Κι όταν ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης πέταξε στο τέλος πως δεν είναι ώρα για λύση, τότε πλέον είχα πειστεί και για κάτι άλλο: πως μπορεί στην ταμπέλα να είναι αυτός πρόεδρος της ΝΔ, αλλά κουμάντο στο κόμμα κάνουν άλλοι- πρώην, νυν και ίσως επόμενοι...
Είτε το Μακεδονικό συζητηθεί σήμερα είτε το 2028 είτε το 2038 είναι καταδικασμένο να διχάσει ένα λαό στον οποίο δεν δίνεται η ευκαιρία να ωριμάσει πολιτικώς. Δεν αμφιβάλλω πως αρκετοί από εκείνους που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο το έκαναν κι ως μια μορφή αντίδρασης στα οκτώ χρόνια μνημονίων και στην εθνική ταπείνωση που αυτά έφεραν.
Είναι, όμως, αυτός ο σωστός τρόπος αντιμετώπισης από πολίτες με ταξική συνείδηση; Και πόσο περισσότερο υποκριτές μπορούν να γίνουν εκείνοι που όλα αυτά τα χρόνια μας καλούσαν σε αυτοσυγκράτηση όταν βιάζονταν οι ζωές μας και σήμερα αγκαλιάζουν τους "μακεδονομάχους" και δικαιολογούν το εθνικιστικό τους παραλήρημα;...
Ο Κ. Μητσοτάκης έχει επιλέξει συνειδητά για την ελληνική δεξιά το δρόμο τού νεοφιλελευθερισμού κι από ανάγκη ταυτοχρόνως και το δρόμο της ακροδεξιάς των γεωργιάδηδων και των βορίδηδων. Ενδεχομένως αυτό να του προσφέρει εκλογικά οφέλη, απέχει όμως όσο η Γη από τη Σελήνη για να χαρακτηριστεί μεταρρυθμιστική πολιτική, ιδίως μάλιστα βενιζελική, μιας και η οικογένειά του διεκδικεί διαχρονικά τα κληρονομικά δικαιώματα του Ελ. Βενιζέλου...
Ο μητσοτάκειος λαϊκισμός, συντηρητισμός και θώπευση των χυδαιότερων ενστίκτων τού πόπολου μάλλον στο Λαϊκό Κόμμα των Γούναρη- Τσαλδάρη παρά στο Κόμμα Φιλελευθέρων παραπέμπει. Κι αν μη τι άλλο, ο Ελ. Βενιζέλος, μέσα στις αντιφάσεις και στα μεγάλα του λάθη, υπήρξε σαφώς πιο ωφέλιμος για τον τόπο από τους τοπάρχες που ήθελαν την Ελλάδα μικρή κι έντιμη και την οδήγησαν στη μικρασιατική καταστροφή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου