Αντί, επομένως, ο βουλευτής Τριανταφυλλίδης να προτείνει δίδακτρα, τα οποία αργότερα και ύστερα από την θύελλα αντιδράσεων αποκάλεσε συνδρομή των Συλλόγων Γονέων για να μας πει ουσιαστικώς το ίδιο πράγμα και να μας θεωρήσει συλλήβδην ηλίθιους, θα μπορούσε να κάνει ο ίδιος το πρώτο βήμα καλής θέλησης και να δίνει ένα κομμάτι τού παχυλού του μισθού ώστε να επιτευχθεί ο στόχος, για παράδειγμα, όλα τα δημοτικά να γίνουν ολοήμερα που δεν θα είναι απλώς "πάρκινγκ" παιδιών εργαζόμενων γονιών...
Είναι τα μνημονιακά μέτρα νεοφιλελεύθερα, τουλάχιστον ο βασικός τους κορμός; Είναι! Είναι ο Κούλης νεοφιλελεύθερος; Είναι! Αλίμονο, ωστόσο, αν η κυβέρνηση της Αριστεράς έχει ιδρυματοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να υιοθετεί νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες ακόμα κι εκεί που δεν της επιβάλλονται με το πιστόλι στον κρόταφο. Σε διαφορετική περίπτωση δεν θα διαφέρει σχεδόν σε τίποτα ούτε από τους δανειστές ούτε από το νέο πρόεδρο της ΝΔ κι ας ρητορεύει επί του αντιθέτου. Θέλω να νομίζω πως ο βουλευτής Τριανταφυλλίδης εξέφρασε τον εαυτό του και μόνο κι ότι δεν λειτούργησε ως κυβερνητικός λαγός, δεν έριξε δηλαδή άδεια για να πιάσει γεμάτα και να ανιχνεύσει την αντίδραση της κοινής γνώμης στην επιβολή διδάκτρων...
Στην κυβέρνηση, έστω και καθυστερημένα, αντιλήφθηκαν ότι ναι μεν οι ελεύθεροι επαγγελματίες αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες εστίες φοροδιαφυγής, από την άλλη ωστόσο είναι εκτρωματικό να απαιτείς να πληρώνουν σχεδόν το σύνολο των εισοδημάτων τους σε φόρους και χαράτσια. Ελπίζω να αντιλήφθηκαν κι από τις αντιδράσεις στα δίδακτρα ότι ο μέσος έλληνας δεν έχει πλέον ούτε την οικονομική ούτε την ψυχική αντοχή για να πληρώνει κερατιάτικα τα οποία καταλήγουν σε ένα βαρέλι δίχως πάτο...
Σε λίγες ημέρες συμπληρώνεται ένας χρόνος από την πρώτη εκλογή τού ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται όμως πως οι παιδικές αρρώστιες, όπως οι ανόητες τοποθετήσεις όταν καραδοκούν τα μιντιακά παπαγαλάκια της διαπλοκής για να σε λιντσάρουν λεκτικώς, δεν έχουν εκλείψει. Σήμερα δεν ζούμε τις ηρωικές στιγμές τής πρώτης διαπραγμάτευσης, έχουμε συνθηκολογήσει και διαχειριζόμαστε την ήττα. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να εμφανίζεται βασιλικότερη του βασιλέως ακόμα κι εκεί που αυτό δεν είναι απαραίτητο. Μπορεί κάλλιστα να εφαρμόσει το πρόγραμμα που της επιβλήθηκε, ζητώντας όμως παραλλήλως την ανατροπή του όπου είναι ξεκάθαρα άδικο, διαμορφώνοντας ταυτοχρόνως ευρύτερες συμμαχίες, και χωρίς να το οικειοποιείται...
Κι αυτό έχει όχι μόνο επικοινωνιακή αλλά και ουσιαστική σημασία. Το 2016 ενδεχομένως να αποτελέσει μια πολύ κακή χρονιά για το δίδυμο Μέρκελ-Σοιμπλε για λόγους που ξεπερνούν το ελληνικό ζήτημα, όπως είναι το προσφυγικό. Θα είναι κρίμα, επομένως, να επιβληθούν δίδακτρα την ίδια ώρα που οι υποστηρικτές στην Ευρώπη τέτοιου είδους μέτρων καταρρέουν. Αυτήν τη φορά η χρονική συγκυρία για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη είναι υπέρ μας. Ας την εκμεταλλευτούμε σκοράροντας στο αντίπαλο τέρμα κι όχι στο δικό μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου