Οσο θεωρούμε ιδεοληψία τον ανθρωπισμό τα δάκρυα που χύνουμε στη Μεσόγειο είναι αυτά κροκόδειλων...

Εδώ και πολλά χρόνια χαρακτηρίζεται ιδεοληψία ο τρόπος που προσεγγίζει η Αριστερά το μεταναστευτικό ζήτημα, ως πρόβλημα δηλαδή που αφορά ανθρώπινες ζωές, το οποίο δεν μπορεί να λυθεί με κατασταλτικά μέτρα ή μόνο, τέλος πάντων, με κατασταλτικά μέτρα. Είναι αλήθεια ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που περνούν τα ελληνικά σύνορα χωρίς την απαιτούμενη άδεια παρανομούν. Δεν είναι, όμως, δολοφόνοι, βιαστές ή κλέφτες, τουλάχιστον όχι μόνο και μόνο γιατί εισήλθαν παρανόμως στη χώρα, αλλά εξαθλιωμένες ψυχές που δεν έφυγαν από την πατρίδα τους για τουρισμό αλλά γιατί η Δύση επιλέγει διαχρονικώς το διαίρειν για να βασιλεύει στις αναπτυσσόμενες ή υπανάπτυκτες χώρες...

Το συχνότερο επιχείρημα εκείνων που τρομάζουν στην ιδέα τού ξένου, του διαφορετικού σε οποιοδήποτε επίπεδο είναι πως η Ελλάδα δεν αντέχει να φιλοξενεί υψηλό αριθμό μεταναστών. Δεν θα σταθώ πολύ σε αυτό γιατί η δική μου θεώρηση και της τρέχουσας κρίσης εδράζεται στην άδικη κατανομή τού παραγόμενου πλούτου. Στην περίπτωση, δηλαδή, που όλοι εισέφεραν στο δημόσιο ταμείο ανάλογα με τις πραγματικές δυνάμεις τους θα μπορούσαμε να φιλοξενούμε, που λέει ο λόγος, κι ολόκληρο τον πλανήτη. Η χώρα μας, άλλωστε, παραμένει μέσα στις 30 πλουσιότερες του κόσμου. Το θέμα είναι, όμως, πως αντί για κοινωνική δικαιοσύνη αγόμαστε και φερόμαστε πίσω από δημοσιονομικά ζητήματα, τα οποία ναι μεν είναι προβληματικά αλλά είναι το δένδρο κι όχι το δάσος. Εχουν πάθει τα δάχτυλά μου τενοντίτιδα να το γράφουν: όσο χτυπάμε σχεδόν αποκλειστικώς τους πιο αδύναμους ανάμεσά μας τόσο περισσότερο θα δυσκολευτούμε να βγούμε από το λαβύρινθο της αυτοταπείνωσής μας...

Οι κάθε λογής μισαλλόδοξοι, οι οποίοι δεν αντέχουν να βλέπουν οτιδήποτε δεν τους μοιάζει, λένε επίσης πως δεν πρέπει να δίνουμε κίνητρα στους μετανάστες ώστε να μην περνούν από την πατρίδα μας. Ορισμένοι, μάλιστα, πιο "προχωρημένοι" δεν θα είχαν αντίρρηση αν ναρκοθετούσαμε τις περιοχές από τις οποίες διέρχονται, αν τους πυροβολούσαμε ή αν τους στερούσαμε από νερό, φαγητό, στέγη και υγειονομική περίθαλψη προκειμένου ο σύριος, για παράδειγμα, που αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την πατρίδα του λόγω τού αμερικανοκίνητου εμφύλιου που ξέσπασε στην πατρίδα του να μην σκεφτεί καν το ενδεχόμενο να μεταναστεύσει. Το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να τραβήξει χιλιάδες ατραπούς: μία από αυτές είναι και η...σκέψη πως ο μπαγκλαντεσιανός, για παράδειγμα, θα φύγει από τη χώρα του γιατί έμαθε ότι στην Ελλάδα μπορεί να θεραπεύεται και να νοσηλεύεται δωρεάν στα δημόσια νοσοκομεία της, τα οποία "χάρη" και στους Γεωργιάδη-Βορίδη είναι από τα καλύτερα του κόσμου. Κι ο ανθρωπισμός μας είναι τόσο μεγάλος ώστε να μην σκεφτόμαστε καν πως αν αυτοί οι άνθρωποι δεν νοσηλευτούν δωρεάν θα πεθάνουν γιατί πολύ απλά δεν έχουν δεκάρα στην τσέπη. Δεν βαριέσαι όμως: δεν πρόκειται για έλληνες ή χριστιανούς οπότε μικρό το κακό, όπως θα έγραφαν και ρυπαροφυλλάδες τύπου "Πρώτο Θέμα" ή "ΜΑΚΕΛΕΙΟ"...

