Στα θερμοκήπια πολιτικής ορθότητας ακόμα και η ανδρεία είναι σεξισμός...

Οι κοινωνίες μας κινδυνεύουν πολύ περισσότερο από τον πολιτικό ορθολογισμό σε σύγκριση με το σεξισμό. Φυσικά και δεν επικροτώ την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, όπως είναι και η περίπτωση της αξιοποίησης από έναν άνδρα της όποιας ανώτερης θέσης του προκειμένου να προσεγγίσει μια γυναίκα. Αλίμονο, όμως, αν πρέπει να απολογούμαστε για τη χρήση εκφράσεων όπως "φέρσου αντρίκεια" ή αν μπερδεύουμε το έντονο φλερτ με τη σεξουαλική παρενόχληση. Ιδίως όταν δεν είναι λίγες οι γυναίκες που χρησιμοποιούν με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση τα σωματικά τους προσόντα προκειμένου να κάνουν καριέρα και πολύ καλά κάνουν. Ο καθένας πορεύεται με τα πλεονεκτήματά του σε αυτήν τη ζωή...

Σε αυτό το πλαίσιο δεν είναι δυνατό κάθε φορά που μιλά μια γυναίκα σε θέση εξουσίας ή κοντά σε θέση εξουσίας να απαγορεύεται η κριτική των όσων λέει για να μην κατηγορηθεί ο επικρίνων για σεξισμό. Το να πεις, για παράδειγμα, στην Μπ. Μπαζιάνα "γύρνα στην κουζίνα σου αντί να δίνεις συνεντεύξεις" είναι προφανώς ρατσιστικό. Το να αναρωτηθείς, ωστόσο, μεγαλοφώνως για το πώς "έτυχε" η ακαδημαϊκή της καριέρα να εκτοξευτεί επί ΣΥΡΙΖΑ είναι κάτι για το οποίο δικαιούται να αναρωτηθεί ο κάθε μέσος πολίτης δίχως να πιαστεί στα συριζαίικα ραντάρ πολιτικής ορθότητας...

Αλίμονο αν πιστεύουμε ότι μόνο αν γλείφεις κατουρημένες ποδιές ή ανεβαίνεις σε κρεβάτια μπορείς να κάνεις καριέρα. Όποιος το πιστεύει μάλλον ψάχνει για δικαιολογίες για την αποτυχία του ή άλλοθι για τις επιλογές του...

Αν μια γυναίκα είναι σπουδαία ηθοποιός και κυνηγά την επιτυχία με αποφασιστικότητα κι εργατικότητα και χωρίς κλαψουρίσματα έχει πολλές πιθανότητες να πετύχει. Αν μια σύντροφος πρωθυπουργού, ένα δημόσιο πρόσωπο δηλαδή, δεν επιθυμεί να σχολιάζεται μπορεί κάλλιστα να μην παραχωρεί συνεντεύξεις. Σε καμία περίπτωση, ωστόσο, δεν είναι δυνατό να μετατρέψουμε τις κοινωνίες μας σε θερμοκήπια πολιτικής ορθότητας όπου θα φοβάσαι μην πεις έστω και μια κουβέντα παραπάνω για να μην κατηγορηθείς για ρατσισμό...