Αν όλα αυτά τα παπαγαλάκια, και μερικά ακόμα, σχολίαζαν τον χθεσινό αγώνα τού Ολυμπιακού με τη Μπαρτσελόνα θα ήταν ικανά να χαρακτηρίσουν εχθρική ενέργεια για την ενωμένη Ευρώπη την τρίποντη "βόμβα" τού Γιώργου Πρίντεζη στο τελευταίο δευτερόλεπτο. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, των εθελόδουλων να τρέφονται από την αποτυχία όσων δίνουν και την ψυχή τους για να ανατρέπουν αυτό που οι μάζες αποκαλούν ριζικό. Κι αυτό γιατί η επιτυχία όσων δεν καταθέτουν ποτέ τα όπλα, όπως έχει αποδείξει επανειλημμένως ότι πράττει ο μπασκετικός Ολυμπιακός, αυτομάτως σηματοδοτεί την έξοδο των ριψάσπιδων από τη σκηνή...
Σήμερα υπάρχει διάχυτη μια αμηχανία όχι μόνο στους οπαδούς τού Παναθηναϊκού, αλλά και σε όσους πίστευαν ή, για να το θέσω καλύτερα, προσδοκούσαν ότι η Ανγκ. Μέρκελ θα έδειχνε την κόκκινη κάρτα στον Αλέξη Τσίπρα. Φυσικά δεν έχει υπογραφεί ακόμα καμιά συμφωνία και, συνεπακόλουθα, δεν γνωρίζουμε τους ακριβείς όρους της. Ωστόσο, δεν το χωρά ο νους των υποταγμένων πως έχει ανοίξει ο δρόμος για ένα πρόγραμμα το οποίο θα αποφέρει και χρήματα στο δημόσιο ταμείο την ίδια ώρα που η ελληνική κυβέρνηση εμμένει στις κόκκινες γραμμές της για το ασφαλιστικό και τα εργασιακά, για παράδειγμα. Ακόμα και περισσότερα λεφτά για το μεταναστευτικό εξασφαλίσαμε στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής...
Ο διεθνής Τύπος μιλά για νίκη Τσίπρα, αλλά μην περιμένετε να διαβάσετε κάτι παρόμοιο από τα ελληνικά συμβατικά μίντια. Μήπως διαβάσατε, άλλωστε, πολλά και για το 1.800.000 ευρώ που αναγκάστηκε να καταβάλει ο Λ. Μπόμπολας; Αντιθέτως, εξακολουθούν να κάνουν σημαία τους, τους βλαχοδήμαρχους που αδυνατούν ή δεν θέλουν να αντιληφθούν με την κοντόφθαλμη, κομματική, φεουδαρχική νοοτροπία που τους διακατέχει πως αν χρεοκοπήσει η χώρα χρεοκοπούν και οι ίδιοι αυτομάτως κι άρα είναι προς το συμφέρον τους να είναι γεμάτος ο κρατικός κορβανάς...
Είναι πολύ πιθανό πια να καταλήξουμε μέχρι και την άλλη εβδομάδα με τους εταίρους μας σε μια ενδιάμεση συμφωνία που θα μας εξασφαλίσει ρευστότητα μέχρι τουλάχιστον το τέλος Ιουνίου και τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να υλοποιήσει με μεγαλύτερη άνεση τις προεκλογικές της εξαγγελίες. Μόνο η δήλωση, άλλωστε, της καγκελαρίου τής Γερμανίας πως η Ελλάδα δεν πρέπει να ξεμείνει από ρευστό αποδεικνύει ότι το Βερολίνο όχι μόνο δεν είναι έτοιμο για ένα Grexit, αλλά ούτε για κάποιο "Graccidentάκι", όπως ένα πιστωτικό γεγονός από ένα κράτος-μέλος τής Ευρωζώνης. Αυτό το γνωρίζει καλύτερα από όλους ο πρωθυπουργός, ο οποίος όσο κι αν ντρέπονται να το παραδεχθούν πολλοί πράγματι χτυπά τα νταούλια και η Γερμανία χορεύει στο ρυθμό του, κι ας το πράττει με διπλωματικό τρόπο και χωρίς να θέλει να κάνει την Ανγκ. Μέρκελ να φαίνεται ηττημένη...
Ο Αλέξης Τσίπρας ξεδιπλώνει μια ευφυέστατη τακτική, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τον πλήρη ενδοτισμό των σαμαροβενιζέλων ή με τα "αέρα πατέρα" του ΚΚΕ (παρεμπιπτόντως, είναι τόσο γραφικοί στον Περισσό που ο γραμματέας τους δήλωσε πως ακόμα κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ έρθει σε πλήρη σύγκρουση κι αποχωρήσει η Ελλάδα από την Ευρωζώνη και την Ε.Ε. ούτε τότε πρόκειται να τον στηρίξει!) και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς που πιστεύουν ότι με τη διεθνή απομόνωση ή με τις μολότοφ σε ΜΑΤατζήδες μπορεί να ανατραπεί ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός. Επαναλαμβάνω: η κούρσα δεν έχει ακόμα τελειώσει και μπορεί ανά πάσα στιγμή το άλογο που προηγείται να γλιστρήσει και να χάσει. Αυτήν τη στιγμή, όμως, είμαστε στο 68-68 κι έχουμε τη μπάλα στην κατοχή μας. Ποιός ο λόγος, επομένως, να μη σουτάρουμε στο αντίπαλο καλάθι, όπως έκανε χθες ο Γιώργος Πρίντεζης, αλλά στο δικό μας;...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου