Δεν έφερε καμιά ουσιαστική αντιπρόταση για το ασφαλιστικό, ενώ κι αυτές που παρουσίασε δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να απογυμνώσουν τον δήθεν κεντρώο πολιτικό και να τον ντύσουν με τα πραγματικά του ρούχα, αυτά του νεοφιλελευθερισμού: είναι αντίθετος, για παράδειγμα, στην αύξηση, έστω κατ' ελάχιστο, των εργοδοτικών εισφορών, μολονότι έχουν συμφωνήσει σε αυτό ακόμα και οι εργοδότες. Επίσης, ζήτησε την επαναφορά τής ρήτρας μηδενικού ελλείμματος-δηλαδή μειώσεις-για όλες τις συντάξεις και, κυρίως, διαφωνεί στην αναδιανεμητική διάσταση της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης που προτείνει η κυβέρνηση. Με λίγα λόγια, δεν θέλει οι πλούσιοι να πληρώσουν δεκάρα τσακιστή για το ασφαλιστικό, την ίδια ώρα που παρουσιάστηκε ως ντίλερ τής ιδιωτικής ασφάλισης...
Στην ίδια συζήτηση στη Βουλή έγιναν ξεκάθαρες οι ολοφάνερες αδυναμίες τού προέδρου τής ΝΔ, ο οποίος είναι δύσκολο να υποδυθεί το ρόλο τού εκσυγχρονιστή όταν ο ίδιος έχει μια σειρά από σκελετούς στη ντουλάπα του. Πώς, για παράδειγμα, θα μεταρρυθμίσει τη δημόσια διοίκηση αυτός ο οποίος στην ουσία δεν θέλει καθόλου Δημόσιο, ο οποίος δωροδοκείτο κατ' επανάληψη από ξένη ιδιωτική εταιρεία, που διόρισε 51 μετακλητούς υπαλλήλους όταν ήταν υπουργός, που πετσόκοψε έναν καλό νόμο-το νόμο Ραγκούση για την πρόσληψη διευθυντών- για να διορίσει τους δικούς του, που τους μόνους που απόλυσε ήταν τους πιο αδύναμους-τις καθαρίστριες και τους σχολικούς φύλακες- κι ο οποίος αρνείται σήμερα να υπερψηφίσει έναν επίσης καλό νόμο που φέρνει στη Βουλή η κυβέρνηση και με τον οποίο, για παράδειγμα, οι γενικοί γραμματείς των υπουργείων θα είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι κι όχι κομματικώς διορισμένοι; Οι άνθρωποι δεν κρίνονται τόσο από τα λόγια όσο από τις πράξεις τους κι όσο πλούσιο κι αν είναι το βιογραφικό τού Κούλη σε πτυχία κι εργασιακή εμπειρία-χάρη και στις διασυνδέσεις τού μπαμπά- τόσο βρόμικο είναι επίσης. Κι αυτό είναι λογικό να αποτελεί βούτυρο στο ψωμί όσων θέλουν να τον αποδομήσουν...
Οι ιδεολογίες δεν πρόκειται να πεθάνουν όσο υφίστανται διαφορετικά ταξικά συμφέροντα. Οσο υπάρχουν πλούσιοι και φτωχοί οι πολιτικοί θα καλούνται να κάνουν επιλογές που θα θίγουν ή τους μεν ή τους δε. Είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εφαρμόζει ένα πρόγραμμα το οποίο εξυπηρετεί κυρίως τα συμφέροντα της ελίτ. Αν δεν ήταν, όμως, αυτός στην εξουσία τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα, γιατί τουλάχιστον ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπουργοί του κάνουν τα αδύνατα δυνατά, στην ουσία με δεμένα χέρια, ώστε οι εφαρμοστικές πολιτικές τού μνημονίου να απηχούν τη διαχρονική προτεραιότητα της Αριστεράς στην κοινωνική δικαιοσύνη...
Αντιθέτως, ο Κούλης είναι κάθε λέξη αυτού του προγράμματος, τον εκφράζει απολύτως η αναδιανεμητική υπέρ των πλουσίων φιλοσοφία του. Αλλωστε οι φτωχοί, όπως θα έλεγε κι ο Β. Κικίλιας- ο οποίος έγινε συνταξιούχος από τα τριανταφεύγα του-, δεν αξίζει να πάρουν ευκαιρίες για να πλουτίσουν γιατί μετά θα τεμπελιάζουν. Σε αυτόν τον ταξικό πόλεμο υπάρχουν ξεκάθαρα στρατόπεδα κι ας κοιμάται, προς το παρόν τουλάχιστον, το ένα με τον εχθρό γιατί αυτός κρατά όμηρο το λαό του. Αν έχεις στόχο άλλωστε να τον σκοτώσεις, όπως είναι ο στόχος τής κυβέρνησης, πλαγιάζεις και με το διάβολο για να τον πετύχεις. Κι ας διαφωνούν οι άμωμοι που φοβούνται να βάλουν τα ποδαράκια τους στη λάσπη στο όνομα μιας ανούσιας αν δεν συνεχίζεις τη μάχη ιδεολογικής καθαρότητας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου