Βεβαίως κι ο Π. Κόκκαλης δεν επηρεάζει την κομματική γραμμή τού κυβερνώντος κόμματος στο βαθμό που επηρεάζει την αντίστοιχη της ΝΔ ο Β. Μαρινάκης. Και φυσικά ο υιός Κόκκαλης ζητά την ψήφο τού ελληνικού λαού ο ίδιος κι όχι φορώντας τη μάσκα τού Κ. Μητσοτάκη ή του Γ. Μώραλη...
Ο πρωθυπουργός, ωστόσο, έχει υποκύψει εδώ και πολύ καιρό στη λογική των αντιπάλων του, ακόμα κι αν η διαπλοκή του με τον επιχειρηματικό κόσμο δεν έχει φτάσει στο βάθος που έφτασαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακόμα κι αν αυτή η διαπλοκή είναι για τον ίδιο απλώς ένα μέσο για να διατηρηθεί στην εξουσία και να εφαρμόσει αριστερές πολιτικές κοινωνικής δικαιοσύνης που ο αρχηγός τής αξιωματικής αντιπολίτευσης απεχθάνεται. Το ξέρει κι ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας, άλλωστε, γι' αυτό και φρόντισε να μην μιλήσει ο Π. Κόκκαλης στη σαββατιάτικη εκδήλωση, αλλά εκπρόσωπος του επιχειρηματία. Επιπλέον, κάποια στιγμή θα πρέπει να δοθούν καθαρές εξηγήσεις για τους Μ. Πετσίτη, Αρ. Αρτεμίου και τους λοιπούς παρατρεχάμενους της εξουσίας και για ποιους ακριβώς εργάζονταν ή εργάζονται ακόμα...
Το ηθικό πλεονέκτημα κόποις κτάται κι εύκολα χάνεται. Όλα αυτά, ωστόσο, δεν σημαίνουν πως δεν είναι αναγκαία η Προοδευτική Συμμαχία κόντρα στο νεοφιλελευθερισμό και στην ακροδεξιά, έστω κι αν ο Αλ. Τσίπρας δεν θα την σχημάτιζε αν προηγείτο στις δημοσκοπήσεις κι όσοι συμμετέχουν σε αυτή δεν θα λάμβαναν μέρος αν μπορούσαν να επιβιώσουν αυτόνομα. Δεν αρκεί, όμως, ο αρνητικός προσδιορισμός, αλλά χρειάζεται κι ένα θετικό πρόταγμα κι αυτό είναι η κοινωνική δικαιοσύνη, η δίκαιη αναδιανομή τού παραγόμενου πλούτου και οι ίσες ευκαιρίες για την παραγωγή νέου. Έστω κι αν επιχειρηματίες όπως ο Π. Κόκκαλης μπορεί να έχουν αντίρρηση σε κάτι τέτοιο, αφού πηγαίνει ενάντια στα συμφέροντά τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου