Μην μου επαναλαμβάνετε, όμως, επιχειρήματα τα οποία ακούω επί δεκαετίες από τον πάλαι ποτέ δικομματισμό. Θα είχε νόημα μόνο αν αυτός δεν είχε σαπίσει και δεν υπήρχε λαχτάρα στους πολίτες για το καινούριο. Κι εκεί είναι το ζουμί κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ: ο λαός δεν σας εξέλεξε απλώς για να διαχειριστείτε την καταστροφή που άλλοι έφεραν στον τόπο, αλλά για να προχωρήσετε σε ανατροπές. Και σε αυτές δεν συμπεριλαμβάνονται τα κανόνια, οι μπάτσοι, οι θυγατέρες και τα κολλητάρια...
Φυσικά κι αυτούς τους δύο μήνες και κάτι έχουν γίνει πολλά που δεν έγιναν σαράντα χρόνια: η δυναμική διαπραγμάτευση στο οικονομικό πεδίο, το άπλωμα της εξωτερικής μας πολιτικής σε όλους τους ισχυρούς διεθνείς παίκτες, τα νομοσχέδια για την ανθρωπιστική κρίση, τις 100 δόσεις, την επανίδρυση της δικτατορικώς καταργηθείσας ΕΡΤ, το χτύπημα στους μεγαλοκαναλάρχες και στη διαπλοκή γενικότερα με νομοθετικά μέτρα και την κινητοποίηση των διωκτικών αρχών, η κατάργηση των φυλακών τύπου Γ' κι άλλων ανελεύθερων επιλογών, η διεκδίκηση των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων, η επιτροπή για το δημόσιο χρέος και η εξεταστική για τα μνημόνια. Ολα αυτά δεν είναι καθόλου αμελητέα ποσότητα και ποιότητα, πόσω μάλλον όταν προέρχονται από ανθρώπους που δεν είχαν κυβερνήσει ποτέ ξανά στη ζωή τους...
Από την Αριστερά, ωστόσο, περιμένω πολύ περισσότερα από την παροχή των αυτονόητων σε μια δημοκρατική κοινωνία, έστω κι αν η εφαρμογή τους σπανίζει στη χώρα μας. Από τον Αλέξη Τσίπρα και τους υπουργούς του προσδοκώ τον ουρανό με τα άστρα όχι γιατί πιστεύω σε μεσσίες (όσοι πέρασαν, άλλωστε, από αυτόν τον πλανήτη πέθαναν και δεν αναστήθηκαν ποτέ), αλλά γιατί μόνο κοιτώντας ψηλά θα μπορέσουμε να αποφύγουμε τις παγίδες τις οποίες στήνει το κατεστημένο στο βάλτο του. Γι' αυτό και είναι θλιβερό όταν αυτοτραυματιζόμαστε κάνοντας αυτά που καταγγέλλαμε χρόνια πως έκαναν ο άλλοι για τους εξοπλισμούς, τις δυνάμεις καταστολής και την οικογενειοκρατία...
Ακόμα κι ο πρωθυπουργός έχει προαναγγείλει, κι ορθώς έπραξε, πως αν δεν μπορούμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις και ταυτοχρόνως τους διεθνείς τοκογλύφους η επιλογή δεν μπορεί να είναι παρά η πρώτη. Το αυτό, επομένως, ισχύει και για τα 500.000.000 που δόθηκαν για τα αεροσκάφη τού πολεμικού ναυτικού. Αν καταφέρουμε να δανειοδοτηθούμε και να βάλουμε ξανά την πραγματική οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης, στηριζόμενοι όσο το δυνατό περισσότερο στις δικές μας δυνάμεις, δεν έχω αντίρρηση να δαπανήσουμε αυτό το ποσό για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων μας. Οι τούρκοι, ωστόσο, θα εισβάλουν ευκολότερα σε μια οικονομικώς εξαθλιωμένη Ελλάδα, η οποία απλώς θα διαθέτει στη βιτρίνα της όπλα και κανόνια, από ό,τι σε μια χώρα τής οποίας ο πληθυσμός θα έχει κατορθώσει να ξανασταθεί στα πόδια του. Κι ελπίζω Αλέξη η πολλή παρέα με τον Π. Καμμένο να μην σε έχει κάνει να αλλάξεις γνώμη επ' αυτού...
Κι όσον αφορά τα ΜΑΤ έχει δίκιο ο Γ. Πανούσης να επιτίθεται στην "Αριστερά τού τίποτα" (έστω κι αν ο τρόπος που το έκανε μέσω συστημικών εντύπων δημιουργεί αμφιβολίες για τις πραγματικές του προθέσεις), αλλά το τάνγκο τής ανομίας θέλει δύο για να χορευτεί: αν δεν υπήρχαν ΜΑΤ στη σημερινή τους μορφή, δηλαδή στελεχωμένα ως επί το πλείστον με θιασώτες των χιμπαντζήδων με τα μαύρα, δεν θα υπήρχαν κι αντιεξουσιαστές επίσης στην τωρινή τους εκδοχή, δηλαδή πληρωμένοι ή αφελείς υπηρέτες τής επαναστατικής γυμναστικής. Κι αν, επιπλέον, οι κόρες, οι γιοι, οι σύζυγοι, τα ξαδέρφια, οι μπατζανάκηδες ή τα φιλαράκια μας δεν αποτελούν δώρα τής φύσης στην ανθρωπότητα είναι προτιμότερο να επιλέγουμε άσχετους με το επώνυμο ή το κοινωνικό μας περιβάλλον ανθρώπους, ακόμα κι αν έχουν τα ίδια ακριβώς προσόντα με τους συγγενείς και τους φίλους μας. Ο Καίσαρας το είχε συνειδητοποιήσει ότι η γυναίκα του πρέπει να δείχνει και τίμια. Οι καισαρίσκοι φαίνεται πως έχουν δρόμο ακόμα, ο οποίος όμως δεν θα είναι μακρύς αν σπεύδουν και οι ίδιοι να τραβούν το χαλί κάτω από τα πόδια τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου