Ναι, ο Τσίμας αυτήν τη φορά έχει δίκιο...

Όταν κάποιος σκοτώνει, τεμαχίζει ή και τρώει έναν άνθρωπο, αυτομάτως τον αποκαλούμε τέρας ή ανθρωπόμορφο κτήνος. Αν, όμως, "απλώς" τον σκοτώσει είναι σκέτο δολοφόνος, εκτός αν, για παράδειγμα, σκοτώσει ένα παιδί...

Κι όμως, η ηθική απαξία τής πράξης δεν εκκινεί από τον τρόπο ή την έκταση που έλαβε η αφαίρεση ανθρώπινης ζωής- αν σκότωσες έναν άνθρωπο ή ένα εκατομμύριο-, αλλά από την ίδια την αφαίρεση ανθρώπινης ζωής. Οι ιδιάζουσες περιστάσεις θα έπρεπε να αφορούν αποκλειστικώς και μόνο τους αστυνομικούς και τους δικαστές. Αντιθέτως, η συστολή, αν όχι και η βαθιά ντροπή, απέναντι στη δολοφονία ενός έμψυχου όντος θα έπρεπε να αφορά όλους μας...

Η σωματική επίθεση στον Γ. Μπουτάρη, η οποία ενείχε κίνδυνο για τη ζωή του, δεν έχει την ίδια ποινική απαξία με το γιαούρτωμα ενός πολιτικού, έχουν όμως την ίδια συναισθηματική αφετηρία, η οποία δεν είναι άλλη από το μίσος, από την παθογένεια να ορίζουμε τους εαυτούς μας όχι θετικώς, αλλά αρνητικώς κι από την πεποίθησή μας ότι το απόλυτο δίκιο είναι με το μέρος μας. Η ανθρώπινη Ιστορία είναι αλήθεια ότι έχει πορευτεί αγκαλιά με τη βία από την πρώτη ημέρα τής ύπαρξής της...

Σε αρκετές περιπτώσεις, μάλιστα, η ανθρωπότητα έκανε βήματα προόδου χάρη σε επαναστάσεις οι οποίες εξ ορισμού περιείχαν σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό βίαια χαρακτηριστικά. Η βία, ωστόσο, που ασκείται στο πλαίσιο ενός δημοκρατικού καθεστώτος- με όλες τις σοβαρές ενστάσεις που έχει κι ο γράφων για τον τρόπο λειτουργίας τής δημοκρατίας στην Ελλάδα και στον κόσμο- κι όχι από θεσμικά όργανα στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων τους και δίχως κατάχρηση εξουσίας είναι κατ' εξοχήν λούμπεν και τροφή για εκείνους που ποτέ δεν αγάπησαν τη δημοκρατία...

Αυτός που γιαούρτωσε τον Θ. Πάγκαλο ή έσπασε με βαριοπούλα συμβολαιογραφικά γραφεία δεν πρέπει να τιμωρηθεί το ίδιο από την έννομη τάξη με εκείνον που μαχαίρωσε τον Παύλο Φύσσα. Κανένας τους, όμως, δεν έχει την θεσμική νομιμοποίηση να ασκεί βία σε ένα δημοκρατικό καθεστώς, ακόμα κι αν την ασκεί στο όνομα των ομορφότερων ιδανικών...

Οι εθνικιστές που χτύπησαν με ενδεχόμενο δολοφονικό δόλο τον Γ. Μπουτάρη το έκαναν στο όνομα του "καλός Τούρκος ο νεκρός Τούρκος" κι ο Δ. Κουφοντίνας εκτελούσε για να έρθει ο σοσιαλισμός. Είναι, όμως, όλοι τους δολοφόνοι ή εν δυνάμει δολοφόνοι κι όχι επαναστάτες, εκτός εάν μπορούν να αποδείξουν με κάποιο ακλόνητο τρόπο ότι το δίκιο είναι με το μέρος τους...

Το δικτατορικό καθεστώς δεν έχεις απλώς δικαίωμα, αλλά και υποχρέωση να το ανατρέψεις και με βίαια μέσα. Το δημοκρατικό υποχρεούσαι να το αλλάζεις προς το καλύτερο με ειρηνικά μέσα κι όταν δεν τα καταφέρνεις, οφείλεις να προσπαθήσεις ξανά και ξανά. Γι' αυτό κι ο Π. Τσίμας, ο οποίος είναι αυτός που είναι αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα, κι ο κάθε Π. Τσίμας έχουν δίκιο όταν ισχυρίζονται εμμέσως πλην σαφώς πως η αριστερή και η δεξιά βία σε μια δημοκρατία είναι ίδιον φασισμού και τίποτα πιο ευγενές από αυτό...