Όπως, βεβαίως, από την άλλη δεν έχω πολλά να πω με κάποιον που ασχολείται μόνο με τον Κάρολο, τη Eurovision και τα ριάλιτι. Η ισορροπία κρατιέται όταν βρίσκουμε χρόνο για τα πάντα, στο βαθμό φυσικά που τους αναλογούν, γιατί η υπερβολική σοβαρότητα είναι μάταιη όταν κάποια ημέρα θα είμαστε όλοι νεκροί και η υπερβολική χαλαρότητα είναι έγκλημα όταν θα πρέπει να παραδώσουμε αυτόν τον κόσμο καλύτερο στις γενιές που θα μας ακολουθήσουν...
Σε αυτό το πλαίσιο, δεν καταλαβαίνω γιατί τόσος ντόρος από τους θολοκουλτουριάρηδες για την επίσκεψη Καρόλου- Καμίλας, για την Ελένη Φουρέιρα ή για τα διάφορα "Games of Love". Αν θεωρούν πως όλα αυτά εμποδίζουν την ταξική επανάσταση, που ως ένα βαθμό πράγματι δεν εμπνέουν για τη δημιουργία ταξικών συνειδήσεων, ας αναλώνουν τις πάμπολλες αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στην ανάλυση θεμάτων ουσίας αντί να σπαταλούν την, κατά τη γνώμη τους, ανυπέρβλητη φαιά ουσία τους σκαρώνοντας αστειάκια γυμνασιακού επιπέδου για τον πρίγκιπα και την Καμίλα του ή για το ποια είναι η εθνικότητα, τέλος πάντων, της εκπροσώπου τής Κύπρου στη Eurovision. Η πατρίδα δεν κινδυνεύει από το σήμα τού αετού στα δάχτυλα καλλονών τού πενταγράμμου, αλλά από τους επαγγελματίες πατριώτες που κυκλοφορούν με το ζωνάρι τους λυμένο για εθνικιστικούς καβγάδες κι από τους εύθικτους πραιτοριανούς της αριστεροσύνης που στο μυαλό τους έχουν συνεχώς τον Μαρξ, αλλά το πληκτρολόγιό τους απασχολεί μονοπωλιακά η ποπ κουλτούρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου