Χρειαζόμαστε αγρότες πάνω σε τρακτέρ, όχι μέσα σε Καγιέν...

Στην θεωρία οι αγρότες μιας χώρας πρέπει να προστατεύονται σαν να ήταν ιερές αγελάδες. Αν μη τί άλλο εκτελούν μια χειρωνακτική εργασία τού πρωτογενούς τομέα από την οποία τα εθνικά οφέλη μπορούν να είναι πολλά. Υπάρχουν, ωστόσο, οι αγρότες και υπάρχουν και οι έλληνες αγρότες. Για να είμαι δίκαιος, δεν αναφέρομαι απαξιωτικά στους νέους γεωργούς, οι οποίοι έχουν πάρει, και πολύ καλά κάνουν, σοβαρά το ρόλο τους, είναι μορφωμένοι και διατεθειμένοι να αναλάβουν ρίσκα.

Αποδέκτες τής αυστηρής κριτικής μου είναι εκείνοι οι τσιφλικάδες που έμαθαν επί δεκαετίες να εισπράττουν παχυλές ευρωπαϊκές επιταγές χωρίς να χρειάζεται να καλλιεργούν, τις μετέτρεψαν σε "Καγιέν" και βίλες-αποθέωση του κιτς και σήμερα κλαίγονται γιατί θα φορολογηθούν για πρώτη φορά στη ζωή τους. Δεν αντιλέγω πως τους έμαθαν να κάθονται και να πληρώνονται και γι' αυτό η ευθύνη τής ΕΕ και των κυβερνήσεών μας είναι τεράστια. Από την άλλη, ωστόσο, είμαστε όλοι μεγάλα παιδιά κι οφείλουμε να αναλαμβάνουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί για τον δίχως μόχθο πλούτο μας. Γιατί έρχεται μια ημέρα που η νωθρότητα γίνεται ο χειρότερος εχθρός μας...

Είναι σχεδόν αυτονόητο ότι κομβικό ρόλο στην παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας διαδραματίζει η ανασύνταξη της αγροτικής οικονομίας. Κι επειδή είναι πολύ δύσκολο να μάθεις καινούρια κόλπα σε γέρικα σκυλιά το βάρος πρέπει να δοθεί στους νέους αγρότες, οι οποίοι όλο κι αυξάνονται τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης η οποία έχει χτυπήσει περισσότερο τα αστικά κέντρα τής χώρας...

Για να συμβεί αυτό, ωστόσο, είναι απαραίτητη σε πολιτικό επίπεδο η ριζική αναδιαμόρφωση του κανονιστικού πλαισίου και του αντίστοιχου χρηματοδότησης, τα οποία ευνοούν τους παλιούς αγρότες και τους τσιφλικάδες. Αν δεν δοθούν ισχυρά κίνητρα στους άξιους και δουλευταράδες μικρομεσαίους, θα είμαστε καταδικασμένοι να αναπαράγουμε στο διηνεκές ένα αποτυχημένο μοντέλο και να γινόμαστε κάθε τρεις και λίγο θεατές σε κινητοποιήσεις χορτασμένων τεμπέληδων της εύφορης κοιλάδας, που αντί να βρουν κάποιο άλλο χόμπι για να σκοτώνουν τον πολύ ελεύθερο χρόνο τους κλείνουν οδικές αρτηρίες ή διοργανώνουν "επαναστατικές" εκδρομές στην Αθήνα...

Φυσικά για να συμβούν όλα αυτά απαραίτητη προϋπόθεση είναι να αλλάξει το ευρωπαϊκό πλαίσιο, το οποίο είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των πλουσιότερων κρατών. Για την κατάρρευση, όμως, της αγροτικής οικονομίας κανένας από τους δρώντες σε αυτή δεν έχει τα χέρια του καθαρά. Πόσα, για παράδειγμα, από τα χρήματα που πέρασαν από τα χέρια των αγροτών κατά τα χρόνια των παχιών αγελάδων κατευθύνθηκαν στον εκσυγχρονισμό των μηχανημάτων τους ή σε επενδύσεις με μακροπρόθεσμα οφέλη;...

Δυστυχώς και σε αυτήν την περίπτωση κάποιοι άφησαν εκατομμύρια ευρώ έξω από σπίτια ανθρώπων που δεν ήταν έτοιμοι να τα διαχειριστούν με αποτέλεσμα σήμερα μια τόσο εύφορη χώρα να εισάγει σχεδόν όλα τα αγροτικά προϊόντα. Η λύση, επομένως, δεν θα δοθεί αν χτυπάμε ματατζήδες με μαγκούρες, αλλά αν χρησιμοποιήσουμε ακόμα κι αυτές για να σκάψουμε τη γη που μας δόθηκε από τη φύση ως δώρο κι εμείς της συμπεριφερόμαστε σαν να ήταν χέρσα...