"Ευτυχισμένο" το νέο έτος με ένα Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο;...

Οσο κι αν προξενεί εντύπωση σε πολλούς, η Γη δεν περιστρέφεται γύρω από την Ελλάδα. Μπορεί η χώρα μας να είναι αρνητικός αποδέκτης ιμπεριαλιστικών πολιτικών άλλων κρατών, ωστόσο μην συγκλονιστείτε αν μάθετε πως δεν βρίσκεται στο επίκεντρο των σχεδιασμών των τελευταίων. Οπως κι αν έχει, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για το τί θα φέρει το 2016 στην ευρύτερη γειτονιά μας, είτε αυτή είναι η Μέση Ανατολή είτε τα Βαλκάνια. Ο πόλεμος στη Συρία δεν δείχνει να κοπάζει, αντιθέτως είναι πιθανό να επεκταθεί και σε γειτονικά της κράτη όπως ο Λίβανος και η Ιορδανία...

Την ίδια ώρα, οι αμείωτες προσφυγικές ροές ελλοχεύουν τον κίνδυνο κοινωνικών εκρήξεων, πόσω μάλλον όταν η Ελλάδα καλείται να δημιουργήσει νέα κέντρα υποδοχής όταν άλλοι στήνουν τείχη, αλλά και διείσδυσης καλά εξοπλισμένων τζιχαντιστών. Δεν θα πέσω από τα σύννεφα αν αύριο μεθαύριο διαβάσω, για παράδειγμα, για κάποιο μεγάλο τρομοκρατικό χτύπημα σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, ακόμα και στην Ελλάδα, έστω κι αν δεν είναι η πατρίδα μας προτεραιότητα των φανατικών...

Ούτε όσοι είχαμε εξαρχής εναντιωθεί στην αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 δεν θα μπορούσαμε να είχαμε υπολογίσει τις αλυσιδωτές αρνητικές αντιδράσεις μιας κίνησης για την οποία ο Τζ. Μπους κι ο Τ. Μπλερ θα έπρεπε να είχαν καταδικαστεί προ πολλού από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ως εγκληματίες πολέμου. Ακόμα, άλλωστε, κι ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός τής Μεγάλης Βρετανίας παραδέχθηκε προσφάτως ότι δεν θα υπήρχε σήμερα Ισλαμικός Στρατός αν δεν είχε προηγηθεί η βίαιη ανατροπή τού καθεστώτος τού Σαντάμ Χουσεΐν, που ναι μεν ήταν τυραννικό αλλά αποτελούσε πυλώνα σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή τής Μέσης Ανατολής...

Η πύλη τού φρενοκομείου έχει πλέον ανοίξει για τα καλά κι ο κάθε τρελός, μεγαλομανής μανιοκαταθλιπτικός έχει βρει την ευκαιρία να κοινωνήσει την αρρώστια του σε όλο τον πλανήτη. Το μέγα ερώτημα, επομένως, που τίθεται και το οποίο είναι αδύνατο να απαντηθεί αυτήν τη στιγμή δεν μπορεί να είναι άλλο από το αν ο εμφύλιος στη Συρία είναι δυνατό να οδηγήσει σύντομα σε αλλαγές συνόρων στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη και σε ένα Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο, στον οποίο αυτήν τη φορά δεν θα συμμετέχουν μόνο κράτη αλλά και παρακρατικοί τύπου ISIS ή Χεζμπολά...

Ποιός μπορεί, άλλωστε, να είναι αισιόδοξος με αυτήν την Ευρώπη, που επιμένει να κρατά το κεφάλι της βαθιά χωμένο στην άμμο ώστε να μην βλέπει οικειοθελώς τί συμβαίνει γύρω της; Οι περισσότεροι μέσα στην ΕΕ πιστεύουν ότι αν μετατρέψουν τα κράτη τους σε φρούρια θα προφυλαχθούν από την επερχόμενη καταιγίδα, όπως κάποιοι πίστευαν πριν το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ότι η πολιτική κατευνασμού απέναντι στον Χίτλερ θα είχε αποτελέσματα...

Ο άμεσος τερματισμός τής συριακής σύρραξης, η οικονομική ενίσχυση πρωτίστως των κρατών τής Μέσης Ανατολής που συνορεύουν με τη Συρία και δευτερευόντως της Τουρκίας και της Ελλάδας, καθώς και η αντικατάσταση του παρωχημένου "Δουβλίνου ΙΙ" με μια νέα συνθήκη που θα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις των καιρών θα έπρεπε να αποτελούν προτεραιότητες της Ενωμένης (;) Ευρώπης. Προς το παρόν, πάντως, είναι απασχολημένη με το να βραβεύει τον Β. Σόιμπλε για την "προσφορά" του στην ευρωπαϊκή ενότητα. Καληνύχτα και καλή τύχη...