Δεν ισχυρίζομαι πως η Ελλάδα οφείλει να αποσύρει τους συνοριακούς της φρουρούς, η Frontex να αποχωρήσει και, γενικότερα, να μην ενταθούν οι έλεγχοι και να μην ενισχυθούν τα μέσα φύλαξης. Πρέπει, όμως, κάποιος να ζει σε έναν κλειστό πύργο για να μην καταλαβαίνει πως οι μεταναστευτικές ροές δεν πρόκειται να εκλείψουν αν η Δύση δεν σταματήσει να αντιμετωπίζει όλα τα υπόλοιπα κράτη απλώς ως τροφοδότες της ή πεδία βολής για τα νέα της όπλα. Οι εκατοντάδες νεκροί και του χθεσινού ναυαγίου τής Λαμπεντούζα είχαν αποδεχθεί, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, την επικινδυνότητα του ταξιδιού τους. Η απελπισία τους, ωστόσο, ήταν τόσο μεγάλη που ακόμα κι ο θάνατος μπήκε σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην πιθανότητα μιας καλύτερης ζωής. Γι' αυτό και η Ευρώπη όσο κι αν βάζει το κεφάλι της βαθιά μέσα στο χώμα, όσους ηλεκτροφόρους φράκτες κι αν σηκώσει, όση ξενοφοβία, ρατσισμό και νεοναζισμό κι αν καλλιεργήσει δεν θα λύσει το μεταναστευτικό ζήτημα αν συνεχίζει να το αντιμετωπίζει σαν μπάτσος που υποκύπτει στον πειρασμό τής κατάχρησης εξουσίας ή σαν λογιστάκος που γνωρίζει μόνο να χτυπά νούμερα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή...

Κι επιτέλους ο πλούσιος ευρωπαϊκός βορράς, που κουνά το δάχτυλο στο φτωχό νότο γιατί καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών, καιρός είναι να αναλάβει την ευθύνη που του αναλογεί. Πράγματι, και στην Ελλάδα οι μετανάστες και οι πρόσφυγες στοιβάζονται σαν ζώα σε ακατάλληλους χώρους. Αυτοί, όμως, δεν ήρθαν εδώ για να επισκεφθούν τον Παρθενώνα αλλά για να περάσουν στη συνέχεια σε πιο εξελιγμένα κράτη. Αυτά ακριβώς που κάνουν πως δεν κατανοούν πως το διαβόητο "Δουβλίνο ΙΙ" χρειάζεται άμεση αναθεώρηση και πως μαθήματα ηθικής (όπως και στην περίπτωση της οικονομικής κρίσης στην ευρωζώνη) δεν είναι δυνατό να παραδίδουν οι γραμματείς και φαρισαίοι, αυτοί που τώρα χύνουν δάκρυα κροκόδειλου αφού πρώτα έχουν επιτρέψει η Μεσόγειος να έχει μετατραπεί σε νεκροταφείο ακόμα και βρεφών...