Σύντροφε μεταλλωρύχε, αν είχα φίλο τον Αδωνι και το MEGA κάποιες υποψίες θα μου έμπαιναν...

Η χθεσινή συγκέντρωση των μεταλλωρύχων τής Χαλκιδικής στην Αθήνα μού θύμισε προεκλογικό συνέδριο του Ρεπουμπλικανικού ή του Δημοκρατικού Κόμματος στις ΗΠΑ. Ολα ήταν χρωματιστά: οι στολές εργασίας, τα σημαιάκια, τα κράνη, οι άνδρες με τις γυναίκες, τα παιδιά και τους μπατζανάκηδές τους, όλα όπως έπρεπε για να είναι αρεστό το θέαμα στο μέσο νοικοκυραίο τηλεθεατή, αυτόν που το MEGA, ο ΑΝΤ1 και το ΣΚΑΙ δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να ενημερώσουν, για παράδειγμα, για τους απεργούς τής Χαλυβουργικής, της Coca Cola ή του αυτοδιαχειριζόμενου εργοστασίου τής ΒΙΟΜΕ. Ολα χθες στο κέντρο τής Αθήνας έμοιαζαν να έχουν σχεδιαστεί από το γραφείο δημοσίων σχέσεων κάποιας πολυεθνικής (πιθανότατα γιατί όντως έτσι είχε συμβεί) προκειμένου να συγκινηθεί ο μέσος λούμπεν προλετάριος και να αναφωνήσει "άι σιχτίρ με τους αριστερούληδες που έχουν το θράσος να μην θέλουν να καταστραφεί ένα ολόκληρο δάσος αιώνων για μια επένδυση που δεν έχει χρόνο ζωής πάνω από μια 25ετία και η οποία στο πέρασμά της θα μολύνει έναν πανέμορφο τόπο και θα οδηγήσει τους κατοίκους στην απόγνωση, τους τουρίστες σε κάποια άλλη περιοχή και το κράτος δίχως έσοδα αφού η Eldorado Gold και το ντοπιο συνεταιράκι της, η Ελληνικός Χρυσός του Γ. Μπόμπολα, έχουν εξασφαλίσει φορολογική αμνηστία". Ετσι είναι, όμως, οι συγκεντρώσεις που οργανώνουν τα αφεντικά: ναι μεν εντυπωσιακές, αλλά άψυχες...

Η πολιτική είναι στάθμιση συμφερόντων. Μακάρι, στη συγκεκριμένη περίπτωση, να είχαν δουλειά οι 2.000 μεταλλωρύχοι χωρίς να χρειάζεται να συντελεστεί μια ανυπολόγιστης αξίας περιβαλλοντική καταστροφή, με συνέπειες και στις ανθρώπινες ζωές, η οποία έτσι κι αλλιώς δίνει μια πρόσκαιρη λύση στο μέγα ζήτημα της ανεργίας. Αν είναι έτσι, ας νομιμοποιήσουμε και το εμπόριο ηρωίνης, το λαθρεμπόριο όπλων, τσιγάρων κι αλκοόλ, ας ζητήσουμε κι από όλους τους έλληνες και τις ελληνίδες να εκπορνεύονται και να δείτε πόσο θα αυξηθούν τα ποσοστά απασχόλησης και τα δημόσια έσοδα. Σε αυτούς τους...κλάδους, άλλωστε, απασχολούνται πολύ περισσότεροι από τους 2.000 εργάτες στα ορυχεία τής Χαλκιδικής, οπότε θα ικανοποιούσαμε και τη νεοφιλελεύθερη ψευδοσυμπόνια για τους εργαζόμενους. Τί σημασία θα έχει, εξάλλου, αν καταλήξουμε ένας λαός πρεζάκηδων, αλκοολικών χασικλήδων και πουτάνων που θα ζει σε κρανίου τόπο αν είναι να πάψουμε να είμαστε πρωταθλητές Ευρώπης στην ανεργία; Γι' αυτό το "όραμα", άλλωστε, κατέβηκε για πρώτη φορά σε συγκέντρωση εργαζόμενων ο Αδ. Γεωργιάδης, γι' αυτό και τα διαπλεκόμενα κανάλια έδωσαν τόσο πολλή δημοσιότητα, επίσης για πρώτη φορά, σε ένα τέτοιο γεγονός. Να ακούσω τον Αδωνι να φωνάζει στην επόμενη συγκέντρωση "νόμος είναι το δίκιο τού εργάτη" και θα επιβεβαιώσω την υποψία μου πως ο κρετινισμός πορεύεται χεράκι χεράκι με το φαρισαϊσμό...

Λύσεις υπάρχουν ώστε να προχωρήσει η εξόρυξη σε μια πιο ήπια μορφή, να μην χάσουν οι μεταλλωρύχοι τις δουλειές τους και η Χαλκιδική να παραμείνει ένα στολίδι. Αυτό σημαίνει, ωστόσο, ότι η Eldorado Gold θα σταματήσει τα παιχνιδάκια, θα αποφασίσει να λειτουργήσει ως σοβαρός επενδυτής κι όχι ως καιροσκόπος χρυσοθήρας και, βεβαίως, θα καταβάλλει στο ελληνικό Δημόσιο τους αναλογούντες φόρους. Το ζητούμενο δεν είναι, άλλωστε, να γιγαντωθεί ένας ακόμα ταξικός εμφύλιος την ώρα που τα αρπακτικά συνασπίζονται ξανά για να λιώσουν την υποψία επανάστασης στη χώρα μας. Είναι θεμιτό οι μεταλλωρύχοι να συμπαρατάσσονται με το διάβολο προκειμένου να μην απολέσουν τις εργασίες τους. Οταν, όμως, αύριο μεθαύριο αυτός ο διάβολος τους πετάξει στους πέντε δρόμους, όπως είναι αναμενόμενο να συμβεί γιατί η εξόρυξη χρυσού δεν είναι μια διαδικασία που κρατά στο διηνεκές, θα είναι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι στην αλληλεγγύη των οποίων θα προστρέξουν. Γι' αυτό και είναι ωφέλιμο και για τους ίδιους τους μεταλλωρύχους να μην κλείνουν τις πόρτες στους ταξικούς τους συνοδοιπόρους για λίγα λεπτά παραπάνω τηλεοπτικού χρόνου στο MEGA ή για κάποια tweets συμπαράστασης του Αδ. Γεωργιάδη. Η εργατική τάξη θα πάει στον παράδεισο μόνο αν είναι ενωμένη και με τις δικές της δυνάμεις. Κανένας μπουρζουάς δεν θα την σηκώσει στους ώμους του παρά μόνο πρόσκαιρα και για σκοπούς που μόνο την κοινωνική δικαιοσύνη δεν υπηρετούν...