτονιές, προσηλυτίζοντας το λούμπεν προλεταριάτο στις σκοταδιστικές, μισάνθρωπες αντιλήψεις τους. Δεν θυμάμαι ποτέ κάποιον Αριστερό να κάνει επίκληση στη μαύρη μαγεία για να εξαφανιστούν από προσώπου γης όλοι οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές, μολονότι αυτό θα ήταν μια καλή αρχή προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης...
Πολλοί θα ήθελαν όλοι αυτοί οι "κύριοι" η Αριστερά να ήταν ένα παροδικό φαινόμενο, μια ανεμοβλογιά που χτύπησε ένα, κατά τα άλλα, όμορφο πρόσωπο. Μόνο που η φάτσα τού καπιταλισμού ήταν έτσι κι αλλιώς άσχημη και οι γκριμάτσες που έχει πάρει τα τελευταία τέσσερα χρόνια για να τρομάξει το πόπολο περισσότερο τον κάνουν ακόμα αποκρουστικότερο. Η Αριστερά, επομένως, δεν έχει παρά να μείνει όρθια στο ιστορικό της ήθος, όπως συνομολογούν και οι πολιτικοί της αντίπαλοι έστω γλείφοντάς την όταν την έχουν ανάγκη. Οι σαμαροβενιζέλοι, από την άλλη, οι οποίοι χρόνια τώρα έχουν αντικαταστήσει τις πολιτικές με τους τακτικισμούς και το κράτος με το παρακράτος, αποξενώνοντας το λαό από την πολιτική, δεν διαθέτουν ούτε την τεχνογνωσία ούτε τη φαντασία για να πράξουν κάτι άλλο από αυτό που κάνουν τώρα: να χρησιμοποιούν, δηλαδή, το πλεόνασμα του κυνισμού τους για να δικαιολογούν το τρομακτικό έλλειμμά τους σε ηθική κι αξιοσύνη...
Την προηγούμενη εβδομάδα ο πάλαι ποτέ "ρέιντζερ" απερχόμενος πλέον δήμαρχος Πειραιά, Β. Μιχαλολιάκος έκανε επίκληση στο ιστορικό ήθος τής Αριστεράς για να κατευθυνθούν οι ψήφοι της στον ίδιο κι όχι στον γκάνγκστερ που τελικώς κέρδισε το Δήμο. Ο άνθρωπος, δηλαδή, που στα νιάτα του, τη δεκαετία τού '80, μαζί με την παρακρατική οννεδίτικη συμμορία του κυνηγούσε κι έδερνε Αριστερούς με πέτρες, ξύλα και καδρόνια, ελεημονούσε πια για την ψήφο τους μήπως και κατάφερνε να διατηρηθεί στο δημαρχιακό θώκο. Σε κεντρικό επίπεδο, οι ίδιοι άνθρωποι που το 2009 ζητούσαν άμεσα βουλευτικές εκλογές, όταν το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε τη Ν.Δ. στις ευρωεκλογές με την ίδια πάνω κάτω διαφορά την οποία πέτυχε κι ο ΣΥΡΙΖΑ την Κυριακή και με τα ίδια μειωμένα ποσοστά σε σχέση με την ακριβώς προηγούμενη αναμέτρηση, σήμερα έχουν το θράσος όχι μόνο να ψέγουν την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί κάνει ακριβώς το ίδιο με αυτούς, αλλά και να την κατηγορούν για συνταγματική εκτροπή. Και, το κορυφαίο όλων, οι ίδιοι φαύλοι άνθρωποι που νοθεύουν επί δεκαετίες τη βούληση του λαού με τα καλπονοθευτικά εκλογικά συστήματά τους και οι οποίοι έφτασαν στο σημείο να δίνουν μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, θυμήθηκαν τώρα τα χαρίσματα της απλής αναλογικής κι έχουν την αναίδεια να κουνούν το δάχτυλο στην Αριστερά για την καθυστερήμενη δήθεν δημοκρατική ανάνηψή τους...
Με χαροποιεί ιδιαιτέρως το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν πέφτει στην παγίδα τού καιροσκοπισμού κι αποδέχεται την πρόκληση της κατάργησης του αντισυνταγματικού μπόνους. Με αυτόν τον τρόπο, άλλωστε, εξευτελίζει ακόμα περισσότερο όλους εκείνους που, κατά πώς τους συμφέρει, άλλοτε κατηγορούν την Αριστερά πως δεν έχει ιστορία αλλά ποινικό μητρώο κι άλλες φορές στέκονται με σεβασμό μπροστά στους εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες της την ώρα που οι κάθε εποχής γερμανοτσολιάδες υπηρετούσαν και υπηρετούν με χυδαιότητα ντόπιους και ξένους αφέντες. Κάποιοι, μάλιστα, εξ αυτών τολμούν ακόμα να συγκρίνουν την Αριστερά με τη Χρυσή Αυγή, την ίδια στιγμή κατά την οποία ο ιδρυτής τού πρώτου κόμματος πλέον στη Γαλλία, Ζ.Μ. Λεπέν χαρακτήρισε προσφάτως τον ιό έμπολα ευλογία γιατί σκοτώνει τους αφρικανούς και μειώνει το μεταναστευτικό ρεύμα στην Ευρώπη, ενώ ταυτοχρόνως στην Ελλάδα τα ορφανά τού Χίτλερ λυμαίνονται τις λαϊκές γειτονιές, προσηλυτίζοντας το λούμπεν προλεταριάτο στις σκοταδιστικές, μισάνθρωπες αντιλήψεις τους. Δεν θυμάμαι ποτέ κάποιον Αριστερό να κάνει επίκληση στη μαύρη μαγεία για να εξαφανιστούν από προσώπου γης όλοι οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές, μολονότι αυτό θα ήταν μια καλή αρχή προς την κατεύθυνση της κοινωνικής δικαιοσύνης...
Πολλοί θα ήθελαν όλοι αυτοί οι "κύριοι" η Αριστερά να ήταν ένα παροδικό φαινόμενο, μια ανεμοβλογιά που χτύπησε ένα, κατά τα άλλα, όμορφο πρόσωπο. Μόνο που η φάτσα τού καπιταλισμού ήταν έτσι κι αλλιώς άσχημη και οι γκριμάτσες που έχει πάρει τα τελευταία τέσσερα χρόνια για να τρομάξει το πόπολο περισσότερο τον κάνουν ακόμα αποκρουστικότερο. Η Αριστερά, επομένως, δεν έχει παρά να μείνει όρθια στο ιστορικό της ήθος, όπως συνομολογούν και οι πολιτικοί της αντίπαλοι έστω γλείφοντάς την όταν την έχουν ανάγκη. Οι σαμαροβενιζέλοι, από την άλλη, οι οποίοι χρόνια τώρα έχουν αντικαταστήσει τις πολιτικές με τους τακτικισμούς και το κράτος με το παρακράτος, αποξενώνοντας το λαό από την πολιτική, δεν διαθέτουν ούτε την τεχνογνωσία ούτε τη φαντασία για να πράξουν κάτι άλλο από αυτό που κάνουν τώρα: να χρησιμοποιούν, δηλαδή, το πλεόνασμα του κυνισμού τους για να δικαιολογούν το τρομακτικό έλλειμμά τους σε ηθική κι αξιοσύνη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου