Θα μπορούσαμε να είχαμε θέσει το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών επανορθώσεων και την περίοδο των μνημονίων, όταν κι αναζητούσαμε ευρώ το ευρώ προκειμένου να αποπληρώσουμε το χρέος μας. Κανείς δεν θα μπορούσε να μας ψέξει ακόμα κι αν το θέταμε στη βάση τού συμψηφισμού. Όταν ο λαός σου φτωχοποιείται είσαι υποχρεωμένος να θέτεις τα πάντα στο τραπέζι για να τον διασώσεις. Ιδίως όταν η Γερμανία εκείνη την περίοδο μιλούσε συνεχώς- κι ορθώς- για υποχρεώσεις που δεν είχαμε τηρήσει στο πλαίσιο της ευρωζώνης, αλλά η ίδια αδιαφορούσε για την επανόρθωση του ιστορικού άγους τού ναζισμού...
Όπως κι αν έχει, τώρα, με την Ελλάδα εκτός μνημονίων να παράγει υπερπλεονάσματα που δεν θα ωφελήσουν τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξή της, κανείς δεν μπορεί να μας παρουσιάσει ως επαίτες. Την αξιοπρέπειά μας, άλλωστε, δεν θα την χάναμε αν διεκδικούσαμε τα νόμιμα τη φριχτή δεκαετία που περάσαμε, αλλά την είχαμε χάσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν και κάναμε ελάχιστα για την επιχείρηση χρηματικής, αλλά κυρίως ηθικής αποκατάστασης μιας εθνικής καταστροφής την οποία επέβαλε ο χιτλερισμός. Το δίκιο σου είσαι υποχρεωμένος να το διεκδικείς ακόμα κι όταν αυτός από τον οποίο το διεκδικείς έχει δίκιο σε άλλα θέματα. Δεν νοείται συμψηφισμός εθνικών ευθυνών ένθεν κακείθεν...
Ο Μανώλης Γλέζος, το σύμβολο της Εθνικής μας Αντίστασης, έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο "Και ένα μάρκο να ήταν", που ακριβώς απηχεί από μόνος του τη φιλοσοφία με την οποία οφείλουμε να διεκδικήσουμε σε διπλωματικό και νομικό επίπεδο τις επανορθώσεις. Η Ελλάδα πληρώνει τα χρέη της στη Γερμανία σεβόμενη πως οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται ακόμα κι όταν είναι επαχθείς κι επονείδιστες.
Κανένας Έλληνας, ωστόσο, δεν εκτέλεσε μαζικά Γερμανούς, δεν έκαψε γερμανικά χωριά και δεν πήρε δάνειο από τη γερμανική κεντρική τράπεζα δίχως να το αποπληρώσει. Γι' αυτό και στην ιστορική παλάντζα η ελληνική ανευθυνότητα της λάιφσταϊλ ανάπτυξης αποτελεί παρωνυχίδα μπροστά στα εγκλήματα που Γερμανοί πολίτες διέπραξαν σε αυτήν τη καταματωμένη χώρα πριν 80 χρόνια...
Όπως κι αν έχει, τώρα, με την Ελλάδα εκτός μνημονίων να παράγει υπερπλεονάσματα που δεν θα ωφελήσουν τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξή της, κανείς δεν μπορεί να μας παρουσιάσει ως επαίτες. Την αξιοπρέπειά μας, άλλωστε, δεν θα την χάναμε αν διεκδικούσαμε τα νόμιμα τη φριχτή δεκαετία που περάσαμε, αλλά την είχαμε χάσει όλα τα προηγούμενα χρόνια, όταν και κάναμε ελάχιστα για την επιχείρηση χρηματικής, αλλά κυρίως ηθικής αποκατάστασης μιας εθνικής καταστροφής την οποία επέβαλε ο χιτλερισμός. Το δίκιο σου είσαι υποχρεωμένος να το διεκδικείς ακόμα κι όταν αυτός από τον οποίο το διεκδικείς έχει δίκιο σε άλλα θέματα. Δεν νοείται συμψηφισμός εθνικών ευθυνών ένθεν κακείθεν...
Ο Μανώλης Γλέζος, το σύμβολο της Εθνικής μας Αντίστασης, έχει γράψει ένα βιβλίο με τίτλο "Και ένα μάρκο να ήταν", που ακριβώς απηχεί από μόνος του τη φιλοσοφία με την οποία οφείλουμε να διεκδικήσουμε σε διπλωματικό και νομικό επίπεδο τις επανορθώσεις. Η Ελλάδα πληρώνει τα χρέη της στη Γερμανία σεβόμενη πως οι συμφωνίες πρέπει να τηρούνται ακόμα κι όταν είναι επαχθείς κι επονείδιστες.
Κανένας Έλληνας, ωστόσο, δεν εκτέλεσε μαζικά Γερμανούς, δεν έκαψε γερμανικά χωριά και δεν πήρε δάνειο από τη γερμανική κεντρική τράπεζα δίχως να το αποπληρώσει. Γι' αυτό και στην ιστορική παλάντζα η ελληνική ανευθυνότητα της λάιφσταϊλ ανάπτυξης αποτελεί παρωνυχίδα μπροστά στα εγκλήματα που Γερμανοί πολίτες διέπραξαν σε αυτήν τη καταματωμένη χώρα πριν 80 χρόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου