Το μίσος για τους Τούρκους ως εθνικό καθήκον...

Ο προπάππους μου γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Σμύρνη. Στο ημερολόγιο του έγραφε πως μήνες μετά από την απόβαση του ελληνικού στρατού στα μικρασιατικά παράλια η θάλασσα ξέβραζε πτώματα Τούρκων. Ο ελληνικός στρατός είναι, επίσης, υπεύθυνος για τον θάνατο εκατοντάδων ή και χιλιάδων γυναικόπαιδων στην άσκοπη προέλασή του προς τα βάθη τής Ανατολίας...

Δεν τα γράφω όλα αυτά για να δικαιολογήσω τις σφαγές των κεμαλιστών με θύματα τους Έλληνες της Μικράς Ασίας και του Πόντου, αλλά γιατί η βαθιά γνώση τής Ιστορίας απαλλάσσει τους ανθρώπους από ένα κεφαλαιώδες σφάλμα: να αντιμετωπίζουν τα γεγονότα σαν μια μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό, όπου το καλό είναι πάντοτε η πατρίδα τού καθενός μας και το κακό η πατρίδα τού άλλου...

Ο Γ. Μπουτάρης δεν είναι πολιτικάντης, γι' αυτό κι ο λόγος του πολλές φορές παρεξηγείται από εκείνους που είναι ευάλωτοι στην παρεξήγηση. Με το "χέστηκα για τους πόσους σκότωσε ο Κεμάλ" εννοούσε κάτι πολύ απλό, αλλά τόσο δυσανάγνωστο από τους επαγγελματίες κι ερασιτέχνες πατριδοκάπηλους: πως Έλληνες και Τούρκοι είμαστε καταδικασμένοι να είμαστε γείτονες στην αιωνιότητα κι αν επομένως θέλουμε να ζήσουμε ειρηνικώς, το οποίο θα αυξήσει και τις πιθανότητές μας να ευημερήσουμε οικονομικώς, οφείλουμε να αφήσουμε πίσω μας το αίμα που έχει χυθεί στο παρελθόν και να οικοδομήσουμε ένα μέλλον που θα βασίζεται στην αλληλοκατανόηση και στο σεβασμό. Οι Έλληνες, άλλωστε, είμαστε πολύ πιο "Τούρκοι" από όσο τολμάμε να παραδεχθούμε και στον εαυτό μας και πολύ λιγότερο "Ευρωπαίοι" από όσο έχουμε το θάρρος να ομολογήσουμε...

Η Γενοκτονία των Ποντίων κι ο βίαιος ξεριζωμός των Ελλήνων τής Μικράς Ασίας, της Πόλης, της Ίμβρου, της Τενέδου, της Κύπρου συνιστούν ιστορική πραγματικότητα, η οποία δεν είναι δυνατό ούτε να αποκρύβεται ούτε να εξωραΐζεται. Αν, ωστόσο, ως ελληνική πολιτεία δεν τραβήξουμε μια γραμμή και δεν αποφασίσουμε να μην μεγαλώνουμε γενιές επί γενιές ελληνόπουλων με το μίσος για τους Τούρκους δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να βάζουμε το δικό μας λιθαράκι ώστε να ζούμε εσαεί με το φόβο τής πολεμικής συμπλοκής...

Κι εκείνοι που χτύπησαν τον Γ. Μπουτάρη αποτελούν θύματα μιας αυτοεκπληρούμενης προφητείας, η οποία θέλει τους Έλληνες να ετεροπροσδιορίζονται ως εχθροί των Τούρκων και το αντίστροφο. Η ευθύνη, άλλωστε, της συντεταγμένης πολιτείας είναι πάντοτε μεγαλύτερη των μελών της, όσο κι αν πράγματι καθένας μας διαθέτει ή θα όφειλε να διαθέτει την ελεύθερη βούληση να ταυτίζει το εθνικό με το αληθές...