Όταν, όμως, αξιοποιούμε την ευκολία που μας παρέχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την έκφραση δημόσιου λόγου προκειμένου να βγάζουμε συμπεράσματα δίχως να έχουμε κανένα στοιχείο στη διάθεσή μας κι αυτά τα συμπεράσματα να ταυτίζονται πλήρως με την ακροδεξιά ατζέντα, τότε οφείλουμε, το λιγότερο, να κάνουμε την αυτοκριτική μας. Κι ακόμα περισσότερο αλίμονο αν από τα έωλα πορίσματά μας συνάγουμε και το ότι όλοι οι μουσουλμάνοι επιδιώκουν την εξόντωση όλων των χριστιανών. Ούτε, άλλωστε, όλοι οι χριστιανοί επιδιώκουν την εξόντωση όλων των μουσουλμάνων επειδή ένας φασίστας σκότωσε μερικές δεκάδες στη Νέα Ζηλανδία προ ολίγων εβδομάδων...
Τα παγκόσμια μνημεία πολιτιστικής κληρονομιάς, ανεξαρτήτως αν είναι αναγνωρισμένα από την ΟΥΝΕΣΚΟ ή όχι, δεν ανήκουν μόνο στους τόπους όπου βρίσκονται, αλλά στην παγκόσμια κοινότητα, διαχρονικά σύμβολα του τι μπορεί να κατορθώσει ο άνθρωπος όταν δρα με όρους μέλλοντος. Γι' αυτό και τα δικά μας επιχειρήματα για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα δεν είναι δυνατό να περιορίζονται στο "είναι δικά μας", αλλά να επεκτείνονται στο κομμάτι τής απονομής δικαιοσύνης- "κλάπηκαν από τη χώρα μας"- και, κυρίως, στο ότι είναι καλλιτεχνικώς προτιμητέο να επανενωθούν με τα υπόλοιπα εκθέματα του Μουσείου της Ακρόπολης ώστε, σε συνδυασμό με το ότι το μουσείο βρίσκεται κάτω από τον Ιερό Βράχο, να εκφράζεται το μεγαλείο τής αρχαίας Αθήνας στην ολότητά του. Δεν είναι, επίσης, κακό να προσπαθήσει ο πνευματικός κόσμος στην Ελλάδα να δημιουργήσει και κάτι σύγχρονο μεγαλειώδες ώστε αν καεί η Ακρόπολη να μην αναρωτιόμαστε "και τώρα που χάσαμε τα αρχαία μας τα κάλλη τι άλλο θα δείχνουμε στους τουρίστες"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου