Πες μου Γιάννη πως τουλάχιστον τα λεφτά ήταν πολλά κι "άξιζε" τον κόπο η ξεφτίλα σου...

Ας υποθέσουμε αγαπητέ αναγνώστη πως λαμβάνεις σήμερα, 10 Νοεμβρίου 2015, σοβαρές πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες απειλείται η ζωή σου κι ότι χάρη στην ιδιότητά σου ως υπουργός Δημόσιας Τάξης έχεις τη δυνατότητα όχι μόνο να τις διερευνήσεις μέσω των μηχανισμών που έχεις στη διάθεσή σου, αλλά και να προχωρήσεις σε συλλήψεις ώστε εσύ και η οικογένειά σου να κοιμάστε ήσυχοι τα βράδια. Τί πράττεις; Ενεργείς αμέσως προκειμένου να αποφύγεις τον κίνδυνο ή περιμένεις να περάσει τουλάχιστον ένα εξάμηνο κι αυτό όχι για να προσκομίσεις τα στοιχεία που έχεις στη δικαιοσύνη αλλά για να κάνεις δηλώσεις σε-πιο διαπλεκόμενα πεθαίνεις- μέσα ενημέρωσης;...

Κι όταν, μάλιστα, φτάνει η ώρα να αποδείξεις τα λεγόμενά σου, με βάση τα οποία εμπλέκονται υπουργοί και βουλευτές, να καταλήγεις να μιλάς για απλά στελέχη τα οποία είναι γνωστό εδώ και δεκαετίες ότι βλέπουν φιλικώς και συνομιλούν με τους αντάρτες πόλης και τα οποία επηρεάζουν τον Αλέξη Τσίπρα στη λήψη αποφάσεων όσο κι ένας βάτραχος έναν ελέφαντα. Το αποδεικνύουν, εξάλλου, ακόμα και οι οι συνομιλίες (;) που διέρρευσε ο ίδιος ο Γ. Πανούσης και στις οποίες η Συνωμοσία των Πυρήνων της Φωτιάς εγκαλεί την κυβέρνηση για τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που έλαβε και οι οποίες δεν εξυπηρετούσαν τα συμφέροντά της...

Η υπουργοποίηση Πανούση ήταν από την αρχή ένα μεγάλο λάθος. Η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είχε ανάγκη από έναν άνθρωπο ο οποίος ταιριάζει περισσότερο στο Ποτάμι, ως υπηρέτης διαπλεκόμενων συμφερόντων. Ο βίος και η πολιτεία του, άλλωστε, στο υπουργείο αποτελεί τον πιο αδιάψευστο μάρτυρα μιας πολιτικής φιλοσοφίας που στοχοποιεί ορισμένους κι αθωώνει με την πρακτική της κάποιους άλλους...

Δεν έχω καμία αντίρρηση να συλλαμβάνονται όσοι τοποθετούν βόμβες ή καταστρέφουν περιουσίες μικρομεσαίων γιατί μέσα στην αφέλεια ή στη διατεταγμένη υπηρεσία τους πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός θα καταρρεύσει με αυτόν τον τρόπο. Τί έκανε, ωστόσο, ο Γ. Πανούσης για να αντιμετωπίσει αυτό το φαινόμενο; Και, κυρίως, δεν διαπίστωσα καμία θέρμη από τον πρώην υπουργό να καθαρίσει την αστυνομία από τα χρυσαυγίτικα σταγονίδια. Αντιθέτως, είδα μια ανοχή στη νεοναζιστική βία και μια πλήρη ταύτιση με συντηρητικές αντιλήψεις που εξάγουν όλο τους το μένος στην αντιμετώπιση των φτωχοδιαβόλων την ίδια ώρα που αντιμετωπίζουν με εξαιρετική επιείκεια τους εγκληματίες τού λευκού κολάρου...

Δεν χρειάζεται να έχεις διαβάσει πολλά αστυνομικά μυθιστορήματα για να καταλάβεις πως η ξαφνική αγωνία Πανούση για τη σωματική του ακεραιότητα, την οποία μάλιστα δημοσιοποίησε μέσω ρυπαροφυλλάδων όπως το "Πρώτο Θέμα" και καναλιών με την "αντικειμενικότητα" του ΣΚΑΙ, οφείλεται σε άλλους λόγους. Θέλω να πιστέψω την καλύτερη εκδοχή, σύμφωνα με την οποία ο πρώην υπουργός αισθάνεται αδειασμένος από τον πρωθυπουργό γιατί δεν τον υπουργοποίησε ξανά και γι' αυτό, σαν απατημένος σύζυγος, εκφράζει την πικρία του κομίζοντας γλαύκας ες Αθήνας...

Δεν θέλω, ωστόσο, να πιστέψω το δυσμενέστερο σενάριο με βάση το οποίο ο Γ. Πανούσης ήταν πάντοτε ένας συστημικός Δούρειος Ιππος με στόχο να κουρσευτεί το κάστρο τής Αριστεράς. Αν ισχύει το δεύτερο, τουλάχιστον εύχομαι τα λεφτά να ήταν πολλά Γιάννη και να μην την έχεις πατήσει όπως η πόντια πουτάνα, που έπαθε πολιτισμικό σοκ όταν πληροφορήθηκε πως οι άλλες τουλάχιστον πληρώνονται...